شهیدی که بسان مولایش حسین(ع) با لبان تشنه به شهادت رسید/ کربلا رفتید مرا هم یاد کنید

مادر شهید با بیان علاقه فرزندش به قرآن از کودکی گفت: محسن از همان دوران کودکی در جلسات مختلف شرکت می‌کرد و به قرآن علاقه‌ داشت.

حضور در جلسات مرحوم کافی

وی به جز جلسات قرآن در جلسات مرحوم کافی هم شرکت می‌کرد و صدای آقای کافی را هم ضبط و در اختیار دوستانش می‌گذاشت. همه فعالیت او در مسجد، جلسات قرآن و جلسات سخنرانی خلاصه شده بود و می‌گفت: این‌ها بیشتر از درس به دردش می‌خورد.

واکنش شهید به سرود شاهنشاهی

در مدرسه به سرود شاهنشاهی واکنش نشان می‌داد و گاهی اگر امکان داشت هنگام پخش سرود جلسه را ترک می‌کرد. این موضوع باعث واکنش مسئولان مدرسه شده بود تا جایی که من را فرا خواندند و تذکر جدی دادند. بعد از انقلاب به عضویت در بسیج درآمد و با آغاز جنگ راهی جبهه شد.

شهادت در سال 1360 براثر ترکش خمپاره به قلب

ابتدا من به رفتنش رضایت ندادم اما به من گفت: اگر مخالفت کنی فردای قیامت نمی‌توانی جواب جدم را بدهی. راهی جبهه شد و سال 1360 در منطقه‌ ام‌ الرصاص در درگیری با دشمن بر اثر اصابت ترکش خمپاره به قلبش به شهادت رسید. حدود 6 ماه در جبهه خدمت کرد و درجه شهادت نصیبش شد.

 

 

قاری خوش‌خوانی بود و چند نوار از تلاوت‌هایش داشتیم اما اکنون هیچ کدام از نوارها در دسترس ما نیست. حتی وصیت‌نامه، شناسنامه و مدارکش را هم آمدند و بردند و دیگر به ما ندادند.

حضور همسر رهبر معظم انقلاب در منزل شهید

یک بار همسر آقا به منزل ما آمدند و گفتند: شما فقط از داغ فرزندتان ناراحت نیستید آقا هم از پرپرشدن جوان شما و دیگر جوانان وطن ناراحت است.

شهادت با لبان تشنه

هنگامی که شهید شد دو جوان خبرش را برایم آوردند و هنگامی که پیکرش را آوردند، کاملاً تازه بود و لبانش خشکیده بود، گفتند: با لبان تشنه به شهادت رسید.

حسن خلق و کمک به مردم مهم‌ترین خصوصیت شهید

در ادامه خواهر شهید به بیان خصوصیات برادرش پرداخت و گفت: برادرم بسیار خوش اخلاق و مهربان بود و این حسن خلق یکی از خصوصیاتی بود که همه به آن اذعان داشتند. در محل همواره دنبال انجام کارهای اهالی خصوصاً افراد سالمند و ناتوان بود. در کارهای فنی ماهر بود و گاهی به مدرسه ما می‌آمد و کارهای فنی را انجام می‌داد.

 

 

 

جالب است ما از هیچکدام از کارهایش خبر نداشتیم و بعد از شهادت اهالی به ما گفتند که چقدر در خدمت مردم بوده. در عبادت هم چنین بود و همیشه نیمه‌های شب برمی‌خواست قرآن می‌خواند، دعای توسل می‌خواند، عبادت می‌کرد و اشک می‌ریخت.

کربلا رفتید مرا هم یاد کنید

بسیار منظم و مرتب بود، حتی به اذعان همرزمانش هر روز سنگر را تمیز می‌کرد و  اطراف سنگر را هم آب و جارو می‌کرد. بدون ریا و بدون توقع کار می‌کرد به دنبال پول نبود. در نامه‌هایش برای ما نوشته بود اگر روزی به کربلا رفتید مرا هم یاد کنید.

 

منبع: فارس