از محبت‌های همسرم سیراب شدم/ قشنگ‌ترین لحظه‌ی زندگیم، وصال مصطفی بود/ باید سختی‌های دنیا را تحمل کرد

شب گذشته(یکشنبه شب) یادمان شهدای هویزه میزبان همسر شهید مدافع حرم «مصطفی صدرزاده» بود. او که همراه با دانشجویان دانشگاه شهید بهشتی به این سفر معنوی آمده بود، در گفت‌وگو با خبرنگار اعزامی دفاع پرس به راهیان نور بیان داشت: هر کس در زندگی شخصی خود، نقاط قوت و ضعفی دارد و معمولا وقتی از هم دور می‌شویم محبت‌ها را به یاد می‌آوریم.

 

وی ادامه داد: در زندگی من و مصطفی، آنقدر محبت پر رنگ بود و آقا مصطفی محبت می‌کرد که من انگار از محبت ایشان سیراب شده بودم و این سیراب شدن و محبت‌ها را می‌توانم تا سالیان سال به فرزندانم انتقال دهم.

 

همسر شهید صدرزاده بیان داشت: آقا مصطفی بیان جذاب و گیرایی داشت و در کنار محبت‌هایش، الفاظی را به کار می‌برد که محبت‌هایش بیشتر در عمق جانم رسوخ می‌کرد و به دل می‌نشست. دور بودن از چنین انسانی سخت است و اگر کسی بعد از شهادت چنین فردی بگوید سخت نیست، دروغ محض است.

 

 

وی تصریح کرد: اما چیزی که باعث می‌شود تمام این سختی‌ها قابل تحمل شود این است که وقتی کسی را که دوست داشته باشی و عاشقش باشی، معشوق به آرزویش برسد. برای عاشق بهترین لحظه، آن لحظه‌ای است که ببیند معشوقه‌اش به خواسته قلبی‌اش رسیده است و برای من قشنگ‌ترین لحظه، آن لحظه‌ای بود که آقا مصطفی به جایگاهی رسیده بود که هر کسی نمی‌تواند به آن جایگاه برسد و وقتی می‌دیدم هم نشین اهل بیت شده و توانسته است عاشق خدا شود و طبق حدیث قدسی که خداوند می‌فرماید هرکسی عاشق من شود من عاشق او می‌شوم و او را برای خودم می‌کشم و خودم خون بهای او خوام شد، خدا خون بهای او شده است و همینطور از پیامبر روایت شده است که اگر مردی از یک خانواده‌ای به شهادت برسد، خود خداوند متعال در خانه جانشین او می‌شود، خداوند جانشین او شده است، خوشحالم.

 

همسر شهید صدرزاده عنوان کرد: تمام این‌ها باعث آرامش می‌شود و وقتی ببینی حضور خداوند در خانه‌ات پررنگ می‌شود و عزیزترین و بهترین دارایی زندگیت به یک جایگاهی رسیده باشد که بسیاری حسرت او را می‌خورند حتی خودت حسرتش را میخوری، آن موقع از تمام سختی‌ها راحت نمی‌شوی بلکه برایت قابل تحمل‌تر خواهد شد؛ سختی که در انتهای آن شیرینی و زیبایی وجود دارد.

 

وی خاطرنشان کرد: بعد از شهادت ایشان تنها چیزی که خوشحالم می‌کند، اینکه حضورش را در زندگیم حس می‌کنم. با تمامی مشکلاتی که برای من وجود دارد، نیازی نیست به او بگویم بلکه خودش حضور دارد و این چیز وصف ناشدنی است.

 

 

همسر این شهید مدافع حرم فاطمیونی بیان داشت: دختران و زنان آینده برای اینکه با سبک زندگی شهدا آشنا شوند و شهدا در رفتار و زندگی‌شان حضوری پررنگ داشته باشند، باید تلاش کنند. من نیز مانند بقیه زندگی می‌کردم. مانند بقیه دانشجوها و دانش آموزان تا قبل از ازدواج به هویزه و طلاییه می‌آمدم و آشنایی من با شهدا فقط به اندازه خواندن زندگی نامه شهدا و دیدن فیلم مستند زندگی آن‌ها بود.

 

وی ادامه داد: معمولا هر کسی که شهدا را می‌بیند، فکر می‌کند شهدا موجوداتی دست نیافتنی هستند ولی واقعیت این است که در این 9 سال در کنار یکی از شهدا بودم و به این نتیجه واقعی رسیدم که آن‌ها هم مانند ما زندگی می‌کنند. نماز و روزه به جا می‌آورند، خیلی وقت‌ها اگر کسی به کمک او نیاز داشت، تعقیبات نمازش را نمی‌خواند و به او کمک می‌کرد و میگفت مشکلی را از کسی رفع کنی واجب‌تر از تعقیبات است.

 

همسر این شهید مدافع حرم در ادامه به پاسخ به این سوال که چه چیزی شهدا را متمایز کرد پرداخت و گفت: به نظر من آقامصطفی همیشه روی نقاط ضعف اخلاقی خود تاکید داشت و برای رفع آن‌ها تلاش می‌کرد و برای ایشان اهمیت داشت که جوری رفتار کند و برخورد داشته باشد که کسی از برخورد و رفتارش ناراحت نشود. مصطفی آدم بسیار صبوری بود و مراقب بود کسی از او دلخور نشود و به کسی آزاری نرساند. تمام زحمت‌هایش برای این بود که این جایگاه را نصیب خود کند. شهدا دست یافتنی هستند، باید سختی‌های دنیا را تحمل کرد تا به آسایش آخرت برسیم.

 

وی در پایان به ذکر دعا پرداخت و گفت: خدا توفیق دهد که همسر خوبی برای همسرانمان باشیم و روی نقاط ضعف اخلاقی خود تاکید کنیم تا قیمتی و ارزشمند شویم و آن‌وقت خدا خون بهای ما می‌شود.

 

انتهای پیام/