"حسن اصغری" عضو گروه امداد و نجات در جنگ تحمیلی در گفتو گو با خبرنگار خبرگزاری دفاع مقدس با بیان خاطراتی از روزهای شنیدن خبر رحلت امام(ره) اظهار داشت: روز اولی که امام راحل را دیدم انگار پدر از دست رفته ام را به دست آورده و فقط منتظر فرمانی از ایشان بودم.
وی ادامه داد: با شروع جنگ تحمیلی به محض صدور فرمان امام(ره) برای رفتن به جبهه ها، همان روز ابتدایی جنگ به جبهه اعزام شدم و خوشحال بودم از اینکه به فرمان امام خود لبیک گفته ام.
عضو گروه امداد و نجات در دفاع مقدس اذعان کرد: در آن روزهای سخت مشکلات را به امید خوشحال شدن امام(ره) پشت سر می گذاشتیم و به راحتی از سختی ها و کاستی ها عبور می کردیم.
اصغری با بیان این مطلب که اگر امام فرمانی صادر می کردند محال بود با تمام وجود آنرا انجام ندهیم، خاطرنشان کرد: وقتی کمی اوضاع سخت و غیر قابل تصور می شد خیلی از افراد کم می آوردند و به سختی به کار خود ادامه می دادند؛ اما وقتی پای فرمان امام به وسط می آمد دیگر هیچ چیز اهمیت نداشت جز اجرای فرمان امام(ره).
وی تاکید کرد: وقتی ما تمام سعی خود را بر این گذاشته بودیم که رضایت امام(ره) در اولویت کارهایمان باشد چگونه باید به راحتی با از دست دادنش کنار می آمدیم.
عضو گروه امداد و نجات در دفاع مقدس در پایان گفت: حاضر بودیم پدرانمان را از دست بدهیم و جان و قلبمان را به امام راحل اهدا کنیم؛ اما ایشان را از دست ندهیم، ای کاش قلب های ما از تپش می ایستاد؛ اما قلب امام(ره) هنوز ضربان داشت.
