وادی ادبیات

از شاعر متعهدی، چون براتی‌پور که دانش آموخته مکتب بزرگانی، چون سعدی و حافظ و مولاناست، انتظاری نیز جز این نمی‌رفت که در روش و منش اعتقادی و سلوک دینی، چشم بر باطن و سیرت داشته باشد، نه بر ظاهر و صورت، و شعری بگوید برخاسته از بصیرت و حقیقت.