اینکه از حکمرانی با عنوان هنر حکمرانی یاد می‌شود؛ ناظر بر پیچیدگی‌هایی است که یک حکمران قابل، در طی فرایند نه‌چندان ساده، با لحاظ همه ابعاد چنین پیچیدگی، به تحلیل بهینه‌ای نائل شده و در ایستگاه آخر، نتایج تحلیل و بررسی خود را در قالب یک نطق سیاسی یا رفتار حکومتی، آشکار می‌سازد.