شعری برای دهه فجر/ تو آمدی به بهار و نسیم محو تو شد

سپیده روشنی پشت پلک‌هایت بود
بهار عطر گلی خفته در صدایت بود

ستاره پلک نمی‌زد مگر پس از چشمت
که ماه مُهر تو، شب فرش زیر پایت بود

بهارهای پیاپی نسیم نا آرام
به جست‌وجوی تو در متن این روایت بود

تو آمدی به بهار و نسیم محو تو شد
تو آمدی و نگاهت پر از محبت بود

شبیه معجزه‌ای آمدی و از آن روز
به هر کجا که رسیدیم از تو صحبت بود

تو را به معجزه تشبیه می‌کنم؟ هیهات!
که روز رفتن تو شهرمان قیامت بود

میان آینه‌هایی که صیقلی دادی
هنوز سایه تصویر آشنایت بود

که هر چه گفتم از آن روشنایی جاوید
به قدر یک الف از آیه اشارت بود

که هر چه از قلم افتاد بگذر و بگذار
بگویم از دل اگر قسمتم زیارت بود

 

منبع: فارس