حمید رضا در سال 1344 در خانواده ای مذهبی متولد شد، از همان دوران کودکی روح عاطفه و مهربانی و تدین در ایشان دیده می شد و در بین خانواده از محبوبیت خاصی برخوردار بود. دوران ابتدایی را در دبستان رضا امامی و دوران راهنمایی را در مدرسه فردوسی و دوران متوسطه را در هنرستان شهید مدرس بجنورد گذراند.
این شهید بزگوار با سنی کمی که داشت به دلیل روح انقلابی و مبارزاتی خویش در دوران قبل از انقلاب یکی از افراد فعال بود و درصحنه های پیکار انقلابی حضور دائم داشت، بینش سیاسی و فکری و از خود گذشتگی و تعهد او برای فداکاری در راه انقلاب و اسلام به حدی بود که مرتب آرزوی شهادت را طلب می کردو لحظه ای آرام و قرار نداشت.
پس از پیروزی انقلاب در تمام فراز و نشیب های انقلاب حضور فعال داشت، چه در درگیریهایی که با منافقین صورت می گرفت و چه در عرصه سازندگی و پس از تشکیل جهاد سازندگی در امور کمک به روستاییان حضور فعالی داشت.
شهید «حمید رضا خیر دستجردی طرق» در جبهه های نبرد حق علیه باطل هم در جنوب و هم در غرب حضور فعالی داشت و عملیات والفجر از ناحیه پهلو زخمی و مدتی در شیراز بستری بود.
بلوغ فکری و استعداد ایشان به حدی بود که ظرف کمتر از یکسال تحصیلی پس از بازگشت از جبهه موفق به اخذ دیپلم در رشته برق گردید و در آزمون سراسری سال 64-65 با رتبه بسیار خوب در رشته مهندسی الکترونیک دانشگاه صنعتی شریف قبول شد و پس از شرکت مدت کوتاهی در کلاس دانشگاه از آنجا که دانشگاه واقعی و علم راستین را علم مبارزه با دشمنان اسلام و بشریت و دفاع از آرمانهای مقدس انقلاب و کشور می دانست اولویت را به جبهه و دفاع داد.
موسی الرضا خیر دستجردی برادر این شهید بزگوار در خاطره ای بیان می دارد:
«بعد از 5 ماهی که در جبهه حضور داشت به مرخصی آمده بود، هنگام باز گشت ایشان از مرخصی خواستم که با توجه به اینکه از شروع کلاس های دانشگاه گذشته است از رفتن به جبهه خودداری و در کلاس های دانشگاه شرکت نماید، جوابی که شهید به بنده داد این بود که« از شما بعید است، این حرف ها را می زنید شما خود را پیرو ولایت می دانید و به خود اجازه می دهید که به من بگویید به جبهه نروم» تا اینکه موعود بازگشت به جبهه فرا رسید به هنگام بدرقه که یکدیگر ار در آغوش گرفته بودیم به من گفت« مویس می خواهم تو را خوب ببینم چون می دانم این بار که بروم بر نخواهم گشت و به آرزویم خواهم رسید.»
شهید حمیدرضا دستجردی در آخرین اعزام قبل از شهادت 5 ماه در جبهه های جنوب حضور مداوم داشت و نهایتاً در عملیات کربلای 4 بعنوان فرمانده تیم غواصی و پس از 9 ساعت مقاومت جانانه در آب های شلمچه در زیر آتش سنگین دشمن در تاریخ 2/12/1365 به فیض عظیم شهادت نائل آمد.