گروه فرهنگ و هنر دفاع پرس، اکبر صفرزاده: جشنواره فیلم فجر که از تاریخ 12 الی 22 بهمن ماه هر سال برگزار می‌شود در آرمانی‌ترین وضعیت خود می‌تواند محلی شود برای یافتن استعدادهای جدیدی که در سراسر کشور در حوزه فیلمسازی وجود دارد و معرفی این استعدادهای جدید به سینمای حرفهای کشور. برای جشنواره‌ای که با پول بیت‌المال برگزار و هزینه آن از جیب مردم پرداخت می‌شود، راهی جز این نمی‌توان متصور شد.
متاسفانه در طول سال‌های گذشته و در برخی موارد اصل استعداد یابی و توجه ویژه به استعدادهای کل کشور در جشنواره رعایت نشده و در بسیاری از موارد این جشنواره به محلی برای تبلیغ و معرفی رایگان فیلم‌های حرفهای که با سرمایه‌های کلان و کارگردان‌ها و تهیه کننده‌های نام آشنا تولید شده‌اند، تبدیل شده است. در حقیقت در این گونه موارد بودجه بیت‌المال به جای اینکه صرف استعدادیابی و توجه ویژه به جوان‌های مستعد کل کشور شود، صرف پهن کردن فرش قرمز رایگان برای فیلم‌های حرفهای شده است. فرش قرمز و تبلیغات رسانه‌ای برای فیلم‌های حرفهای باید با بودجه تهیه کننده و سرمایه گذار فیلم انجام شود، نه با پول مردم.
حضور خبرنگاران، منتقدان، کارشناسان و اهالی سینما به مدت 10 روز در کاخ جشنواره فرصت مغتنمی است برای کشف استعدادهای تازه در حوزه فیلم‌های بلند، مستندهای بلند و انیمیشن تا به وسیله امکانات و ابزارهای تبلیغاتی و نیروی انسانی موجود، استعدادهایی که در این زمینه وجود دارند، شناسایی و معرفی شوند.
با این توضیح می‌توان تصور کرد که جشنواره فیلم فجر که از 12 الی 22 بهمن ماه هر سال برگزار می‌شود، محلی باشد برای رقابت کارگردان‌ها و تهیه کننده‌های اول و دوم در حوزه‌های انیمیشن، مستندهای بلند و داستانی.
در حال حاضر زمزمه‌هایی مبنی بر حضور فیلم‌های کوتاه در جشنواره سال آینده به گوش می‌رسد که به نظر می‌رسد رفتن به این سمت و سو حاصل چندانی برای سینمای ایران در بر نداشته باشد. با توجه به تکنولوژی‌های موجود، کار فیلمسازی بسیار راحت و ساده شده و هر کسی که فیلم کوتاه می‌سازد، اگر توان قصه‌گویی و پردازش داستان را داشته باشد فیلم بلند یا مستند بلند را نیز خواهد ساخت. فیلم کوتاه و بلند زمان «نگاتیو» معنا داشت. در آن زمان فیلم‌های حرفهای با نگاتیوهای«35م م» تولید می‌شد، فیلم‌های نیمه حرفهای با نگاتیوهای«16م م» و فیلم های آماتور با نگاتیوهای «8 م م».
بخش بین‌الملل جشنواره فیلم فجر
سینمای حرفهای ایران زمانی می‌تواند گام‌های بسیار جدی و روشن خود را برای رشد و توسعه همه جانبه بردارد که در کوران رقابت با سینمای حرفه ای دنیا قرار گیرد. این رقابت گرچه در برخی موارد بسیار سخت و ناممکن به نظر می‌رسد، اما می‌تواند محملی باشد برای به دست آوردن متر و اندازه سینمای ایران و این امکان را به ما می‌دهد که داشته‌های سینمایمان را با نگاهی دقیق تر اندازه گیری کنیم؛ اینکه از کدام کشورها جلوتر هستیم و از کدام کشورها عقب‌تر.
بدون شک همان طور که در سینمای ایران کارگردان‌های ضعیف و قوی وجود دارند، در سینمای دیگر کشورها هم این وضعیت موجود است. در هالیوود و بالیوود هم سالی چند فیلم قوی تولید می‌شود و بقیه فیلم‌ها یا ضعیف هستند یا متوسط. هیچ کشوری نمی‌تواند مدعی شود که تمام فیلم‌های تولیدی‌اش صد درصد قوی هستند. ما نباید دچار خود کم بینی شویم.
سینمای ایران در طول سال‌های گذشته و با حضور در جشنواره‌های بین‌المللی مختلف و کسب جوایز ارزنده از این جشنواره‌ها توانسته موقعیت خود را به عنوان سینمایی قدرتمند در دنیا به اثبات برساند و حالا وقت این است که همانند کشورهای دیگر اقدام به ارزیابی سینمای کل دنیا کند. نمی‌توان تا ابد منتظر جشنواره‌های کن، برلین و اسکار و تصمیم گیری آنها شد. کشور ایران نیز در صنعت سینما حرفهای زیادی برای گفتن دارد. منتقدان و کارگردان‌ها و دیگر عوامل سینمای ایران اگر از کشورهای دیگر بهتر نباشند، بدتر نیستند و به طور حتم ظرفیت ارزیابی سینمای دنیا را دارند.
جشنواره بین‌المللی فیلم فجر در صورتی که درست و اصولی و کارشناسانه برگزار شود، می‌تواند در زمره بهترین و معتبرترین جشنواره‌های دنیا قرار بگیرد و نظر کارشناسانه خود را همانند اسکار و کن و... به همه دنیا اعلام کند.
در همین راستا لازم است کل تولیدات سینمای حرفهای ایران که در طول یک سال روی پرده‌های سینما به نمایش درمی‌آیند بعلاوه کل تولیدات سینمای حرفهای دنیا که در طول یک سال به نمایش درآمده است توسط نهادی کاملا تخصصی مانند خانه سینما مورد ارزیابی دقیق قرار گیرد و فیلم‌های برتر ایرانی و خارجی در حوزه‌های مختلف داستانی، مستند و انیمیشن از بین آنها استخراج و پس از نمایش مجدد در کاخ جشنواره، جوایز بخش بین‌الملل جشنواره فیلم فجر به نفرات برتر اهداء شود.
انتهای پیام/ 121
