به گزارش گروه اجتماعی دفاع پرس،خداوند در بعضی از آیات اولین معلم بشر معرفی شده وهمین طور اولین کسی که قرآن را به پیامبر (ص) آموخت. از این جهت احترام گذاشتن به معلّم و استاد، احترام به خداوند است و بالعکس بی حرمتی نسبت به شخصیت معلم بی احترامی به خداوند بلند مرتبه. اگر انتظار می رود معلمان جامعه شایسته باشند و به وظایف قرآنی خود عمل کنند. پس سزاوار است مورد احترام و تکریم از جانب متعلمین قرار گیرند و حرمت و شأن معلم حفظ شود.
ازآیات و روایات به وضوح پیداست که علم وعلم آموزی، از اهمیت فراوانی برخوردار است تا آنجا که علم را تضمین کننده سعادت انسان ها دانسته اند. چه بسا که تنها علما و دانشمندان از خداوند خوف و وحشت دارند. کلام الهی را بهتر می فهمند و قدرت و عظمت خداوند را بهتر درک می کنند.
سالهاست که در کشورمان دانش آموزان درگیر استرس های سنگین در روند آموزشی هستند آن گونه که برخی از پدر و مادرها ناچارند برای سلامت روان فرزندان خود از متخصصان روانشناسی و مشاوره کمک بگیرند.
آماری وجود ندارد که چند درصد از کودکان وخانواده های آنان در اثر استرس های زیاد از مسیرآرامش خارج شده و درگیر انواع تنش ها و درگیری های ناشی از ناآرامی گردیده اند.
رویداد فوق الذکر این ایده را به نظام آموزشی ما می تواند ارائه کند که فقط به فکر ازدیاد محفوظات و فراگیری علوم ولو به قیمت آسیب دیدن روان بچه ها و خانواده هایشان نباشند بلکه فعالیت های آموزشی و پرورشی چه از حیث محتوا و چه از حیث فرآیندها و امور شکلی باید به گونهای ساماندهی شود که کمترین استرسها و نگرانی های آسیب زا متوجه فراگیران و خانواده هایشان شود. جامعه ای که استرس و نگرانی را از همان بدو رشد شهروندان در مدارس به آنها ترزیق کند طبیعی است که در آینده مردان و زنانی غیرمتعادل و به دور از آرامش و ثبات را تحویل خواهد داد.
نکته دیگری که می توان مورد توجه قرارداد این است که معلمان خود پیشگام مطالبه برای رفع استرس به کودکان شده اند. طبیعی است درچنین بستری دیگر معلم خود ابزاراعمال فشار و استرس به کودکان واقع نمی شود. چنین معلمی ابتدا باید خود در محیط آرام و بدور از استرس بسر برد. وقتی خود معلم هزاران نگرانی برای ایفای نقش مناسب خود داشته باشد نمی توان از او انتظار داشت که به کودکان آرامش را منتقل کند.
امید آنکه جامعه ما به این امور اهمیت بیشتر مبذول دارد. همه ما از مدرسه شروع می کنیم اگر شروع زندگی ما توام با کرامت و آرامش باشد به گوهر وجودی خود و دیگران اهمیت لازم را معمول خواهیم داشت. در روزمعلم قدردان همه معلمانی باشیم که مروج ارزش های متعالی انسانی هستند.
مسئولیت سنگینی بر دوش فرهنگیان است. هر چه شغل عظیم باشد، مسئولیت به همان مقدار بزرگ و عظیم است. مسئول تمام مقدراتی که برای یک کشور پیش می آید، مسئول تمام انسانهایی که باید انسان بشوند، مسئول تمام جوان هایی که زیردست آنها باید تربیت بشوند. انسان در مکتب فرهنگیان، معلم؛ و مقدرات هر مملکتی به دست آنهاست که از فرهنگ بیرون میآیند؛ و پیشرفت هر کشوری و عقب ماندگی هر کشوری باز به دست معلمین است. معلم است که با ساختن خود، افراد را، کشور را پیش می برد؛. معلم است که انسانها را یا کارآمد و یا متعهد بار می آورد، و یا سربار بار می آورد و ناامید.همه این محصولات از کارخانه انسان سازی مدرسه ها بلند میشود. همۀ سعادتها و همۀ شقاوتها ریشه اش از مدارس، و کلیدش دست معلمین بزرگوار است.
