به گزارش گروه سایر رسانه های دفاع پرس، مرتضی سرهنگی در جلسه مشترک با فعالان فرهنگی عرصه دفاع مقدس گفت: ادبیات جنگ نوشته میشود چون دنیا ادبیات جنگ را جوان نگه میدارد ولی سربازان پیر میشوند.
وی ادامه داد: در جنگهایی که اساس آنها دفاعی و مردمی است، پیش از ورود نیروهای آموزش دیده و ارتش، حراست از مرزها توسط مردم عادی و ساکنان شهرها و روستاهای مرزی انجام میشود، بنابراین نوشتن از جنگ نیز باید توسط همین مردم صورت گیرد.
مدیر دفتر ادبیات و هنر مقاومت افزود: ادبیات جنگ بیمرز است؛ چون انسانی و مردمی است و فرقی نمیکند که جنگ در کدام جغرافیا اتفاق افتاده است، بلکه آنچه پیونددهنده جنگها است مشترکات انسانی است.
سرهنگی با بیان اینکه قیمت تمامشده جنگ برای خیلی از کشورهای درگیر محاسبه شده، اما برای ایران این اتفاق نیفتاده است، گفت: قیمت تمامشده را ادبیات درمیآورد و کار ادبیات همین است.
وی افزود: کار ادبیات جنگ شغل نیست بلکه شوق است و برای ثبت تاریخ شفاهی و تبدیل آن به ادبیات جنگ، ما یک شعار داریم «استقرار، استمرار و استمرار».
این چهره مطرح کشوری در عرصه تاریخ شفاهی، ادامه داد: در خوشبینانهترین حالت، ما تا دو دهه دیگر سربازان و آن هایی را که مستقیما در جنگ تحمیلی حضور داشتند را در اختیار خواهیم داشت و الان در طلاییترین دوران برای تاریخ شفاهی هستیم، ما فرصتی نداریم.
وی ادامه داد: ما بدهکار مردان جنگ هستیم، بدهکار حسین لشکریها و عباس دورانها هستیم؛ بهترین بچههای خود را در جنگ از دست دادیم و بایستی بهترین کارها را برای آن ها انجام دهیم.
وی تاکید کرد: شاهکلید کار تاریخ شفاهی، مصاحبهگر است. وقتی ما خاطره خوب نداشته باشیم نمیتوانیم توقع کتاب خوب، نمایشنامه خوب و فیلم خوب داشته باشیم، نمیگویم نیست هست اما نسبت یک به صد است؛ پس باید در این عرصه مصاحبهگرانی فعال، باذوق و خلاق تربیت کنیم.
سرهنگی خاطرنشان کرد: جنگ دو نوع دستور زبان دارد؛ یک دستور زبان تبلیغی است که در عصر جنگ است و دوم دستور زبان تعقلی است و رسانههای ما هنوز دارد با زبان تبلیغی با مردم حرف میزند و این تأثیر ندارد.
منبع: فارس
