شهید دامغانی

۳۱ شهریورماه سال ۱۳۵۹، «حسین» وارد پارکینگ فرودگاه «مهرآباد» می‌شود و بعد مستقیم به سراغ هواپیمایش که پشت ساختمان ستاد پارک بود، می‌رود. تا وارد هواپیمایش می‌شود به یک‌باره صدای انفجار شنیده می‌شود. آن لحظه «حسین» در حال کنترل هواپیما بود، وقتی احتمال انفجار هواپیما را می‌دهد از در هواپیما بیرون می‌پرد و همین لحظه راکت دوم هم به زیر هواپیما برخورد می‌کند.

برادر شهید دامغانی در مورد آخریم لحظات عروج مادرش گفت: از شب قبل مرگ به مادرم الهام شده بود.