مادر خانه دار

مادربزرگ می‌گفت: کار ما از وقتی خراب شد که «به من چه» افتاد سر زبان‌ها. از وقتی که حساس بودن به خوب و بدِ همسایه و هم‌محله‌ای، مساوی شد با فضولی و دخالت. جوانی‌های ما، اما اصلا اینطور نبود. اگه دختر و پسر همسایه از سرِ خامی، دست از پا خطا می‌کردن، محال بود بزرگتر‌های محله، شانه‌هاشون رو بالا بندازن و بگن: «به من چه». اون‌ها خوب می‌دونستن به من چه، به «به تو مربوط نیست» ختم میشه...