مهندس شهید حسین شوریده

خودش را وقف انقلاب و جهاد کرده بود. با بچه‌های جهاد می‌رفت در روستاها تا از چهره‌شان غبار محرومیت و فقر را پاک کند. هر کجا که خبری از کار سخت و مشکل بود، حسین را می‌شد آنجا پیدا کرد. خودش می‌گفت: «من دِین خود را به انقلاب ادا نکرده‌ام».