بهرام ابوالفضلی زنجانی

به همرزمانم اطلاع دادم که چند لحظه‌ای می‌خوابم. رزمنده‌ای خوابیده بود و یک پتو رویش کشیده بود. کنار او زیر پتو خوابیدم؛ بیدار که شدم نگاهی به بنده خدائی که بدون اجازه از پتویش استفاده کرده بودم انداختم؛ او شهید شده بود و من خبر نداشتم.