به گزارش گروه سایر رسانه های
دفاع پرس، از ویژگی‌های مهم عملیات «محرم» که در روز ۱۰ آبان ۶۱ در منطقه عمومی موسیان بر روی ارتفاعات «جبال حمرین »آغاز شد، دستاوردهای آن بود که منجر به آزادسازی ۷۰۰ کیلومترمربع از خاک ایران و ۳۰۰ کیلومتر از خاک عراق و شکستن جو حاصل از پیروز نشدن عملیات رمضان شد. همچنین با پیدایش دورنمای شهر العماره عراق از روی بلندی‌های جبال حمرین در این عملیات، باعث شد استراتژی جدید برای عملیات گسترده در منطقه جنوب که هدفش تعیین سرنوشت جنگ بود حاصل شود.
از دیگر ویژگی‌های این عملیات، استفاده دشمن از گازهای شیمیایی در منطقه عملیاتی بود که باعث شد مسئولین جنگ به طور جدی برای مقابله با این سلاح در عملیاتهای بعدی تدابیر لازم را اتحاذ کنند. این عملیات در سه مرحله طراحی و انجام شد که مورد توجه رسانه‌های غربی قرار گرفت. به شکلی که «رادیو بی‌بی‌سی» عنوان کرد: «نیروهای ایران حمله تازه‌ای را در جبهه مرکزی جنگ با عراق آغاز کرده‌اند.» در ادامه خبر، این رادیو هیچ سخنی از پیشروی ایران به میان نمی‌آورد و فقط به گفتن چند جمله خنثی بسنده می‌کند، ولی ادعاهای سخنگوی ارتش عراق مبنی بر حمله را با آب و تاب پخش می‌کند.
رادیو آمریکا می‌گوید:
«مقامات ایرانی مدعی شده‌اند که نیروهای ایرانی به پیروزی بزرگی نایل شده و به کلیه هدف‌های خود دست یافته‌اند، اما در اعلامیه منتشره از رادیو بغداد، ادعا شده که تلاش عبث ایرانی‌ها برای عبور از مرز خنثی شده است.»
همچنین رادیو آلمان هم اعلام می‌کند:
«ایرانی‌ها اعلام داشته‌اند که نیروهای ایران در جریان تهاجم جدید در جبهه مرکزی جنگ، منطقه مرزی تحت‌اشغال عراقی‌ها را دوباره تسخیر کرده‌اند؛ اما صدام حسین رئیس جمهور عراق در برابر شرکت کنندگان در نمایشگاه بین‌المللی اعلام داشت که حمله ایرانی‌ها درهم شکسته شده است.»
صدام حسین، زمانی این پیروزی را منکر می‌شود که قریب ۵۵۰ کیلومتر مربع از منطقه عملیاتی از کنترل سربازان فراریش خارج شده و تعدادی از آن‌ها کشته، مجروح و اسیر گشته و تعدادی از ادوات زرهی آنان منهدم و یا به غنیمت در آمده است.
رسانه‌های گروهی و خبرگزاری‌ها در حالی که رزمندگان اسلام از مرز بین‌المللی عبور کرده و شهرک زبیدات و چاه‌های نفتی بیات را به تصرف درآورده بودند، همچنان به پخش اخبار دروغ پرداخته و به حمایت خود از رژیم بعثی عراق ادامه می‌دهند.
همچنین یکی از تحلیلگران نظامی نیویورک تایمز اشاره می‌کند:
برتری نظانی عراق زمانی اعلام می‌شود که نزدیک به یک چهارم ارتش عراق توسط نیروهای مسلح ایران مندهم شده یا به اسارت در می‌آید. ارتش عراق در عملیات محرم فراری تاریخی را تا عمق ۱۵ کیلومتری می‌پذیرد. همچنین در عملیات الی‌بیت‌المقدس متحمل آن همه تلفات و خسارات سنگین می‌شود. چگونه است که هیچ کدام از شکست‌های ارتش مجهز عراق توجه آژانس‌های خبری غرب را جلب نمی‌کند و باز نیروی هوایی عراق دست نخورده اعلام می‌شود که هواپیماهای بسیاری از در عملیات متعدد از دست می‌دهد که تنها در عملیات محرم ده فروند از هواپیماهای دشمن توسط پدافند ضدهوایی و شکاری‌های ایران سرنگون می‌شود.
هچنین رادیو صدای آمریکا می‌گوید: «افسران عراقی مدعی هستند که نیروهایشان منظم و سازمان یافته و به خوبی مجهزند و اکنون که در خاک خود می‌جنگند،حتی یک متر آن را به ایران نخواهند داد.» (۱۶/۸/۱۳۶۱)
«عراق پیشروی نیروهای ایران را تصدیق کرده، اما گفته که این پیشروی بین ۱ تا ۵ کیلومتر بوده است.» (۱۷/۸/۱۳۶۱)
رادیو بی‌سی سی:«علی‌رغم حضور تعدادی خبرنگار خارجی در ایران، هنوز یک گزارش مستقل برای تأیید ادعاهای ضد و نقیض طرفین جنگ در دست نیست.» (۱۸/۸/۱۳۶۱)
رادیواسرائیل هم برای سرپوش گذاشتن به حقایق و نشان دادن بغض خود نسبت به انقلاب اسلامی، همبستگی خود را با ارتجاع عرب اعلام می‌کند و با قدرتمند قمداد کردن ارتش عراق، تزریق روحیه به نیروهای عراقی می‌نماید. این در حالی است که این رادیو از حقیقت امر آگاه است.
«پرزیدنت صدام حسین تأکید کرد که پیروزی ارتش عراق بر نیروهای اسلامی ایران به حق و غیرقابل انکار است.» (۱۹/۸/۱۳۶۱)
پس از عملیات موفقیت‌آمیز محرم، شورای امنیت هم خطر عظیم را احساس می‌کند و برای پیشگیری به فکر چاره می‌افتد و در این باره قطعنامه، ۵۴۰ را درباره جنگ عراق علیه ایران تصویب می‌کند.
در میان اخبار ضدونقیض رسانه‌های گروهی غرب که سعی در پنهان داشتن فتوحات عظیم نیروهای اسلام در عملیات موفق محرم دارند، نتایج عملیات چنان وسیع و درخشان است که خبرگزاری‌ها و رسانه‌های غربی نمی‌توانند آن را کتمان کنند.
روزنامه گاردین با انتشار خبر پیروزی ایران در عملیات، اخبار رادیو بی‌بی سی را خنثی می‌کند و می‌نویسد:
«حملات شدید ایرانیان آنچنان شکاف بزرگی در خط دفاعی عراق به وجود آورده که نیروهای عراقی را در مقیاس عظیمی وادار به فرار کرده است. به طوری که ظرف ۴۸ ساعت اول نبرد، چهارهزار سرباز عراقی مواضع خود را بین خطوط مقدم شهرهای عراق کوت و العماره ترک کرده و از صحنه نبرد گریخته‌اند» (۲۰/۸/۱۳۶۰)
مفسر روزنامه اکونومیست هم نوشته است:
«در بغداد فضای دلسرد کننده‌ای حکمفرماست و از تبلیغات پرشور و هیجان رادیو و تلویزیون عراق که قبل از فتح خرمشهر توسط نیروهای ایران، وجود داشت، دیگر خبری نیست. آنچه بیش از خبرهای جبهه جنگ باعث نگرانی و افسردگی عراقی‌ها شده است، شواهد سیاسی حاکم از عزم راسخ ایران به ادامه جنگ است، چرا که عراق نه از نقطه نظر مالی و نه از نقطه نظر انسانی نمی‌تواند به یک جنگ دراز مدت و نامحدود ادامه دهد. طی ماه گذشته از ارزش دینار عراقی تا پنج درصد کاسته شده است و...»
بعد از هر پیروزی که نصیب قوای اسلام می‌شود حامیان صدام و اربابانش بیش از خود صدام بر می‌آشوبند:
«مقامات اردنی از پیروزی‌های اخیر ایران به شدت مضطرب و نگران شده‌اند و... و به این نتیجه رسیده‌اند که صدام حسین هیچ‌گاه این چنین در خطر نبوده است.» (۱۶/۸/۱۳۶۱)
