با حاملان واصل/18
مادرم، همانند حضرت زینب (س) صبور باش
قاری قرآن مرتضی خانمحمدی در وصیتنامه خود میگوید: مادر در فراق من ناراحت و غمگین نباش که من در راه خدا شهید شدهام و راه حضرت اباعبدالله (ع) را رفتهام و به فرمودههای امام بزرگ لبیک گفتم و تو همانگونه باش که حضرت زینب (س) بود.
به گزارش
دفاع پرس از آذربایجان شرقی، قاری قرآن «مرتضی خانمحمدی» در 28 فروردینماه سال 1350 در تبریز چشم به جهان گشود و در 26 تیرماه 1367 در منطقه عملیاتی ماووت به درجه رفیع شهادت نائل آمد.
فرازی از وصیتنامه شهید
اما پدر عزیزم من در طی زندگانی به شما زحمتهای جبرانناپذیری دادهام و همیشه تو دوست میداشتی که من در آینده یک فرد مفیدی باشم و همیشه و همه جا خوبی مرا میخواستید ولی من بیاهمیت بودم.
مرا به حق پدری خود ببخشی و حلالم کنی. و اما مادر عزیزم که زحمت و رنجهای زیادی درباره من کشیدی که لازم به ذکر نیست، تو هم به حق فاطمه زهرا حلالم کن زیرا میترسم که در روز آخرت تو مرا نبخشی و من مورد خشم الهی قرار بگیرم زیرا که خداوند فرموده من از جمله کسی را نخواهم بخشید که عاق والدین باشد.
مادر در فراق من ناراحت و غمگین نباش که من در راه خدا شهید شدهام و راه حضرت اباعبدالله (ع) را رفتهام و به فرمودههای امام بزرگ لبیک گفتم و تو همانگونه باش که حضرت زینب (س) بود.
فرازی از زندگینامه شهید
وقتی موقع مدرسه رسید در مدرسه شاهد واقع در خیابان ارتش جنب مسجد حاجی جعفر دائی مشغول خواندن ابتدایی شد و در آن مدرسه چون خوشصدا بود قرآن میخواند و بعدا با سایر همکلاسیها به نماز جماعت مشغول میشد.
در همین زمانها بود که برادرش محمدباقر خانمحمدی شهید شد و او بال و پر شکست، نتوانست خود درس بخواند لذا پیگیر کار شد.
با همکاری بعضی از برادران مسجد به خودکفایی سپاه در شغل نجاری مشغول و با همکاری و همیاری برادران مسجد در آنجا موقع بیکاری مشغول خواندن قرآن شد و در اندک زمانی قرآن را یاد گرفت و با صوت و لحنی که اکثرا پسند قاریان و استادان قرآن قرار گرفت، قرآن تلاوت میکرد.
در مراسم و مجالس ترحیم شهدای گرانقدر قرآن قرائت میکرد.
انتهای پیام/