آشنایی با ۵ خودروی ناشناخته مهندسی رزمی جهان

به گزارش خبرگزاری دفاع مقدس به نقل از مشرق، یگان مهندسی رزمی شاید برای بسیاری از افراد عادی، واحدی ناشناخته به حساب بیاید و این یگان از جمله واحدهایی به شمار میآید که در اکثر اوقات در سایه فعالیت کرده و با وجود اینکه نقش بسیار مهمی در پیروزی یک عملیات رزمی و حفظ توان یک نیروی نظامی دارد، اما بسیاری از اوقات افکار عمومی و تعقیب کنندگان یک عملیات رزمی، توجه خاصی به این یگان ندارند.

برای کشور ما و مردم ایران آشناترین نام که با مهندسی رزمی گره خورده است، واژه "سنگرسازان بیسنگر" است که به دلاوران جهاد سازندگی اتلاق میشد که در شرایط بسیار پرخطر خط مقدم اقدام به احداث سنگر و خاکریز برای رزمندگان میکردند. اما عملیاتهای رزمی مهندسی تنها مربوط به احداث سنگر و یا خاکریز نیست و طیف وسیعی از امور مثل: راه و جادهسازی، نصب پلهای موقت و دائم، پاکسازی میادین مین، بازیابی زرهپوشها و تانکهای آسیب دیده در میدان نبرد، ایجاد خندق و موانع مصنوعی و... را شامل میشود.

به منظور انجام این امور، یگانهای مهندسی رزمی در سرتاسر جهان به "خودروهای مهندسی رزمی"، "خودروهای پل گذار"، "خودروهای بازیابی زرهپوش" و "پاک کنندههای میدان مین" مجهز میشوند که تمامی این تجهیزات در نیروهای مسلح کشورمان نیز موجود است.

در این مطلب سعی داریم تا شما را با تعدادی از خودروهای مورد استفاده توسط یگانهای مهندسی رزمی در ارتشهای جهان آشنا کنیم. به دلیل تنوع بالا سعی شده است که از خودروهایی از کلاسهای گوناگون که مورد استفاده این یگان است، معرفی شوند.

Kodiak

خودروی رزمی مهندسی "کودیاک" توسط دو شرکت راین متال آلمان و RUAG سوئیس به منظور رفع نیاز ارتش کشور سوئیس برای یک خودروی مهندسی رزمی طراحی و ساخته شد.

این وسیله رزمی بر روی شاسی تانک لئوپارد ۲ آلمان سوار شده است و توان انجام عملیاتهای خاکبرداری، از بین بردن موانع ساخته شده توسط دشمن، جادهکشی و اموری از این دست را دارد. این زرهپوش رزمی مهندسی در حال حاضر در اختیار سه کشور سوئیس، سوئد و هلند است.

این خودرو توان انجام نقش جرثقیل را نیز داشته و با وصل کردن بازوهای بالابر میتواند بارهایی تا وزن ۶۲ تن را جابجا کند. در صورت لزون از این بازوهای مکانیکی میتوان برای بازیابی خودروهای آسیب دیده زرهی و تانکها و به نوعی یدککش کردن آنها در میدان نبرد بهره برد.

بدنه این خودروی مهندسی رزمی به طور کامل در برابر ترکش گلولههای توپ و گلولههای کالیبر بالا مقاوم بوده و توان آن در برابر انفجار مینهای ضد زره برابر با تانکهای لئوپارد ۲ است.

Kodiak همچنین به یک جایگاه حمل سلاح برای یک مسلسل سنگین ۱۲.۷ میلی متری که قابلیت کنترل از راه دور را دارد نیز مجهز است و بنا به سفارش مشتری میتوان یک نارنجک انداز ۴۰ میلی متری نیز بر روی آن نصب کرد.

وزن این زرهپوش ۵۵ تن، ابعاد آن ۱۰ متر طول، ۳.۵ متر عرض و ۲.۳ متر ارتفاع است. این خودروی مهندسی رزمی از ۳ نفره خدمه بهره برده و با استفاده از یک موتور ۱۵۰۰ اسب بخاری دیزل توان رسیدن به برد ۵۵۰ کیلومتر و سرعت ۷۰ کیلومتر بر ساعت را دارد.

Samur

اما پلهای شناور بخش دیگری از خودروهای مهندسی رزمی هستند که از اهمیت فوقالعاده بالایی در عملیاتهای رزمی منظم برخوردار بوده و برای یگانهای مکانیزه، زرهی و توپخانه از اهمیت حیاتی برخوردار هستند. سامانه پل شناور متحرک Samur بر اساس نیازمندیهای نیروهای مسلح ترکیه و توسط شرکت ترکیهای FNSS ساخته شده است.

دو تکیه سازه شناور بر روی یک شاسی ۸*۸ قرار گرفته است که وظیفه حرکت این سازههای شناور را بر روی خشکی دارد. زمانی که این سامانه وارد آب میشود چرخها به درون بدنه جمع شده و به وسیله دو پروانه آلومینیومی و موتور مخصوص حرکت در آب این سامانه در آب حرکت میکند.

در درون آب هر کدام از سیستمهای Samur تبدیل به دو قطعه شناور متصل به هم میشوند. ۱۲ عدد از این قطعات میتوانند به هم وصل شده و یک پل شناور به طول ۱۵۰ متر را ایجاد کنند. این پل توان پذیرش خودروهای چرخ دار تا وزن ۱۰۰ تن و واحدهای زنجیرچرخ دار مثل تانکها تا وزن ۷۰ تن را داراست.

این پل شناور متحرک ترک از ۳ نفر خدمه بهره برده و بدنه آن در برابر آتش سلاحهای انفرادی و ترکشهای توپخانه حفاظت شده است. همچنین Samur به سامانه دفاع در برابر عوامل جنگ نوین نیز مجهز شده است.

این خودرو از یک موتور دیزل به قدرت ۵۲۳ اسب بخار با توان ساخت آلمان بهره میبرد که میتوان این پل شناور را با سرعت ۵۰ کیلومتر در ساعت در روی خشکی و ۱۰ کیلومتر در ساعت بر روی آب حرکت دهد. وزن این خودرو ۳۶ تن بوده و ابعاد آن به صورت طول ۱۳ متر، عرض ۳. ۵ متر و ارتفاع ۴ متر است.

BMR-3M

نام مین و میدان مین برای ما ایرانیان اسمی آشنا بوده یادآور خاطراتی تلخ از ۸ سال جنگ تحمیلی میباشد. در حقیقت مقابله با میدانهای مین و تلههای انفجاری یکی از اصلیترین وظایف یگانهای مهندسی رزمی در میادین نبرد به حساب میآید که برای این امر به آموزش و البته تجهیزات پیشرفته نیاز است. یکی از این تجهیزات خودروی روسی BMR-3M است که در حال حاضر برای ارتش روسیه در حال خدمت است.

این خودروی پاک کننده میدانهای مین بر روی شاسی تانک T-90 روسی سوار شده و بدنه آن خصوصا بخش زیری تانک برای مقابله با انفجار انواع مین و مواد منفجره نقویت شده است. این زره پوش روسی با چنگکهای مخصوص که به شکل استوانهای در جلوی تانک بسته شده به عمق زمین فرو میرود میتواند با سرعت ۱۲ کیلومتر بر ساعت عملیات پاکسازی سطوح آلوده به مین را به انجام برساند.

BMR-3M به سامانه اخلالگر امواج رادیویی نیز مجهز شده است تا از انفجار بمبهای کنترل از راه دور که معمولا با سیگنالهای تلفن همراه فعال میشوند جلوگیری کند. بدنه تانک به طور کامل با زرههای واکنش دهنده انفجاری پوشیده شده و محل نشستن خدمه در درون تانک نیز به صورت خاص برای جذب شوکهای ناشی از انفجار تجهیز شده است.

همچنین سامانه کامل مقابله با جنگهای نوین، نارنجک انداز دودزا، مسلسل کالیبر ۱۲.۷ کنترل از راه دور و همچنین یک بازوی کشنده با توان ۲.۵ تن در انتهای زره پوش محهز شده است.

این خودروی روسی از ۵ نفر خدمه بهره برده و از یک موتور دیزل ۸۴۰ اسب بخار بهره میبرد. سرعن این زره پوش ۵۰ کیلومتر بر ساعت و وزن آن ۴۸ تن است. ابعاد این تانک عبارت است از: طول ۶.۹ متر، عرض ۳.۷ متر و ارتفاع ۲.۹ متر.

K1

بازیابی زرهپوشهای آسیب دیده از جمله تانکها و نفربرها از جمله دیگر ماموریتهای یگان رزمی مهندسی است که باید در بسیاری از اوقات در اوج درگیری با نیرویهای دشمن و در زمان شلیک طرفین به یکدیگر انجام شود. خودروی بازیابی زرهپوش K1 ساخت کره جنوبی در حقیقت بر پایه تانکهای K1 ساخت این کشور طراحی شده و وظیفه آن بازیابی زرهپوشهای آسیب دیده است.

این زرهپوش میتواند وسایلی تا وزن ۷۰ تن را یدککش کند و همچنین به یک چرثقیل در بخش جلوی خود با توان بلند کردن بارهایی تا وزن ۲۵ تن نیز مجهز است. میتوان از این چرثقیل برای بلند کردن برجک یک تانک مثل K1 یا موتور به طور کامل به منظور انجام امور تعمیراتی و یا تعویضی بهره برد.

همچنین در جلوی این زرهپوش یک بیل مکانیکی نصب شده است که میتواند در هر ساعت ۱۷۰ متر مکعب خاک را نیز جابجا کند. K1 از ۴ نقر خدمه بهره برده و به یک قبضه مسلسل ۱۲.۷ میلی متری با قابلیت کنترل از راه دور مجهز است.

این زره پوش به سامانه تصفیه کامل هوا و مقابله با عوامل جنگهای نوین نیز مجهز است. وزن K1 ۵۱ تن، طول آن ۸.۹ متر، عرض آن ۳.۶ و ارتفاع آن ۲.۶ متر است. این خودروی بازیابی زرهپوشها از ۴ نفر خدمه بهره میبرد.

CZ-10/25E

اما آخرین خودروی مهندسی رزمی ما متعلق به کشور اسپانیا است که در اویل دهه ۱۹۹۰ میلادی در این کشور بر اساس نیازهای ارتش اسپانیا ساخته شد. ظاهر این خودروی مهندسی رزمی به نوعی جالب میباشد. شاسی این خودرو همان تانک آمریکایی M-60 است و جالب اینکه با حذف لوله توپ و با حفظ برجک یک بازوی مکانیکی به جای آن نصب شده است.

در پشت این خودرو زرهی نیز سامانه کشنده با قابلیت کشش محمولههای تا وزن ۲۵ تن وجود دارد. بیل فلزی موجود در جلوی بازوی فلزی نصب شده ظرفیت ۴۳۰ لیتر را داشته و نهایتا میتواند بارهایی با وزن ۷ تن را از جای حرکت دهد.

البته در بخش جلویی این زرهپوش نیز میتوان سامانههای مخصوص پاکسازی میادین مین را نیز نصب کرد. تعدادی از این خودروها نیز در ارتش اسپانیا تبدیل به حامل پلهای متحرک و شناور شدهاند.

این خودرو مهندسی رزمی به یک مسلسل کالیبر ۱۲.۷ میلی متری مجهز بوده و از ۳ نفر خدمه بهره میبرد. وزن آن در حدود ۵۳ تن، طول آن ۹ متر، عرض آن ۹ متر و ارتفاع آن ۴ متر است. این زرهپوش از یک دستگاه موتور دیزل به قدرت ۷۵۰ اسب بخار قدرت گرفته و میتواند با سرعت ۴۵ کیلومتر در ساعت مسافتی در حدود ۴۸۰ کیلومتر را طی کند.