رزمندگان در میان شوخ‌طبعی‌های خود، برای کسی که شهید می‌شد، اصطلاح افقی برگشتن را به‌کار برده و برای کسی هم که انسان باتقوایی بود نیز اصطلاح «الهی قلبی محجوب» را به‌کار می‌بردند.
رزمندگان برای کسی که نیروی قدیمی جبهه و جنگ بود، اصطلاح «از غزوه خندق کمک نیزه‌انداز حضرت بودن» را به‌کار می‌بردند و زمانی که برخی افراد از چادر یا سنگر بیرون می‌زدند و تا صبح با خدا راز و نیاز می‌کردند نیز می‌گفتند «اضافه کاری» کرده است.
رزمندگان برای عملیات کردن و غنیمت گرفتن تجهیزات دشمن، اصطلاح «اسلحه جدید تحویل گرفتن» را به‌کار برده و به خودروی تویوتا لندکروز نیز می‌گفتند: «اف. چهار (F.۴)».
رزمندگان اسلام برای کسی که نیرو‌ها را به خط می‌برد و خود به سلامت بازمی گشت، اصطلاحا می‌گفتند اعزام نیرو باز کرده است؛ آن‌ها همچنین زمانی که عده‌ای از نیرو‌ها به دشمن می‌زدند و خلاف ضوابط کلاسیک می‌جنگیدند و جایی را می‌گرفتند، می‌گفتند با پررویی فلان محل را گرفتند.
اصطلاح اصالت وجودی زمانی در جبهه‌ها به‌کار می‌رفت که یک‌نفر اول غذا می‌خورد، بعد نماز می‌خواند؛ همچنین رزمندگان به قاشق‌های دم‌کوتاه غذاخوری که در جیب پیراهن خاکی جا می‌گرفت نیز می‌گفتند «اسلحه قنداق تا شو».
رزمندگان اسلام در جبهه‌ها وقتی حسابی حال کسی را می‌گرفتند، از اصطلاح «از زاغه مهمات دود بلند شدن» استفاده می‌کردند. آن‌ها همچنین به نیروهایی که در فاصله دو عملیات و در اوقات‌فراغت بی‌کار بودند نیز می‌گفتند «اصحاب کهف!».
ریختن شیشه‌خرده با آینه شکسته روی زمین برای انعکاس نور و گرای غلط به دشمن، یکی از ابداعات رزمندگان در دوران دفاع مقدس بود.
بیدار کردن نگهبان شب با استفاده از جریان الکتریکی باتری بی‌سیم، یکی از ابداعات رزمندگان در جبهه‌ها بود.
رزمندگان در جبهه‌ها به کسی که محتلم می‌شد، از روی مزاح می‌گفتند که آمریکایی‌شده یا آرام اسرائیل زده است.
اذان گفتن برخی بیسیم‌چی‌ها برای افزایش روحیه معنوی رزمندگان یکی از ابتکارات در جبهه‌ها بود.
