میرزاعلی رستم‌خانی

سرش را پایین انداخت و با صدای گرفته گفت: «یک لحظه فکر کردم شدت آتش می‌خواهد عزمم را بشکند و روحیه‌ام را نابود کند. فکر کردم هدف این تیر‌ها و ترکش‌ها نه تَن من، بلکه اعتقادات من است، ایستادم تا شکستش دهم».