رمضان کرابی

در عملیات والفجر 5 یکی از دوستان همشهری بر اثر اصابت خمپاره به پایش مجروح و خون زیادی از او رفت به همین دلیل ما از بقیه رزمندگان عقب افتاده بودیم و مجبور بودیم که روزها کوه‌های مرتفع مهران را پیموده تا به قرارگاه برسیم.