روایتی از شکنجه‌های وحشیانه سه پاسدار توسط منافقین

به گزارش گروه حماسه و جهاد دفاع پرس، پیروزی انقلاب اسلامی به رهبری حضرت امام(ره) برکاتی داشت که آشکار شدن چهره منافقان یکی از آنهاست. «سازمان مجاهدین خلق» که بعد از روشن شدن تفکرات التقاطی و ملحدانه آنها در نظر مردم اقدام به برندازی نظام جمهوری اسلامی کردند، از سوی مردم به «منافقین» مشهور شدند.

البته ماهیت این سازمان تروریستی از سالها قبل برای امام خمینی(ره) روشن بود و هرگز با آنها وارد مذاکره نشد؛ هر چند که در آن سالها این سازمان مشی به ظاهر اسلامی و انقلابی داشت. سران این سازمان بارها نزد مرحوم حاج «مصطفی خمینی» آمده بودند تا ایشان ترتیب وملاقات با امام را بدهد؛ که موفق نشدند.

پاسدارانی که مظلومانه به شهادت رسیدند

مجاهدین خلق یک گروه سیاسی- نظامی بود که در سال 1344 توسط سه تن از روشنفکران جوان مسلمان، با هدف سرنگونی رژیم وابسته پهلوی تأسیس شد. این سازمان نیز همچون اغلب گروههایی که در دهه 1340 مشی قهرآمیز را در مبارزه برگزیدند، تحت تأثیر سرکوب قیام مردمی 15 خرداد و شکست مبارزات مسالمتآمیز، در جریان تدوین استراتژی به «مبارزه مسلحانه» رسید و به تدریج با بهرهگیری از تئوریها و تجارب جریانهای چپ و مارکسیست آمریکای لاتین، شیوه «جنگ چریکی شهری» را در تاکتیک اتخاذ کرد.

در سال 50 بنیانگذاران این سازمان و به دنبال آن اکثریت کادر آن توسط ساواک دستگیر و با اعدام بنیانگذاران و تعداد از کادرهای اصلی آن ضربه سختی را متحمل شد و در آستانه تلاشی کامل قرار گرفت. شش سال بعد با تغییر ایدئولوژی، مارکسیسم را پذیرفت و به دنبال آن تصفیههای خونینی در آن صورت گرفت و تعدادی از کادرهای آن کشته شدند؛ ازجمله افرادی که در جریان این تصفیه با افکار التقاطی منافقین مخالفت کرد و توسط آنها به شهادت رسید، «شهید مجید شریفواقفی» است. در سال 57 بعد از پیروزی انقلاب کادرهای باقی مانده از زندان آزاد شدند و از همان ابتدا به مخالفت با جمهوری اسلامی دست زدند. در سال 60 به دنبال 3 سال اختلاف مشی مسلحانه را بر علیه حکومتی که بر مبنای ولایت فقیه تاسیس شده بود برگزیدند.

سازمان مجاهدین خلق بعد از انقلاب سعی در نفوذ به بدنه حکومت را داشت؛ اما  نه رهبر انقلاب و نه مردم اعضای این سازمان را نیروی انقلابی به حساب نمیآوردند؛ لذا سعی کردند با ترور و ارعاب موجی از ناامنی در روند حکومت نوپای اسلامی به وجود آورند و برای این منظور با دعاوی به اصطلاح خلقی سعی کرد افرادی با ویژگیهای گوناگون مانند: خودکمبینی، عقده حقارت، ماجراجوئی، قدرتطلبی، اشتهار، غرضورزی، کینهتوزی، مطرود اجتماعی یا خانوادگی، طالب ارضاء تمایلات نفسانی و گاها افراد ناآگاه و سادهلوحی را به خود جذب کند تا به کمک آنان به اهداف خود برسند.

ازجمله این جنایات عملیات شکنجه کردن سه برادر پاسدار کمیته مرکزی انقلاب اسلامی «طالب طاهری»، «محسن میرجلیلی» « شاهرخ طهماسبی» و کفاشی بنام «عباس عفت روش» است. این عزیزان پس از تحمل سختترین شکنجهها به شهادت رسیدند.

پس از مفقود شدن برادران پاسدار مرکزی انقلاب اسلامی و آن کفاش؛ ابتدا «خسرو زندی» یکی از عوامل شکنجه در تاریخ 1361.5.22 توسط مردم حزب الله به هنگام سرقت موتور جهت انجام ترور دستگیر می شود و با توجه به شواهد و مدارک به دست آمده از لانه تیمی وی، محل دفن و اختفای اجساد شکنجه شده سه تن از برادران کشف میشود .بعد از یک سلسه پیگیری و با استفاده از اطلاعات قبلی، کلیه عوامل شکنجهگر مورد شناسائی واقع و تحت تعقیب قرار میگیرند و طی چند رشته عملیات، عدهای از آنان معدوم و برخی دیگر دستگیر میشوند.

ازجمله افراد دستگیر شده در این رابطه «مهران اصدقی»، فرمانده اول نظامی گروهک تروریستی منافقین در تهران و یکی از عوامل اصلی شکنجه اعتراف میکند.

در بررسیهای انجام شده سه جسد شکنجه مثله شده متعلق به دو برادر پاسدار «شهید طالب طاهری» و «شهید محسن میرجلیلی» و برادر کفاشی بنام «شهید عباس عفت روش» پیدا میشود و پیکر  پاسدار شهید «شاهرخ طهماسبی» در محل دیگری در اطراف شهر تهران انداخته شده است.

پیکر این شهدا در آن ایام توسط مامورین انتظامی کشف و به عنوان مجهول الهویه به پزشک قانونی و در یکی از قطعات بهشت زهرا دفن شده بود.

جزئیات ربوده شدن «طالب طاهری» و «محسن میرجلیلی»