تنش منطقه‌ای با سلاح‌های آمریکایی

فروش تسلیحات نظامی آمریکا به چند کشور عربی آن هم در پایان دولت باراک اوباما دارای معنای خاصی است. به نظر می‌رسد واشنگتن بحث عدم مداخله را به معنای عدم ورود مستقیم نیروهایش به خاورمیانه می‌داند و به عبارتی دیگر این کشور تلاش می‌کند با هزینه‌مند کردن کشورهای عربی در منطقه غرب آسیا، استراتژی حضور و نفوذ خود را به این وسیله اعمال بکند. از طرف دیگر این به معنای افزایش تنش در منطقه و تشویق مسابقه تسلیحاتی خواهد بود.

کنگره آمریکا برای کمک به برنامه موشکی رژیم‌صهیونیستی هم 600 میلیون دلار تصویب می‌کند. این مساله علاوه بر طرح مسابقه خرید تسلیحات یک نکته مهم دیگر در خود دارد و آن تفاوت در این دو کمک است. به این معنی تسلیحاتی که آمریکا به اسرائیل می‌دهد، بر نحوه به‌کاری آن هیچ نظارتی نمی‌کند، اما فروش تسلیحات به کشورهای عرب همراه با کنترل استفاده از این تسلیحات است؛ چه این تسلیحات در سوریه استفاده شده باشد چه در یمن و چه در بحرین، اما فروش تسلیحات به رژیم صهیونیستی با یک تفاوت همراه است و آن این‌که آمریکا با این اقدام و معامله در تامین نیازمندی‌های اسرائیل و افزایش توان فنی و عملیاتی این رژیم مشارکت می‌کند. در هر دو صورت ایالات متحده شریک جنایت‌هایی است که همپیمانانش با استفاده از تسلیحات خریداری شده از آن کشور مرتکب می‌شوند و طبعا ملت‌ها و دولت‌هایی که مورد تعرض این رژیم‌ها قرار می‌گیرند، حق پاسخگویی و حق به دادگاه کشاندن آمریکا را هم دارند.

نکته دیگر در فروش تسلیحات آمریکا به منطقه این است که یک هماهنگی بالاتری بین عملیات رژیم اسرائیل و عملیات برخی از کشورهای عربی بویژه عربستان که دریافت‌کننده تسلیحات آمریکاست، وجود دارد و آن هماهنگی در سطح آمریکاست. درواقع این اقدام واشنگتن جهتگیری دکترین نظامی اسرائیل و عربستان و عمدتا کشورهای شورای همکاری خلیح‌فارس را به عهده گرفته و این اقدامات و تسلیح این دو رژیم و حکومت نشان می‌دهد که کشور دیگری و طرف ثالثی مورد هدف قرار می‌گیرد.