خبرگزاری دفاع مقدس- انقلابی در ایران شکل گرفت که سرآغاز راهی بود که راه سعادت بشری را مشخص میکرد. انقلابی که توانسته بود در عالم تحولی ایجاد کند و قدرتهای بزرگ را به هراس بیندازد که نکند این انقلاب فراگیر شود و ملتهای ستمدیده به فکر انقلابی مشابه افتند. انقلابی که توانسته بود با ترکیب قدرت نظامی و قدرت ایمان، ارتشی نو تأسیس کند که سرآمد ارتشهای ملل جهان باشد.
ارتشی که سعی شده بود در تاریکی مطلق باشد و انوار الهی به آن راه پیدا نکند. اما چه بسیار بودند در بدنه همین ارتش که برای دفاع از ارزشهای اسلامی در این تاریکیها از روزنهها و کور سوهای موجود راه را پیدا کرده و نه تنها در این راه حرکت کرده، بلکه مصائب بسیاری را متحمل شدند و کارنامه شایانی از خود به یادگار گذاشتند. به زندانها افتادند و به شهادت رسیدند. از کارها منفصل شده و تحت کنترل بودند.
چه بسیار از نیروهای ارتشی که در دوران ستمشاهی در زندانهای مخوف رژیم پهلوی سالهای جوانی را سپری کرده و در کنار مردم شربت شهادت نوشیدند. چه بسیار کسانی که از مادیات، پست و مقام دنیوی گذشتند و میهن خود را نفروختند. مگر نه این است که قرنیها، صیادها، باباییها، ستاریها، فکوریها، آبشناسانها، اقاربپرستها و.... در دل این ارتش فراوان بودهاند.
فتنه گران در مقابل ارتش انقلابی
پس از پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی و تجاوز رژیم بعثی به کشور اسلامی، نوبت جانفشانی ارتش برای ملت بود؛ ملتی که جانفشانی کرده بود تا ارتش آزادی خود را بازیابد. تمام ارتش جمع شده. ارتشی که شالوده آن از ایمان و سلاحش تقوا بود. اما عدهای چنین ارتشی را نمیخواستند، فشارها آغاز شد. عدهای دانسته و یا ندانسته شعارانحلال این ارتش را سر میدادند. عدهای میگفتند ما با کسی جنگ نداریم که ارتش بخواهیم. تبلیغات بر علیه ارتش شروع شد. اما این دست حمایت ولیفقیه زمان بود که ارتش را نجات داد. این امام امت بود که با فرامین داهیانه خود و با نهادن حضرت امامخامنهای عزیز به عنوان نماینده خویش جلوی این نقشه شوم را گرفتند. بله حضرت امام(ره) فرمودند:"ارتش کلمه طیبه است." دیگر حجت بر همه تمام شده بود.
پایه و اساس این نقشه بر این استوار بود که پس از اضمحلال ارتش، با تحریک سران سبک سر منطقه این انقلاب را قبل از الگوگیری سایر ملل مظلوم جهان در نطفه خفه کنند، اما ولایت نقشهها را نقش بر آب کرد.
حماسه آفرینی ارتش در دفاع مقدس
آتش جنگ تحمیلی بر افروخته شد. جنگ آغاز فصل رویارویی ارتش با جنود شیطان شده بود. ارتش توانسته بود با کمک بسیج مؤمن و سپاه پاسداران غیور، دشمن را در جای خود تثبیت کند. دشمنی که میگفت شش روزه تهران است حالا در پشت خوزستان سنگر گرفته است. میگوید به همین خوزستان باید بسنده کرد. اما مگر ارتش زنده نیست که بگذارد وجبی از خاک ایران را کسی اشغال کند.
این سالها، سالهایی است که به فرموده امام راحل(ره) آیندگان به آن فخر خواهند نمود، سالهایی که پر از نیشها، نوشها، آموزهها و عبرتهای فراوان بود، بارها رزمندگان به زمین خوردند و بارها به دشمن سیلی زدهاند اما همواره این ندا را سردادند که چه کشته شویم و چه بکشیم پیروزیم.
وقتی نهضت انقلاب اسلامی به رهبری حضرت امام(ره) برپا شد با وجود خفقان شدید امنیتی در کشور، بودند کسانی که از همه امیال دنیوی خود دست کشیدند و به ملت پیوستند. درست در زمانی که رژیم منحوس پهلوی نیازمند وفاداری و ادای دین بود، بدنه ارتش که بر گرفته از خود ملت بود به طور غیر منتظرهای به رژیم پشت کرده و با شرکت در حماسه بزرگ انقلاب اسلامی ایران حماسهای نو پدیدآوردند، تا همواره و همیشه در تاریخ ایران یاد و نامشان در کنار مردم پر آوازه بماند.
نیروهای انقلابی به طور کامل درک کرده بودند که مشارکت نیروهای مسلح برای موفقیت انقلاب و رسیدن به اهداف آن حیاتی است. اگرچه در پیروزی انقلاب و به ثمر رسیدن آن اقشار مردم و عوامل و عناصر فراوانی نقش داشتند که هر کدام به نوبه خود مهم و تأثیر گذار بودند، اما در این میان برخی از این اقشار عوامل و عناصر کلیدی و سرنوشت ساز بودند، که از آن جمله میتوان به نقش کلیدی و استراتژیک نظامیان از جمله پرسنل شجاع و بصیر و آگاه نیروی هوایی ارتش اشاره کرد.
از 26دی ماه 1357 تعداد کثیری از پرسنل پایگاههای شاهرخی (همدان) و وحدتی (دزفول) دست به اعتصاب غذا زدند.
در روز 30 دی ماه سال57 گروهی متشکل از 1000 افسر، همافر و درجه دار پایگاه هوایی بندرعباس راهپیمایی در محوطه پایگاه انجام دادند و با ملت ایران اعلام همبستگی کردند.
همچنین با مطرح شدن بازگشت امام(ره) به میهن اسلامی، نقشههایی از طرف اجانب برای کودتا در ارتش طرحریزی میشد که نظامیان انقلابی و آگاه اعلام نمودند زیر بار کودتایی که به نفع حکومتی به غیر از جمهوری اسلامی باشد نخواهند رفت و در برابر هر بیگانهای میایستند.
چهارم بهمن1357 پرسنل نیروی هوایی در تظاهرات شرکت کردند و عدهای نیز به همراه خانوادههایشان به منزل مرحوم آیت الله طالقانی به منظور نشان دادن حمایت خود از امام(ره) رفته، و شعارهایی همچون "ما پرسنل هوایی هستیم، ما منتظر خمینی هستیم" سر دادند.
در همین روز به دنبال بستن فرودگاه مهرآباد بر روی امام خمینی(ره)، تعداد چشمگیری از کارکنان نیروی هوایی در یک راهپیمایی در تهران شرکت کردند. همزمان کارکنان نیروی هوایی در شیراز و بوشهر نیز دست به تظاهرات زده و شعارهایی حماسی برای پیروزی انقلاب اسلامی سر دادند.
در روز 12 بهمن که امام(ره) وارد میهن اسلامی شدند، مراسم استقبال و تشریفات و امنیت و انتقال و جابجایی ایشان را، پرسنل انقلابی و غیور نیروی هوایی بر عهده گرفتند که به نحو شایسته انجام شد.
پانزدهم بهمن هزاران نفر از پرسنل نیروی هوایی به اجتماعات مردمی در شهرهای مختلف از جمله اصفهان، بندرعباس، شیراز، بوشهر، تبریز و کرمانشاه پیوستند.
روز ۱۹ بهمن ۱۳۵۷، روز بیعت با ولی امر مسلمین
در این روز صدها نفر از افسران، همافران و درجه داران به طرفدارای از انقلاب و حمایت از رهبر انقلاب در تظاهرات و راهپیمایی شرکت کرده، سپس برای بیعت با امام خمینی(ره) به اقامتگاه ایشان در مدرسه علوی رفتند و وفاداری خود را با شعار"ما همه سرباز توییم خمینی، گوش به فرمان توییم خمینی" اعلام نموده و در جلوی ایشان رژه رفتند.
خبر و عکس این بیعت تاریخی پرسنل نیروی هوایی در تمامی رسانهها و محافل داخلی و خارجی انعکاس شدیدی داشت. که در ابتدا با تکذیب مقامات رژیم روبرو شد، اما امام(ره) صحت این عکس را تأیید کردند. این بیعت در کمال ناباوری، قدرت و توان هرگونه مقابله با انقلاب را از دشمنان گرفت.
در پی انتشار این خبر مزدوران رژیم برای ساکت کردن هنرجویان و دیگر کارکنان نیروی هوایی وارد عمل شدند و زد وخورد و تیراندازی بین آنان شروع شد. با انتشار این خبر مردم برای یاری آنها به دوشانتپه روی آورده و وارد پادگان شدند با مزدوران شاهنشاهی به مبارزه پرداختند. هر چه انقلاب مسیر خود را طی میکرد، هستههای مذهبی در درون ارتش مبارزات خود را بیشتر آشکار میکردند.
انعکاس این حرکات و اعتراضات به ساواک وحشت مضاعفی را بر بدنه شکسته رژیم وارد میکرد، زیرا کسی باور نداشت که حرکات ضد طاغوتی حتی در بین نیروهای گارد که برای دفاع از تاج و تخت آموزش دیده بودند نمایان شود. اطلاعات کسب شده نشان میداد که دیگر جای ماندن نیست باید از معرکه انقلاب گریخت. ارتش به مردم پیوسته بود و با این پیوستگی شعارها آغاز شد" ارتش فدای ملت" مردم هم شعار میدادند " ملت فدای ارتش".
به این ترتیب با بصیرت و درایت پرسنل ارتش در بیعت با امام(ره) و همراهی با انقلابیون، در روز 22 بهمن 57 انقلاب اسلامی ایران به رهبری حضرت امام خمینی(ره) به ثمر نشست.
سرهنگ ستاد قاسم اکبری مقدم
