به گزارش خبرگزاری دفاع مقدس به نقل از مشرق، سردار حسین دهقان، وزیر دفاع کشورمان طی هفته جاری برای دیداری ۴ روزه از کشور چین به یکی از مهمترین ابرقدرتهای نظامی دنیا عزیمت کرده و این اولین سفر وزیر دفاع ایران در ۲۰ سال گذشته به چین محسوب میشود.
وی در جریان این سفر با مقامات بلند پایه نظامی و سیاسی این کشور ملاقات داشته و بازدید از برخی از مراکز نظامی و فضایی این کشور از دیگر برنامههای هیئت عالیرتبه دفاعی کشورمان محسوب میشود که این مراکز شامل تیپ ۱۹۶ نیروی زمینی، لشکر ۲۴ نیروی هوایی و یک مرکز فضایی بوده است.
با توجه به توضیحات رسمی وزارت دفاع و این تصور که بازدیدهای صورت گرفته در محدود شهر پکن و تاسیسات و یگانهای موجود در این منطقه بوده است، میتوان اینگونه نتیجه گرفت که وزیر دفاع کشورمان، بازدیدی از مرکز فرماندهی هوافضای چین در پکن داشته است. این مرکز همان گونه که از نام آن مشخص است مرکزی برای کنترل کلیه ماهوارههای چین و به نوعی قلب برنامه فضایی چین به شمار میآید.
نگاهی به برنامه بلندپروازانه فضایی چین
اما بد نیست در ابتدا نگاهی کوتاه و گذرا به برنامه فضایی این کشور داشته باشیم. برنامه فضایی چین در حقیقت بر پایه برنامه موشکهای بالستیک این کشور و از سالهای میانی دهه ۱۹۵۰ آغاز شد. در زمان جنگ کره و با دخالت چین کمونیست در این جنگ به نفع کره شمالی، آمریکا چین را به استفاده از سلاح اتمی تهدید کرد و این مسئله مائو اولین رهبر چین کمونیست را متوجه خطر موجود کرد.
چینیها از سال ۱۹۵۵ فعالیت خود را برای ساخت سلاحهای اتمی و همچنین موشکهای بالستیک آغاز کردند. در ابتدا و با توجه به روابط گرم بین دو غول جهان کمونیسم یعنی چین و اتحاد جماهیر شوروی سابق، دانشجویان چینی به شوروی سفر کرده و در امور مربوط به طراحی و هدایت موشکهای بالستیک آموزش دیدند.
در حقیقت در ابتدا قصد چینیها ساخت موشکهای بالستیک مجهز به سر جنگی اتمی برای بازدارندگی در برابر آمریکا بود. با بالا گرفتن رقابت فضایی بین آمریکا و شوروی سابق در دهه ۱۹۶۰ میلادی، چین نیز به دنبال این رفت که به عنوان یک کشور تاثیر گذار در این رقابت سهمی داشته باشد.
اما در ۱۹۶۰ روابط گرم دو قدرت بلوک شرق سرد شده و حتی در مراحلی تا یک رویارویی کامل نظامی نیز پیش رفت. از اینجا به بعد چین به تنهایی و با تکیه بر توان بومی برنامه فضایی خود را پیش برد. چین از موشکهای بالستیک سری DF خود به عنوان پایهای برای طراحی و ساخت ماهوارهبرها استفاده کرده است و سری راکتهای ماهواره بر چین با عنوان «لانگ مارچ» از ابتدا بر پایه موشکهای بالستیک این کشور قرار داشت.
در ۲۴ آوریل ۱۹۷۰ میلادی اولین ماهواره چینی با موفقیت در مدار قرار گرفت. این ماهواره که «دانگ فنگ هانگ» به معنای «شرق، سرخ است» بود که ماهوارهای مجهز به گیرنده و فرستنده رادیویی بوده و به مدت ۲۶ روز به دور زمین گردش کرد.
چین در سالهای بعد فرستادن انواع ماهوارهها با کاربردهای گوناگون به فضا را ادامه داد. ۲۰ نوامبر ۱۹۹۹ یکی از روزهای تاریخی برای صنعت فضایی چین بود. در این روز و در پنجاهمین سالگرد تاسیس چین کمونیست، این کشور موفق شد تا اولین ماموریت فضایی سرنشین دار خود را با موفقیت به انجام برساند و تبدیل سومین کشور در جهان شود که توانسته به صورت مستقل انسانی را به فضا بفرستد.
نگاهی به مرکز فرماندهی فضایی چین
در سالهای ۲۰۰۷ و ۲۰۱۲ میلادی توان فضایی چین با پرتاب ماهوارههای سری Chang'e ۱ و ۲ افزایش یافت. این ۲ ماهواره به دوره کره ماه گردش کرده و تصاویری را از سطح این قمر زیبای کره زمین مخابره کردند. اما این Chang'e۳ بود که در ۱۴ دسامبر ۲۰۱۳ بر روی سطح کره ماه فرود آمد و موفقیت دیگری را برای چین رقم زد.
اما مرکز کنترل و فرماندهی هوافضای پکن که در منطقه حاشیه شمال غرب پایتخت چین واقع شده، در حقیقت مرکز کنترل و فرماندهی این پرتابها است.
برنامههای فضایی چین خصوصا پرتابهای اشاره شده در بالا تماما در این مرکز رصد میشود. کشور چین در حال حاضر برنامه گستردهای برای حضور در فضا دارد که از آن میان میتوان به راهاندازی یک ایستگاه فضایی مستقل اشاره کرد.
این کشور در حال حاضر دارای ۶ شهر فضایی، ۴ مرکز پرتاب ماهواره، ۶ فروند کشتی ردیابی ماهواره و مراکز متعدد ردیابی و دریافت داده از ماهوارههای خود است. چین همچنین برنامههایی برای راهاندازهای سامانه مکانیابی جهانی بومی خود شبیه به جی پی اس آمریکایی را نیز در دستور کار دارد و البته باید متذکر شد که فعالیت کلیه ماهوارهها و برنامههای فضایی این کشور از مرکز مورد نظر صورت میگیرد.
اینکه هیئت عالیرتبه نظامی کشورمان با دعوت مسئولان ارشد نظامی چین میتواند به عنوان یکی از معدود فرماندهان نظامی جهان، پا در این مرکز مهم فناوری و استراتژیک چین بگذارد، نشان میدهد جایگاه سیاسی و قدرت فضایی ایران، برای یکی از ابرقدرتهای فضایی و نظامی جهان کاملا تثبیت شده است و در عین حال، پیامهای مشخص و واضح سیاسی - نظامی نیز به دنیا مخابره میکند.
حضور هیئت ایرانی در مرکز دفاع از حریم هوایی پکن
اما مکان مهم دیگری که امروز مورد بازدید سردار دهقان و سایر مسئولان وزارت دفاع قرار گرفت، لشکر ۲۴ نیروی هوایی چین بود. این یگان که تحت امر فرماندهی ناحیه نظامی پکن است یکی از یگانهای هوایی است که وظیفه دفاع از حریم هوایی پایتخت چین را برعهده دارد.
در سالهای گذشته این یگان به جنگندههای سری J-۸ مجهز بود. این جنگنده در حقیقت اولین تلاش جدی چین در زمینه ارتقاء ناوگان جنگندههای اف ۷ خود که در حقیقت کپی میگهای ۲۱ روس بود به حساب میآمد. این جنگنده امروزه نیز در نقشهای گوناگون مثل رهگیر، حمله به اهداف زمینی و دریایی و همچنین شناسایی همچنان در خدمت است.
اما از چند سال قبل تحویل جنگندههای معروف J-۱۰ چینی به این یگان آغاز شد. این هواپیمای رزمی ساخت چین اولین نشانه واقعی برای بسیاری از کارشناسان بود تا چین را به عنوان یک پتانسیل ویژه در صنعت هوایی جهان بشناسند.
استفاده از رادار و سامانههای جنگ الکترونیک پیشرفته، قدرت مانور بالا، حمل تسلیحات به روز هوا به هوا و هوا به سطح همگی از این جنگنده یک هواپیمای رزمی مناسب ساخته است. در حال حاضر علاوه بر یگانهای رزمی، تیم نمایش هوایی آکروجت نیروی هوایی چین نیز تحت امر این یگان فعالیت میکند. این گروه نیز به هواپیماهای J-۱۰ مجهز شده است.
البته چینیها برنامهای برای تولید مدل پیشرفتهتر این هواپیما با عنوان J-۱۰B را نیز دارند که در این مدل از تجهیزات بومی بیشتری نیز استفاده شده است.
علاوه بر تاثیرات مهم و قابل توجه این بازدید در مشخص شدن عمق همکاریهای دفاعی ایران و چین، میتوان امیدوار بود همکاریهای کشورمان با این ابرقدرت نظامی در عرصههای مختلف از جمله هوایی گسترش پیدا کند.
