به گزارش گروه سایر رسانه های دفاع پرس، ملک سلمان پادشاه عربستان طی حکمی وزرای نفت، حج، بهداشت، آب، حمل و نقل، بازرگانی و امور اجتماعی را برکنار و افراد جدیدی را به جای آنها منصوب کرد.
جدیترین تغییر، برکناری علی النعیمی وزیر نفت 80 ساله عربستان بود که به مدت 21 سال این سمت را در اختیار داشت. به نظر میرسد برکناری وی به خاطر مواضعش در قبال حراج آرامکو و واگذاری بخشی از آن به بخش خصوصی و حتی خارجیها بوده که نقش ریاض در تصمیم سازیهای کلان نفتی را کمرنگتر میکند.
این خانه تکانی پردامنه در کابینه بیانگر بنبستی است که آل سعود، با آن مواجه است و دربار ریاض با این برکناریها سعی دارد مسئولیت ناکامیها را به حساب وزرای معزول بگذارد درحالی که بن بست کنونی آل سعود به وزرای دفاع و امور خارجه مربوط میشود که تصمیم سازی تحولات حال و آینده برعهده آنها گذاشته شده تا نقش جدیتری را در ساختارسازی جدید ایفا کنند.
واقعیت این است که ملک سلمان در سن 80 سالگی از بیماریهای مختلف از جمله عدم تمرکز رنج میبرد و حاکم حقیقی امروز دربار سعودی، فرزند وی محمد بن سلمان وزیر دفاع و جانشین ولیعهد است که عملاً به سیاستگذار و مجری اصلی درون خانواده آل سعود و طیف وزیران تبدیل شده است. اگرچه وی نردبان ترقی را سریعاً پیموده ولی به همین اندازه برای اتخاذ تصمیمات کلیدی و تاثیرگذار، بیتجربه و جوان است. طرحهای ناکام او برای تشکیل ائتلاف عربی با شعار «طوفان قاطعیت» در یمن و تشکیل ائتلاف 34 کشور عربی و اسلامی برای حمایت از تروریستها در سوریه و عراق، نشانگر اوج ناتوانی و اقدامات نسنجیدهای است که قبل از دعوت رسمی از کشورها و اعلام موافقت آنها عضویتشان در چنین ائتلافی را پیشاپیش اعلام کرد اما در میدان عمل این کشورها حاضر نشدند نقش جدی و موثری در ائتلافهای کاغذی آل سعود ایفا کنند.
اکنون شاهزاده 25 ساله طرحهای پوشالی جدیدی را در صحنه اقتصاد، انرژی و مدیریت سیاسی – اجتماعی مطرح کرده و طیف وسیع مخالفین را در هر سطحی که باشند، به سرعت کنار میزند و به حاشیه میراند. ارائه طرحهای بلندپروازانه و غیرعملی برای ایجاد صندوق ذخیره ارزی عظیم، قطع یارانههای انرژی، خصوصی سازی آرامکو بزرگترین شرکت نفتی جهان، گسترش سرمایهگذاریها و تلاش برای کوچک سازی دولت از نخستین برنامههای دربار آل سعود است. این طرحها حتی بدون فراهم ساختن زیرساختها و بسترها و بدون ایجاد یک ساختار مدیریتی کاردان، همسو، قدرتمند و کارآمد و صرفاً با توسل به قدرت رو به افول دربار و حمایت رسانهای و تبلیغاتی، قرار است اجرائی شود. با در نظر گرفتن اختلافات روزافزون درون دربار و رفتار تهاجمی محمد بن سلمان در قبال مخالفین و منتقدین طرحهای بیپایه و اساس وی، به نظر میرسد که ناکامی وی در اجرای این طرحهای عظیم، بسیار زودتر از آنچه انتظار میرود، آشکار شود.
آنچه مطرح است، البته به خودی خود طرحهای پردامنهای است ولی برای اجرا نیازمند برنامهریزی، زمینه سازی، تربیت مدیران و کارشناسان، توجیه افکار عمومی و هماهنگ سازی تیمهای کارآمد عملیاتی و مهمتر از همه، ایجاد یک محیط آرام، همراه و پرنشاط برای تضمین موفقیت چنین طرحهای عظیم و پردامنه است. با نگاهی به فضای خفقان آلود، پرتنش و به شدت امنیتی داخل عربستان و فضای پرتنش در محیط پیرامونی، عربستان تا دستیابی به یک محیط امن و آرام که بتواند چنین طرحهای خام طمعانهای را عملیاتی کند، بسیار فاصله دارد.
جنگ و آتش افروزی در طول مرزهای مشترک با یمن، تلاش برای مدیریت و هدایت یک شبکه جهانی تروریستی با عضوگیری از 85 کشور جهان برای جنایت و کشتار و ارعاب در سوریه، لیبی، عراق، لبنان، یمن و حتی سایر کشورهای آسیائی و آفریقائی، فرصت و امید چندانی برای آل سعود باقی نمیگذارد که به فکر طرحهای توسعهای در این حد و اندازه خیالبافانه برآید و حتی بدون زمینه سازی، وارد عمل شود تا مثل تشکیل ائتلافهای کاغذی در جنگ، در قلمرو توسعه نیز با شکست و ناکامی روبرو گردد.
قطع یارانهها چه بسا در فضای خفقان آمیز عربستان، تصمیمی شدنی تلقی گردد ولی ممکن است به عنوان «چاشنی انفجار» عمل کند و آثار و تبعات ناشی از سقوط قیمت نفت و کسری بودجه عظیم یکصد میلیارد دلاری عربستان را در سطوح و لایههای مختلف سیاسی – اجتماعی عربستان شعلهور سازد تا همین جا هم حتی متحدان و حامیان آل سعود نسبت به عواقب سیاستهای ریاض به وضوح در مقیاس رسانهای اظهار نگرانی میکنند و به مقامات آل سعود علناً هشدار میدهند. انعکاس و پیامدهای سیاست جدید آل سعود هرچه باشد، نفس «برکناری» اعضای کلیدی کابینه به خودی خود نشانگر قبول شکست و ناکامی سیاستها تلقی میشود و این شیوه رفتار تحقیرآمیز برای مقامات کلیدی کابینه، بیانگر خشم و بیتابی دربار است که چشم انداز اجرای استراتژی جدید را با قلع و قمع در کابینه و تودهنی به وزرائی آغاز کرده که سابقه کاری آنها در کسوت وزارت با عمر محمد بن سلمان تقریباً برابری میکند.
علی النعیمی وزیر نفت کهنه کار عربستان انصافاً مستحق برکناری هم بود چرا که با اجرای سیاستهای جنون آمیز و اشباع بازار جهانی نفت با عرضه بیشتر و کارشکنی در سازمان اوپک باعث سقوط قیمت نفت به زیان صادر کنندگان نفت و از جمله عربستان شد. درماندگی امروز آل سعود پیامد یکه تازیهائی است که در تمامی زمینهها و جبههها، بیهیچ آینده نگری و تدبیری، مقدمات شکست و رسوائی آل سعود را فراهم آورده است. از این دیدگاه خانه تکانی امروز آل سعود شاید آخرین فرصتها برای خروج از بنبست و ماندن در قدرت ارزیابی شود که بیهیچ مقدمهای، کابینه و چهرههای شاخص آنرا جارو میکند!
منبع:روزنامه جمهوری اسلامی
