روستای کوچکسرا

همرزم شهید «ذبیح‌الله ربیعی سروکلایی» گفت: قبل از شهادتش رفت داخل سنگر بچه­‌ها و از بچه‌ها هم خداحافظی کرد. گفت دارم می‌­روم. من به شهادت می­‌رسم. عفوم کنید. بعد از چند ساعت خبر شهادتش را آوردند. سَر «ذبیح­‌الله» همچون اربابش حسین (ع) از بدن جدا شده بود.»