«بلال خریس»،
کارگردان لبنانی فیلم سینمایی «سیل آسا» حاضر در چهاردهمین جشنواره بینالمللی
فیلم مقاومت در گفتوگو با خبرنگار فرهنگ و هنر دفاع پرس با اشاره به داستان این اثر سینمایی و انگیزههای ساخت آن اظهار داشت: به
عنوان زائر برای یک سفر زیارتی به عراق مشرف شدم و از آنجا به منطقه «بیجی» که تازه از دست
تکفیریها آزاد شده بود، رفتم، آن منطقه نزدیک جبهههای درگیری بود و ظرفیت مناسبی برای فیلمسازی داشت.
وی افزود: وقتی روایتهایی از منطقه را شنیدم داستان مقاومت و داستان اتحاد شیعه و سنی نظر من را به خودش جلب کرد. جزئیات کامل این داستانها را جمعآوری کردم تصمیم به ساخت این اثر سینمایی گرفتم و این پروژه را به پایان رساندم.
فیلمساز لبنانی حاضر در جشنواره مقاومت خاطرنشان کرد: رسانههای دشمن تلاش دارند بین شیعه و سنی اختلاف اندازی کنند اما ما در این اثر سینمایی خواستیم اتحاد را برجسته کنیم. آمریکا با جنگ رسانهای به مقابله با همه جریانات کشورهای مسلمان منطقه آمده است؛ یک کارگردان به عنوان یک هنرمند وظیفه دارد به مقابله جنگ رسانهای برود.
خریس بیان کرد: نام این اثر سینمایی را از عملیات آزادسازی «بیجی» انتخاب کردم که با همین نام شکل گرفته است. این عملیات سیل عظیمی بود که داعشیها را از منطقه بیرون کرد. من یک خط داستانی را به کمک خانوادهای مسیحی وارد داستان کردم که شیعه و سنی در آن ورود نداشته باشند، بلکه داستان زندگی یک خانواده مسیحی بود که داعش مادر این خانواده که پزشک بود را به شهادت میرساند و به فرزند کوچک خانواده نیز بمب وصل میکند.
این کارگردان سینما افزود: این فیلم ساختگی نیست، بلکه یک اثر کاملاً واقعی است که بر اساس واقعیت در یک منطقه حقیقی فیلمبرداری شده است. ما در حین فیلمبرداری در معرض خطر اصابت موشک و گلوله بودیم که توسط یک تیم پشتیبان در منطقه حمایت میشدیم.
وی در پاسخ به اینکه این اثر در قالب مستندبازسازی یا فیلم داستانی محسوب میشود، گفت: در فیلم سینمایی اگر داستان واقعی باشد صحنه و بازیگران ساختگی هستند. ما در این فیلم از صحنه و مردم واقعی منطقه استفاده کردیم. فیلم مستند یک داستان کاملاً واقعی است، اما فیلم سینمایی ممکن است بر اساس خیال یا واقعیت باشد. مردم فیلمی را که بر اساس واقعیت باشد، میپسندند.
کارگردان «سیل آسا» با اشاره به تفاوت جشنواره فیلم مقاومت با سایر جشنوارههای سینمایی تصریح کرد: جشنوارههای زیادی تا به امروز برگزار شده که درباره مقاومت هم صحبت کرده است. نمونههای آن در کشور مصر بوده است، اما زیبایی این جشنواره این است که صریح و شفاف درباره شکل، ظاهر و قدرت زیبای مقاومت که میتواند در مقابل آمریکا ایستادگی کند حرف میزند.
خریس گفت: در مراحل ساخت فیلمی که به جشنواره آوردهام با خطرهای زیاد مواجه بود. به دلیل همین خطرات منطقه خیلی سخت میتوانستیم چند بار یک صحنه را فیلمبرداری کنیم.
کارگردان «سیل آسا» درباره سینمای ایران بیان کرد: شنیده میشود سینمای ایران جایزههای زیادی را در جشنوارههای بین المللی دریافت میکند؛ اما، ما در لبنان هیچ فیلمی از سینمای ایران را در خانههایمان نمیبینیم. متاسفانه اکثر فیلمهای موجود در کشور ما آثار سینمای آمریکا است. فیلمهای آمریکایی تماماً از تکنولوژی روز و جلوههای ویژه بهره میبرند و بیننده را مبهوت خودشان میکنند، اما مشخصه فیلم ایرانی لطافت و انسانیت است.
وی گفت: سینمای ایران از طریق خصلتهای خاص سینمایی خود میتواند فرهنگ هنرمقاومت را به جهان صادر کند. کارگردانانی مانند «مجیدمجیدی» از طریق آثارشان میتوانند تاثیر فراوانی بر فرهنگ جهان داشته باشند. نباید ایران فقط با موشک و سلاح در منطقه شناخته شود. فرهنگ و هنر ایران بسیار غنی است و باید به دنیا معرفی شود.
کارگردان «سیل آسا» افزود: وقتی یک فیلم را درباره موسیقی دانان ایرانی دیدم، تازه متوجه شدم که موسیقی و هنر ایران چقدر ظرفیت معرفی شدن به جهان را دارد. بعضی از مردم پس از دیدن این فیلم متعجب شدند و گفتند واقعاً این هنر در ایران وجود دارد.
خریس با بیان اینکه نباید ارتباط بین مردم، فیلمسازان و جشنواره مقاومت قطع شود، اظهار داشت: ارتباط بین مردم، فیلمسازان جریان مقاومت و جشنواره باید هفتگی، ماهانه و سالانه بررسی شود تا باعث تکامل جریان هنری مقاومت شود.