رحمان پور دهقان

شهید، مطلع زیباترین غزل عاشقانه است و ما وامدار تمامیت و کمال او. شهادت زمان و مکان نمی‌شناسد اما هر آنکه از بند تعلقات دنیایی رها شد در زلالی و طراوت آن جاری می‌شود و در چنین مکتبی است که تمام لحظه‌ها عاشوراست و وجب به وجب این کره خاکی خود کربلایی در دل دارد.