به گزارش گروه اخبار داخلی دفاع پرس، سعدالله زارعی در یادداشتی نوشت: در اینکه منافقین در سال 59 صدام حسین را ترغیب به حمله به ایران کرده اند یا جمعبندی آنان سبب حملهی عراق شده است، تردید وجود دارد و یا حداقل میتوان گفت در این مورد سندی ارائه نشده است.
منافقین البته از حدود 2 سال پس از شروع جنگ به مبادله اطلاعاتی با ارتش عراق روی آورده و از سال 64 بهطور رسمی با رژیم صدام حسین روابط سیاسی و اطلاعاتی برقرار کرده و عملا به یگانی در ارتش عراق تبدیل شدند.
در چهار سال آخر جنگ، منافقین در حملاتی که علیه ایران و کردهای عراق انجام میشد، مشارکت داشتند. در ماههای پایانی جنگ، منافقین که تاریخ مصرف خود را رو به پایان میدیدند، شانس خود را برای تسلط بر ایران آزمودند و بدون ارزیابی دقیق از واکنش ایران و مواجهه مردم با سازمان خود، وارد جنگ در درون ایران شدند. انان گمان می کردند توانایی نظامی ایران تحلیل رفته و پذیرش قطعنامه 598 که با تاخیری یک ساله از سوی ایران انجام شد، نشانه ضعیف شدن جمهوری اسلامی دانستند. در واقع منافقین بین مرگ تدریجی و ریسک عملیاتی خطرناک و مرگآور، دومی را انتخاب کردند و سنگینترین شکست تاریخ خود را رقم زدند.
پس از این شکست، منافقین وبال گردن صدام شدند؛ چرا که صدام که قصد حمله به کویت را داشت و به این دلیل انزوای سریع خود در جهان عرب و غرب را پیشبینی میکرد، روی از سرگیری روابط با ایران حساب باز کرده بود.
صدام در این مرحله، شوربختانه شکست رسمی در جنگ با ایران را طی نامههایی که برای رئیس جمهور وقت ایران ارسال کرد، پذیرفت و وعده داد که روابط آینده را مطابق نظر ایران تنظیم خواهد کرد. این در حالی بود که ایران نمی توانست به صدام اعتماد کند و به استقبال دشمنی بیشتر اعراب علیه خود برود.
منافقین از این زمان در شرایط بسیار پیچیدهای قرار گرفتند و به ناچار کادر مرکزی خود را از عراق به فرانسه منتقل نمودند.
با روند تحولات و بخصوص با روی کار آمدن مخالفان صدام در عراق وضع منافقین بدتر و بدتر شد. با منازعه هستهای ایران و غرب، منافقین به دلیل توانایی و تجربه جاسوسی بار دیگر مورد توجه غرب قرار گرفتند.
امروز که مسئله هستهای ایران به گونهای و البته به نفع غرب خاتمه یافته است، منافقین تلاش می کنند تا در سوریه و عراق و یمن بهعنوان بخشی از ساز و کار به شکست کشاندن ابتکار ضد تروریستی ایران جایی در اردوگاه استکبار و ارتجاع پیدا کنند که نماد آن پاره کردن عکس سردار سلیمانی در نشست شنبه گذشته پاریس بود.
این تمنای منافقین البته موفقیتآمیز نخواهد بود؛ چرا که به فرض حضور عملیاتی منافقین در سوریه و عراق و تبدیل شدن به گردانهایی با ظاهر ایرانی و در واقع تحت سلطه جبهه ضد ایرانی عربستان و غرب، زمان به نفع ایران در سوریه و عراق و یمن تغییر کرده و از بسیاری از برگهای پرونده تروریسم کاسته شده است.
