به گزارش گروه سایر رسانه های
دفاع پرس، عمليات بزرگ والفجر8 با حماسهسازي غواصان شگفتي بزرگي را در چشم استراتژيستهاي نظامي قرار داد. عبور از رودخانه خروشان و مواج اروند كار بزرگي بود كه رزمندگان و در رأس آنها غواصان موفق به انجامش شدند. عبور از اروند براي فرماندهان عراقيها غيرقابل باور و شوكآور بود و آنها تا مدتها قادر به هضم اين اتفاق نبودند.
غواصهاي خطشكن براي شروع عمليات سنگ بنا را گذاشتند تا بقيه نيروها بتوانند از رودخانه اروند عبور كنند. نكته جالب اينجاست كه بيشتر غواصان حاضر در اين عمليات از استان زنجان و اردبيل بودند. به خاطر زمستانهاي سخت، خشك و شكننده اين دو استان و تحمل سرماي شديد و آب يخزده، بودن در شرايط خيلي سخت براي اين غواصان امري عادي محسوب ميشد. همچنين فيزيك بدني و جثه قوي اين نيروها عامل ديگري بود تا فرماندهان بخش عمدهاي از كارهاي سخت ارتش و سپاه به آنها سپرده شود.
عبور از رودخانهاي با آن وسعت در يك شب زمستاني كاري طاقتفرسا و سخت بود كه هر كس قادر به انجامش نبود. عباس راشاد از غواصان خطشكن زمان جنگ، درباره عملكرد غواصان در عملياتها به ويژه عمليات والفجر8 ميگويد: از آن جا كه ما شناگر بوديم و به هر چهار شنا به طور كامل آشنا بوديم، تستي از ما گرفتند و لباسهاي معروف به وت سوت را به ما دادند. حتي چگونگي پوشيدن لباس غواصي هم نياز به يك ماه زمان و آموزش دارد. بعد هم تمرينها شروع شد. غواصي هم مثل هوانوردي يك كار علمي است.
سردار امين شريعتي فرمانده دفاع مقدس لشكر 31 عاشورا با اشاره به عبور غواصان زنجاني از اروندرود ميگويد: در واقع، عبور از اروند با عرض و عمق زياد و شتاب بسيار جريان آب اين رودخانه كه به گفته برخي كارشناسان، تا حدود 70 كيلومتر در ساعت هم ميرسيد، كار بسيار پيچيده و خطيري بود كه ميبايست با محاسبه دقيق و آگاهي از جوانب امر انجام ميگرفت.
شريعتي ادامه ميدهد: عبور غواصان از اروندرود تا حدي مخاطرهانگيز بود كه برخي فرماندهان نظامي كلاسيك، عمليات عبور از اين رودخانه را ناممكن ميدانستند و كمترين موفقيتي براي آن قائل نبودند، اما دقت نظر فرماندهان سپاه در دستيابي به اطلاعات لازم، آموزشهاي خاص براي عبور از اروند، انتخاب حساب شده غواصان، انتخاب مناسبترين نقاط براي عبور با توجه به عرض رودخانه و توجه كافي به حالتهاي مختلف جزر و مد آب و عوامل ديگر، موجب شد شكل جديدي از عمليات نظامي كه در نوع خود در تاريخ نظامي جنگهاي معاصر بيسابقه بود، اتفاق بيفتد.
جعفر طهماسبي كه در والفجر8 به عنوان غواص در عمليات شركت كرده بود، درباره نحوه پيشروي غواصان و ديگر نيروها ميگويد: نيروها در دقايق اوليه با عبور از اروند رود خود را به ساحل دشمن رسانده و با ايجاد چهار معبر در موانع دشمن در ساحل جزيره امالرصاص كه شامل سيمهاي خاردار، هشت پر و بشكههاي فوگاز بود مسير را باز كرده و غواصان گروهان والعاديات از گردان قمربني هاشم(ع) با عبور از معابر خط اول دشمن را تسخير كردند.
طهماسبي ميافزايد: فشار يگانهاي عملكننده در جزيره امالرصاص و تصرف اهداف به حدي بود كه دشمن احساس خطر كرده و يگانهاي خود را از شهر فاو به منطقه عمومي بصره منتقل كرد و به خيال اينكه فلش اصلي عمليات شهر بصره است، فشار خود را بر رزمندگان يگانهاي درگير در منطقه افزايش دادند. غواصان ساير يگانها با عبور از اروند عمليات اصلي را با حمله به مواضع دشمن درشهر فاو آغاز كردند. رزمندگان عملكننده در منطقه عمومي خرمشهر و جزيره امالرصاص بعد از دو روز با تخليه مجروحين و شهدا جزيره را ترك كردند. دشمن در شرايطي كه جمهوري اسلامي را فاقد توانايي و قابليت اجراي عمليات عبور از رودخانه ارزيابي ميكرد، پس از مواجهه با حضور قدرتمندانه نيروهاي اسلام در شهر فاو و بعد از گذشت سه روز از شروع عمليات، به تدريج نسبت به ابعاد عمليات فاو هوشيار شده و لشكر گارد را وارد منطقه كرد. شتابزدگي و عدم توجيه كامل نسبت به منطقه، موجب شد كه نيروهاي لشكر گارد سوار بر خودرو و در حال حركت به سمت منطقه درگيري، در محاصره نيروهاي خودي افتاده و به هلاكت برسند. از اين زمان بود كه نبرد سنگين به مدت 75 روز ادامه پيدا كرد.
عمليات والفجر8 در كنار استراتژي درستي كه فرماندهان برايش طراحي كرده بودند با شناخت كامل از قابليت غواصان و استفاده درست از آنها يكي از بهترين عملياتهايمان در دفاع مقدس را رقم زد. رزمندگان غواص در عملياتهاي بزرگ اينچنيني بخش بزرگي از بار عمليات بر دوششان بود و هر بار با موفقيت از عهدهاش بر ميآمدند.
منبع: روزنامه جوان