در پي " تجديد اتحاد سياسي" خاورميانه كه با توافق كمپ ديويد اعمال گرديده است، رهبران سرسخت و چپگراي عراقي در حال استيلا بر حكومتهاي نفتي و ميانهروي خليج فارس هستند و اين امر يك تغيير عميق در تعادل قواي اين منطقه حياتي و استراتژيك محسوب ميگردد.
بغداد، ديگر يك مرداب دور افتاده نيست و سوسياليستهاي بعثي عراق ديگر " ياغيان" جهان عرب محسوب نميشوند. عراقي ها كه از نظر مالي با درآمد شگفت نفتي و از نظرايدئولوژيكي به وسيله ايده بعثي " وحدت عربي" تقويت شدهاند، تا اندازهاي رهبري پادشاهان، سلاطين، اميران و شيخهاي شبه جزيره عربي را در دست گرفتهاند.
اوج گرفتن عراق با ناپديد شدن ايران، به عنوان يك نيروي متمركز سياسي و استراتژيك، تقويت گرديده است. اما كمپ ديويد علت اصلي اهميت جديد عراق است. عراق به جاي آن كه به خاطر رد توافق اسراييل - مصر منزوي شود، به عنوان هماهنگ كننده اعراب جايگزين مصر گرديده است.
نقش موفق و جديد عراق، باعث اضطراب مقامات آمريكا شده است كه رهبران عراقي را با عنوان " دارو دسته قاتلين" مورد اشاره قرار ميدهند و تنها فراواني درآمد نفت را موجب موفقيت آنها ميدانند. در عين حال، حمايت آمريكا از پيمان كمپ ديويد نه تنها روابط عراق و آمريكا را بسيار سرد ميكند، بلكه عراق را قادر ميسازد كه نفوذ خود را در منطقه گسترش دهد.
رييس جمهور صدام حسين، قدرتي را كه مدتها عملا در دست داشت امسال " رسميت" بخشيده و دوست دارد رهبري جنبش راديكال عربي را، كه در دهه 1960 به وسيلهي ناصر در مصر ايجاد شد، به دست بگيرد. او ممكن است يك سرمشق قديمي تر را در ذهن داشته باشد:" روش صلاح الدين ايوبي، كه مشهور است در همان شهر محل تولد صدام متولد شد. همانگونه كه صلاحالدين صليبيهاي اروپايي را بيرون كرد، مرد قدرتمند عراق نيز خواهان محو جاي پاي امپرياليسم غربي و به ويژه اسراييل است."
اما اين " همراهي" جديد با كشورهاي خليج فارس در رد پيمان كمپ ديويد، به نظر عراق يك امر " پايدار" نيست. طارق عزيز كه همچنين يك تئوريسين برجسته حزب بعث است به ما گفت:" ما اكنون داراي " اتحاد عربي" هستيم، اما اين " وحدت عربي نيست . آن وحدت هنگامي حاصل خواهد شد كه تمامي كشورهاي عربي سيستمهاي مشابه اجتماعي و سياسي و اقتصادي داشته باشند." او از عربستان و اميرنشينهاي خليج فارس مي خواهد مانند آنها ايدئولوژي بعثي را بپذيرند.
سوسياليسم بعثي بغداد توسط 300 هزار سرباز عراقي حفاظت ميشود كه با سلاحهاي روسي تجهيز شدهاند و اينك قويترين ارتش در منطقه محسوب ميگردند.
عراق با به كارگيري يك ايدئولوژي پويا به چنان اعتماد به نفس سياسياي دست يافته كه در منطقه نادر است. بنابراين، در صورتي كه كشورهاي حاشيه خليج فارس توليد نفت را قطع كنند، رهبران عراق توليد خود را كاهش نخواهند داد.
درآمدهاي نفتي عراق كه تنها از عربستان سعودي كمتر است، برگ برندهاي است عليه اقتصاد مصر كه به طور مداوم دچار نابساما ني بوده است . شعار بعثيها در بغداد اين است:" وقتي كه مصر به اعراب نياز دارد، اعراب به مصر نيازي ندارند."
اما اگر به خاطر ماجراي كمپ ديويد نبود، شايد ايدئولوژي و پول و اسلحه، عراق را به سمت رهبري جهان عرب سوق نميداد. اگر اسراييل به مرزهاي 1967 بازگردد و سرزميني براي فلسطينيها تأسيس شود، باز هم عراق " موجوديت صهيونيستي" را انكار خواهد كرد.
يك ديپلمات غربي پيشبيني ميكند كه اگر هر كشور عربي ديگري اسراييل را به رسميت بشناسد، بعثيهاي اينجا بازهم خواهند گفت:" نه، هرگز، آن گاه بغداد منزوي خواهد شد، و نه قاهره." پس آينده خليج فارس و كليه ذخاير نفت آن به طور قطعي به اسراييل مربوط ميشود .
اگر چه رخنه ايدئولوژي بغداد در منطقه واشنگتن را نگران ميكند، اما اين سياست آمريكا به هنگام معاهده كمپ ديويد و بعد از آن است كه اوج گيري عراق را سبب شده است.
ادامه دارد...
