رفتيم پيش بروجردي تا در صورت امكان ،كس ديگري را به جاي مسئول ما معرفي كند .
بروجردي از برخورد ما خوشش نيامد و نشست به نصحيت كردن ما كه : «حالا اگه شخصي در خيلي از موارد لياقت خود رو نشون داده ، اما در يك مورد نتونسته كارآيي لازم رو داشته باشه ، بايد اون رو كنار بذاريم ؟ اين چه اخلاقيه كه شما دارين ؟ من ايشون رو خوب مي‌شناسم ، ايشون بسيار آدم خوبيه . اون شخصيه كه با همه مشكلات ساخته و راضي شده در كردستان بمونه . با تعويض كردن اشخاص ، هيچ مشكلي حل نمي‌شه . به جاي اين حرفها، برين با او همكاري كنين ، تقويتش كنين . بذارين او كار خودش رو بكنه .»(كتاب چون كوه با شكوه)
