جعفر اسکندریان

اسکندریان گفت: پایبندی همزمان به عقلانیت، اجتهاد و تعهد اجتماعی بود. او هیچ‌گاه از پاسخ دادن به نیازهای فکری جامعه فرار نکرد. دغدغه داشت، می‌فهمید، و می‌نوشت. قلمش نه برای شهرت، که برای هدایت بود.