پزشکان حدود ۱۵ روز که گذشت دیدند فایده ندارد و پایم را قطع کردند. بعد از مدتی برادر باقری به ملاقاتم آمد. کیسه‌ای در دستش بود. پرسیدم: «حسن‌آقا این کیسه چیست؟» گفت: «وسایل شخصی‌ات را برایت آوردم.»