شهید « خسرو فریورجو » دوران طفولیت خود را به‌دور از نعمت پدر و مادر گذراند؛ هرچند نام پدرش علی ذکر شده است؛ اما از نام واقعی والدین او اطلاعاتی در دسترس نیست و تا زمان عزیمت به جبهه جنگ، در بهزیستی زندگی کرد؛ غریبانه و گمنام زیست و گمنام به شهادت رسید و پیکر مطهرش تا مدت‌ها مفقود بود تا بالاخره ۱۳۷۵/۱۲/۰۷ استخوان‌هایش تفحص و در قطعه ۵۰ گلزار شهدای بهشت زهرا (س) در غربت کامل به خاک سپرده شد.

شهید « خسرو فریورجو » در فرازی از وصیت‌نامه خود، خطاب به همه کسانی که در راه او قرار دارند، توصیه کرده است: همیشه باید در زندگی خطی را انتخاب کنید که آخرش به صراط المستقیم باشد. این گفته را باید همیشه درنظر داشته باشید.