به گزارش گروه فرهنگ و هنر دفاع پرس، 39 سال پیش یعنی سال ۵۶، مصادف با ۲۱ رمضان ۱۳۹۷ هجری قمری و در آستانه سالروز شهادت حضرت علی(ع)، محمود فرشچیان از یکی دیگر از تابلوهای نگارگری خود با عنوان «پناه» رونمایی کرد که تصویری از یتیمنوازی حضرت علی(ع) را تداعی میکرد.
این تابلو که در ابعاد ۵۰ در ۷۳ سانتیمتر به سبک نگارگری و با تکنیک اکریلیک بر روی مقوا ترسیم شده است، حضرت علی(ع) را از نمای پشت سر ایشان نشان میدهد که یتیمانی را در آغوش خود گرفته و آنها را مورد تفقد قرار میدهد.استاد فرشچیان این تابلو را پس از ۱۵ سال نگهداری به شکل شخصی، در سال ۷۱ به موزه آستان قدس رضوی اهدا میکند که هماکنون در گنجینه قرآن و نفایس سازمان کتابخانهها و موزههای آستان قدس رضوی نگهداری میشود.
از جمله ویژگیهای تابلوی «پناه» توجه وافر فرشچیان به موضوعی است که قصد ترسیم نقوشی پیرامون آن را داشته است یعنی القای پیام یتیمنوازی و خصوصیت بارز حضرت علی(ع) در دلسوزی و نگرانی که ایشان نسبت به اوضاع و احوال کودکان یتیم داشتهاند.
این امر در چینش عناصر در قاب این تابلو به روشنی هویداست و در کمپوزیسیون و موازنهای که در عناصر تصویر به کار رفته است میتوان در همان نگاه نخست موضوعی را که این نگارگر پیشکسوت به دنبال آن بوده به خوبی در ذهن تجسم کرد.تصویر امام علی(ع) در بالاترین قسمت سمت راست تابلو، اوج مقام عرفانی و تقرب الهی را نشان میدهد و در پایین پای حضرت با انبانی از نان و خرما مواجه میشویم که نشان دهنده مهربانی و رسیدگی ایشان به یتیمان است.
در یک نگاه، رنگهای این اثر روشن، امیدبخش و پر از عواطف انسانی، لطیف و مواج است و حالت پدرانه حضرت را کاملاً نشان میدهد و نور زرد به صورت رنگ ملایمی در تمامی محوطه اطراف حضرت علی(ع) در گردش بوده و نشانگر این است که حضرت غرق در انوار الهی است.
و البته یکی دیگر از ویژگیهای این تابلو پرهیز از به کار بردن خطوط شکسته است و اغلب از خصوط خمیده و منعطفی در آن استفاده شده که اوج لطافت و شفقت امام علی(ع) نسبت به ایتام را نشان میدهد و همچنین کرنش و تضرع همیشگی مولا علی(ع) به درگاه الهی را به نمایش میگذارد که در عبادات و اوقاتی که ایشان در خلوت به سر میبردند زبانزد بوده است.
به هر حال فرشچیان با توجه به برخی خصوصیات و ویژگیهای بارز ائمه معصومین(ع) تاکنون تابلوهای نفیسی از ایشان را در قالب نگارگری ترسیم کرده است و درباره تابلوی «پناه» باید گفت که توجه به ویژگی یتیمنوازی حضرت علی(ع) که ایشان را ملقب به ابوالایتام کرده بود، بیشتر از هر ویژگی دیگر مورد توجه این هنرمند عرصه نگارگری بوده است
