طی بازدید از این خانواده برخی خاطرات آن
سردار غیور در جمع دوستانه بیان شد.
با همت خانواده و همرزمان آن شهید بزرگوار،
منزل پدری شهید کلهر در حال تبدیل شدن به موزه دائمی «شهید کلهر» می باشد.
سردار اسلامی با اشاره به نقش مهم لشگر10
سید الشهدا (ع) در عملیات کربلای پنج به بیان شجاعت ها و خاطرات شهید پرداختند و قول
مساعد همکاری اداره کل حفظ آثار استان البرز را در مورد تجهیز موزه شهید کلهر به موسسان
دادند.
در پایان این ملاقات لوح سپاس مزین به تصویر
شهید «یدالله کلهر» توسط سردار اسلامی خدمت همسر ایشان تقدیم گردید.
شهید یدالله کلهر پس از پیروزی انقلاب شکوهمند
اسلامی، فعالانه در مسائل انتظامی و امنیتی در کرج فعالیت می کند. وی از جمله بنیان
گذاران سپاه پاسداران انقلاب اسلامی منطقه کرج به شمار می رود. در فروردین ماه
1358 به دنبال تحرکات ضد انقلاب در کردستان به سرپرستی یک گروه عازم آن جا می شود و
مدتی به نبرد علیه ضد انقلاب می پردازد.
او که پاسداری پاک باخته و فدایی انقلاب
بود، پس از شروع جنگ تحمیلی، گروهی از پاسداران سپاه کرج را ساماندهی می کند و با پذیرفتن
فرماندهی آن ها راهی جبهه های سرپل ذهاب و گیلانغرب می شود. این گروه مدتی در آن جبهه
علیه دشمن بعثی عراق به مقابله می پردازند. وی در آزادسازی گیلانغرب ایثار و شهامت
بالایی از خود بروز می دهد و توانمندی نظامی خود را به نمایش می گذارد.
او پس از مدتی جنگیدن در جبهه های غرب و
پس از آزادی گیلانغرب به جبهه های جنوب اعزام می شود و با نیروهای خود در جبهه آبادان
مستقر می گردد و در حساس ترین شرایط آبادان را همراه دیگر نیروهای مردمی از سقوط و
اشغال نجات می دهد. فرماندهان خیلی زود به توانمندی نظامی و لیاقت شهید کلهر پی می
برند و از استعداد وی در مسئولیت های مختلف بهره می گیرند. شهید کلهر در تشکیل تیپ
المهدی (عج) نقش اساسی ایفا می کند و خود به عنوان جانشین فرماندهی آن برگزیده می شود.
کلهر از زمانی که وارد جنگ می شود، در اکثر
عملیات ها با مسئولیت بالا، هدایت نیرو و فرماندهی محور وارد عمل می گردد و بارها در
جبهه مجروح می شود. در عملیات فتح المبین به عنوان خط شکن حماسه می آفریند و در منطقه
ام الرصاص به سختی مجروح می شود.
اما او کسی نبود که از پای بیفتد و به بهانه جراحت،
پای از جبهه بکشد. یک کلیه اش را از دست می دهد و یک دستش بر اثر ترکش عملاً از کار
می افتد. جای جای بدنش ترکش می نشیند، ولی او که عاشق جبهه و بسیجیان بود، آنان را
ترک نمی کند.
او در سال 1361 یک دوره فشرده تخریب و مربیگری را
در پادگان امام حسین (ع) می گذراند.
در اردیبهشت ماه 1363 همراه گروهی به سوریه
و لبنان اعزام می شود و جبهه های مختلف لبنان ازجمله بلندی های جولان را بازدید می
کند. پس از بازگشت از لبنان به جبهه های جنوب باز می گردد.
کلهر در عملیات فتح المبین با مسئولیت معاونت
تیپ وارد عمل می شود و در محور فکه و تنگه رقابیه حماسه می آفریند. پیش از تشکیل تیپ
المهدی (عج) وی در طرح، برنامه و هدایت عملیات ها نقش موثر و بسزایی ایفا می کند. پس
از شرکت فعال در عملیات رمضان در لشگر 27 محمد رسول الله (ص) به عنوان جانشین لشگر
منصوب شده و با این مسئولیت در عملیات والفجر مقدماتی، والفجر 1 حضوری تعیین کننده
می یابد.
او در عملیات والفجر 8 وارد عمل می شود
و به عنوان فرمانده به هدایت نیروها می پردازد. او در این عملیات جراحت سختی برمی دارد،
به طوری که به خاطر مداوا حدود یک سال در بیمارستان بستری می گردد. هنوز بهبود نیافته،
به جبهه های نبرد می شتابد و در عملیات کربلای 4 و کربلای 5 حضوری چشمگیر و حماسی می
یابد.
شهید کلهر که چمدانی پر از شکوفه های یاس
تقوا همراه داشت و برای ملاقات و ضیافت با شکوه عشق لحظه شماری می کرد، عاقبت در شلمچه
کارت سبز دعوت در میهمانی کروبیان را دریافت کرد. در اول دی ماه 1365 در عملیات کربلای
5 درمنطقه شلمچه در حالی که برای شرکت در جلسه عازم پشت جبهه بود، تذکره عبور و معراج به عالم ملکوت را گرفت و از
شرکت در جلسه زمینیان باز ماند و بر اثر اصابت ترکش به سرش به شهادت رسید.