به گزارش خبرگزاری دفاع مقدس به نقل از مشرق، «رزاق چراغی» به تاریخ پنجشنبه، اول فروردین 1336 شمسی (19 شعبان المعظم 1376 قمری) در روستای «ستق» (واقع در دهستان «بیات» از توابع بخش نوبران شهرستان ساوه در استان مرکزی) متولد شد. وی در سال های دفاع مقدس، با نام «رضا چراغی» شناخته می شد.
«رزاق» مدت کوتاهی پس از پیروزی انقلاب اسلامی، به «سپاه پاسداران» پیوست و عازم نبرد با ضد انقلاب در جبهه های غرب کشور شد. او در منطقه ی «مریوان» به جمع رزمنده گان تحت امر «حاج احمد متوسلیان» ملحق شد و از آن پس یکی از نیروهای پا در رکاب آن سردارِ دشمن شکن بود.
«رضا چراغی» تا زمان شهادتش، مشئولیت های زیر را بر عهده گرفت:
*جانشین سپاه منطقه «دزلی»
*فرمانده ی محور تته در «مریوان»
*فرمانده گردان حمزه سیدالشهدا (علیه السلام) از تیپ 27 محمد رسول الله (صلوات الله علیه)
*قائم مقام تیپ 27 محمد رسول الله (صلوات الله علیه)
*معاونت سپاه 11 قدر [16 مهر 1361 لغایت 20 آذر 1361]
*فرمانده ی لشکر 27 محمد رسول الله (صلوات الله علیه) [21 آذر 1361 لغایت 24 فروردین 1362]
«رزاق چراغی» در پنجشنبه 25 فروردین 1362 شمسی (اول رجب المرجب 1403 قمری)، در جریان عملیات «والفجر1» در نبرد رویارو با دشمن بعثی، بال در بال ملائک گشود.
«سید محمدرضا دستواره» از نخستین روزهای حضور «رزاق چراغی» در «مریوان»، رفاقت نزدیک و بسیار صمیمانه ای با او ایجاد نمود و این پیوند برادرانه، با شهادت «چراغی» به جدایی انجامید اما سه سال و سه ماه بعد، در ملکوت اعلی، رفیقِ جامانده، «رزاق» را در آغوش کشید و هر دو تا ابد، بر بساطِ «عند ربهم یرزقون» ماوی گرفتند.
در سی و یکمین سال گشت شهادت «رزاق چراغی» فرمانده ی لشکر 27 محمد رسول الله (صلوات الله علیه)، تصاویر کمتر دیده شده ای را، از آخرین خداحافظی «سید محمدرضا دستواره» با پیکر رفیقِ شهیدش منتشر می کنیم. باشد که یاد آنان، دل های خاک گرفته مان را اندکی بتکاند.
سمت راست شهید «رزاق چراغی»، سمت چپ شهید «سید محمدرضا دستواره»-1359- دریاچه مریوان
اواخر فروردین 1362_ معراج الشهدای تهران- پیکر سردار شهید
«رزاق چراقی» فرمانده ی لشکر 27 محمد رسول الله (صلوات الله علیه)
آخرین خداحافظی «سید محمدرضا دستواره» با پیکر رفیقِ شهیدش
