یکی از همرزمان شهید سید علی عالمی در خاطرات خود آورده است: آخرین بار که او را دیدم، یک ماه قبل از شهادتش بود. با شوخی به او گفتم سید جان، نورانی شدی، نکند شهید بشوی؟! با حسرت پاسخ داد ما کجا و شهادت کجا؟! گلویش را بغض گرفت و گفت تمام دوستانم، دستمزدشان را گرفتند و رفتند، ولی من لایق نبودم. دیگر خسته شدم. کاش بی‌بی زینب (س) دستمزد من را هم می‌داد تا بروم.

شهید سید علی عالمی با نام جهادی ابوسجاد، برای انتقال پیکر شهدا به عقب، به منطقه نبرد می‌رود که مورد هدف تک‌تیرانداز دشمن قرار می‌گیرد و به دوستان شهیدش می‌پیوندد.