به گزارش گروه بینالملل دفاع پرس، در حالی نزدیک به یک سال و نیم از تجاوز عربستان به همراهی چند کشور عرب متحد آن به یمن میگذرد؛ که طبق برآورد اتاق فکر وزارت دفاع ریاض، قرار بود این نبرد در عرض کمتر از یک هفته با شکست انصارالله و روی کار آمدن دوباره عبد ربه منصور پایان یابد. اما مقاومت نیروهای مردمی به رهبری انصارالله باعث شد تا نه تنها جنگ تا امروز به طول بیانجامد بلکه عربستان سعودی به عنوان سومین دارنده بودجه نظامی جهان و اولین واردکننده تجهیزات نظامی دست به دامان مذاکرات و آتشبس شود.
در این بازه زمانی تاکنون دوبار آتشبس میان 2 طرف برقرار شد اما هر بار نیروهای ائتلاف نظامی به بهانه تحرکات انصارالله اقدام به نقض آن کردهاند. با این حال سعودی هفته گذشته پیشنهاد جان کری برای آتشبس سه روزه در یمن را با این شرط که طرف مقابل نیز بپذیرد، قبول کردند. در صورت محقق شدن آتشبس قرار است اسماعیل ولد الشیخ فرستاده ویژه سازمان ملل به یمن، فضای سیاسی مناسب برای ازسرگیری گفتوگوها را فراهم کند.
واقعیت آن است که عربستان به رغم برخورداری از بودجه نظامی 81 میلیارد دلاری، دیگر تمایلی به ادامه این نبرد و تحمل هزینههای آن نیستند. این کشور در سال 2015 نزدیک به 2.5 میلیارد دلار (2.8 میلیارد پوند) از انگلیس تسلیحات خرید که محل استفاده آن یمن بود. علاوه بر این ریاض به دلیل حملات گسترده هوایی در 20 ماه گذشته با کاهش ذخایر سلاح نیروی هوایی روبرو شدهاست که این مسئله با توجه به حملات موشکی یمن، وضعیت ناپایدار در عراق و سوریه و روند صعودی کشورهای منطقه در افزایش توان نظامی خود، میتواند تهدیدی جدی برای عربستان به شمار آید.
طبق گزارش اسپوتنیک انگلیسی، آل سعود 180 میلیارد دلار در یمن هزینه متقبل شده در حالی که دستاورد شایان توجهی به دست نیاوردهاست. که این وضعیت میتواند در بلند مدت به نارضایتی داخلی و مهمتر از آن واکنش منفی شاهزادههای دربار علیه بن سلمان به عنوان وزیر دفاع و پسر پادشاه دامن زند.
محمد بن سلمان در تلاش برای کنار زدن محمد بن نایف، ولیعهد کنونی عربستان، برنامههای بلندپروازنهای در راستای ابراز وجود خود در پیش گرفت که یکی از آنها تجاوز به یمن و کنار زدن گروه انصارالله به عنوان یکی از ارکان قدرت سیاسی این کشور بود. اما نه تنها این هدف محقق نشد بلکه با تغییر جایگاه انصارالله در معادلات داخلی و منطقهای یمن، امروز دیگر نمیتوان انتظار داشت ساختار سیاسی این کشور به شیوهای شکل بگیرد که این گروه سهمی از قدرت نداشته باشند. این در حالی بود که در نگاه تاریخی نیز زیدیه به عنوان مبنای شکلگیری انصارالله، به طور مستمر بخشی از قدرت بوده است.
در حال حاضر انصارالله در متن قدرت و ساختار قدرت قرار دارد و به عنوان نماینده بخش قابل توجهی از جامعه یمن محسوب میشود؛ بخشی که به ویژه پس از سقوط نظام امامت در یمن به تدریج به حاشیه رانده شده بود. از دید انصارالله، هرگونه راه حل جدی، باید حقوق سیاسی این جنبش را در نظام سیاسی در نظر بگیرد و همین امر باعث میشود که آل سعود نگران حملات این گروه به اراضی جنوبی کشورشان برای وادار کردن ریاض به پذیرش سهم حوثیها در قدرت باشند.
از سویی دیگر عربستان با مشکل پیچیده سوریه و عراق روبرو است. ترکیه با تغییر در سیاست خارجی خود، درنظر دارد بر اساس واقعیات منطقه صرفا به دنبال تامین امنیت مرزیاش باشد. از این رو مقامات ترک به ارتش دستور ورود به سوریه و عراق دادند تا در کنار هدف قرار دادن نیروهای داعش، با کردهایی که از دید آنکارا تحت حمایت پ.ک.ک هستند مبارزه کنند.
در همین میان نشانههایی از همکاری و اتفاق نظر واشنگتن و مسکو بر سر حل بحران سوریه دیده میشود که میتواند شرایط را بهگونهای پیش ببرد که ریاض از خوان گستردهای که بیش از پنج سال در آن هزینه کرده، غافل بماند. این مسائل در کنار هم قدرت نفوذ و حقانیت جمهوری اسلامی ایران را افزایش میدهد.
درصورتی که بغداد موفق شود موصل را آزاد کند و در سوریه نیز شبه نظامیان فتح الشام و داعش با افزایش حملات نیروهای روسی و سوری و همکاری آمریکایی تضعیف شوند، قدرت مانور عربستان در مسائل منطقه از بین می رود. در این اوضاع ریاض امیدوار است با حل و فصل جنگ یمن، فرصتی برای تمرکز بر عراق و سوریه بیابد.
جنگندههای عربستان با به جا گذاشتن 14 میلیارد دلار تخریب یمن، این کشور را تبدیل به باتلاقی برای ریاض و البته شخص محمد به سلمان کردند. در حالی که کسری بودجه 87 میلیارد دلاری این کشور در سالجاری میلادی، توان عملیاتی آل سعود را در کل تعاملات منطقهای و بین المللی محدود کرده است.
در این اوضاع عربستان در ژستی پیروزمندانه و سیاسی پیشنهاد جان کری را برای آتش بس 72 ساعته در یمن پذیرفت تا بتواند نفسی تازه کند. در حالی که این احتمال وجود دارد این پیشنهاد به درخواست خود سعودی توسط وزیر امور خارجه آمریکا مطرح شده باشد.
انتهای پیام/ 411
