آمریکا، از ترور در آسمان تا ترور خاموش

به گزارش گروه سایر رسانه های دفاع پرس، دستگاه‌های تبلیغاتی غرب در حالی این روزها به بهانه بررسی قانون دروغین مقابله با اقدامات بی‌ثبات‌کننده ایران در سنای امریکا سخن از حمایت ایران از تروریسم به میان می‌آورند که امروز، ‌سالگرد یکی از بزرگ‌ترین اقدامات تروریستی ایالات متحده علیه ایران است؛ اقدامی که آمریکایی‌ها به رغم پذیرش انجام آن هیچ‌گاه حاضر نشدند به خاطرش از ملت ایران عذرخواهی کنند و در دادگاهی پیرامون آن پاسخ دهند. این اتفاق در حالی بود که شورای امنیت سازمان ملل نیز در قطعنامه‌ای این اقدام امریکا را محکوم کرد.

موضوع مربوط به حمله ناو جنگی امریکا به هواپیمای مسافربری جمهوری اسلامی ایران است؛ واقعه‌ای که تنها یکی از مجموعه جنایات ایالات متحده در قبال مردم ایران بود که البته با فشار دستگاه‌های تبلیغاتی غرب خیلی زود از ذهن مجامع بین‌المللی پاک و به ورطه فراموشی سپرده شد؛ جنایتی تلخ که در 12 تیر‌ماه سال 1367 روی داد و منجر به شهادت 290 مسافر و خدمه این پرواز شد. حال در سالگرد حادثه جنایت‌بار ایالات متحده که منجر به سرنگونی هواپیمای مسافربری جمهوری اسلامی بر فراز آب‌های نیلگون خلیج فارس شد، علاوه بر مرور نقش مستقیم این کشور در کشتار 290 مسافر و خدمه بی‌گناه این پرواز، به بازخوانی دیگر جنایات ایالات متحده در قبال مردم و نظام جمهوری اسلامی خواهیم پرداخت.

ترور در آسمان

شلیک به هواپیمای مسافربری ایران شاید یکی از مهم‌ترین جنایات مستقیم ایالات متحده در قبال ایران باشد؛ واقعه‌ای که همانطور که گفته شد در آن نه تنها ایالات متحده از ایران عذرخواهی نکرد بلکه فرمانده ناو وینسنس که دستور شلیک به سمت هواپیمای ایرانی را صادر کرده بود، از سوی دولت امریکا مدال لیاقت گرفت. بر اساس گزارش‌های مختلفی که از این حادثه تلخ در رسانه‌های دنیا منتشر شده است، روز یک‌شنبه 12 تیر 1367 رأس ساعت 10:17هواپیمای ایرباس متعلق به هواپیمایی جمهوری اسلامی ایران، بر اساس برنامه پیش‌بینی شده، فرودگاه بین‌المللی بندرعباس را به مقصد دوبی ترک کرد. این هواپیما با شماره پرواز 655 به همراه 274 مسافر با ملیت‌های ایرانی، اماراتی، یوگسلاوی، پاکستانی، هندی و ایتالیایی و 16 خدمه پرواز‌ در این مسیر بین‌المللی پرواز می‌کرد.

از سوی دیگر، ناو جنگی یو اس اس وینسنس امریکا که جزو مدرن‌ترین رزمناو‌های این کشور است، در تاریخ هفتم خرداد از بندر سن دیه‌گو وارد خلیج‌فارس شده بود. ‌وظیفه اصلی این ناو، کشف هدف‌های پرنده، اعم از موشک، هواپیما و پردازش اطلاعات، تعقیب صدها هدف به‌طور همزمان و کنترل آتش آنهاست. در ساعت 10:22 ناو جنگی وینسنس امریکا که به حریم آب‌های ایران وارد شده بود، به دستور ناخدا ویل راجرز، فرمانده ناو، موشک استاندارد 2 را به سوی پرواز 655 شلیک کرد و ناگهان هواپیما از صفحه رادارهای زمینی محو شد و در آب‌های خلیج فارس سقوط کرد.

بلافاصله پس از این واقعه، مقامات امریکایی در یک اقدام پیش‌دستانه اعلام کردند که یک فروند هواپیمای اف- 14 جمهوری اسلامی ایران را که قصد حمله به این ناو را داشته، مورد هدف قرار داده‌اند، اما کشف اجساد و تکه‌های هواپیما در داخل آب‌های خلیج فارس خلاف ادعاهای دولتمردان امریکا را نشان می‌داد. با روشن شدن ابعاد این جنایت ضد بشری ایالات متحده، مقامات نظامی امریکا که در منجلاب بزرگی از سؤالات افکار عمومی در خصوص حمله به یک هواپیمای مسافربری و قتل عام 290 انسان بی‌گناه گرفتار شده بودند، با بهانه‌تراشی‌های مضحک اعلام ‌می‌کردند که هواپیمای ایرباس ایران در خارج از مسیر هوایی پرواز می‌کرده و رزمناو امریکایی نیز هفت بار اخطار رادیویی برای هواپیمای ایران مخابره کرده ولی جوابی دریافت نکرده و سرانجام به دلیل این عدم پاسخگویی، مجبور به ساقط کردن هواپیما شده بود. این ادعا در حالی بود که بر اساس پروتکل‌های مخابراتی، پیام‌های ناو جنگی وینسس روی فرکانس‌های نظامی صادر شده بود که هواپیما‌های تجاری از جمله ایرباس سرنگون شده کشورمان، دستگاه رمزگشایی و دریافت این پیام‌ها را نداشته است.

این در حالی است که کارشناسان نظامی کشورمان نظری دیگر در این خصوص دارند و معتقدند سرنگونی هواپیمای مسافربری کشورمان با قصد قبلی صورت گرفته است چراکه در قدیمی‌ترین سامانه ضدهوایی که در ناوهای امریکایی به‌کار رفته است، یعنی سامانه کنترل آتش هاک، این توانایی وجود دارد تا اگر یک هدف، تهدیدی برای ناو نداشته باشد، آن را از رنج شلیک خارج کرده و یک هدف دیگر را برای اصابت انتخاب کند اما شلیک دو موشک استاندارد ضدهوایی مارک 60 به سوی یک هدف غیرمؤثر، معنایی جز کشتار ندارد. از سوی دیگر، خدمه ناو می‌توانستند با شلیک توپ‌های ضدهوایی برد بلند، خلبان را از تجاوز به حریم ناو آگاه کنند اما آنها به این دلیل که قصد سرنگونی هواپیمای مسافربری را داشتند، این کار را نکردند.

پیگیری ایران برای محکومیت امریکا

اما پس از این اتفاق، شورای امنیت سازمان ملل با پیگیری‌های مجدانه جمهوری اسلامی ایران سرانجام قطعنامه‌ای را علیه ایالات متحده صادر کرد، اما در این قطعنامه به هیچ وجه نامی از ایالات متحده به عنوان مقصر اصلی این جنایت به میان نیامد و ایالات متحده نیز هیچ‌گاه مسئولیت وقوع حادثه را برعهده نگرفت و غرامت قربانیان حادثه و بازماندگان و دولت ایران را تحت عنوان پرداخت بلاعوض پذیرفت؛ روندی که نشان می‌دهد نهادهای بین‌المللی تنها ابزاری در دست قدرت‌های بزرگ هستند و قرار نیست گامی در مسیر احقاق حقوق کشورهای ضعیف‌تر بردارند.

ترور خاموش

اما سرنگونی هواپیمای مسافربری کشورمان تنها یک نمونه کوچک از مجموعه جنایاتی است که ایالات متحده به صورت مستقیم و غیرمستقیم علیه مردم و نظام کشورمان مرتکب شده است. تجهیز و کمک به عراق در جریان جنگ هشت ساله این کشور با جمهوری اسلامی، کمک مالی و اطلاعاتی به گروهک‌های تروریستی از جمله منافقین و جندالشیطان که منجر به کشته شدن صدها هزار شهروند ایرانی شده و همچنین طراحی و برنامه‌ریزی برای ترور دانشمندان هسته‌ای کشورمان را نیز باید به پرونده جنایات این کشور در قبال جمهوری اسلامی اضافه کرد. علاوه بر این شاید مهم‌ترین تقابلی که چند سالی است از سوی ایالات متحده در خصوص جمهوری اسلامی به کار گرفته شده، موضوع تحریم‌های غیرانسانی و یکسویه این حکومت علیه کشورمان ‌است؛ تحریم‌هایی که امریکا مدعی است بر اساس آن به دنبال زمینگیر کردن حکومت ایران بود اما در حقیقت استفاده از یک نوع ترور خاموش برای هدف قرار دادن مردم ایران است. در کنار تمامی اینها نباید حمایت مالی و تسلیحاتی این کشور و شرکایش، از گروهک تروریستی داعش را فراموش کرد که خرداد ماه گذشته در حمله‌ای کور تعدادی از هموطنانمان را به خاک و خون کشیدند؛ گروهکی که اسناد بسیاری در خصوص ارتباطش با ایالات متحده و شرکای استراتژیکش در منطقه در اختیار است.

سیاست‌هایی که تغییر نکرده است

حال در اوج مخاصمه‌های امریکا با جمهوری اسلامی و در حالی که هر روز بازی تازه‌ای توسط امریکا علیه کشورمان آغاز می‌شود، برخی در داخل با بهانه‌های مختلف به دنبال عادی‌سازی روابط با ایالات متحده امریکا هستند و به نظر می‌رسد فراموش کرده‌اند تخاصم ایران و امریکا قدمتی به بلندای عمر نظام جمهوری اسلامی دارد و قرار نیست این روابط با چند لبخند و نشست و برخاست عادی شود. تمام اینها نیز در حالی است که هنوز تغییری در سیاست‌های یکسویه امریکا در قبال کشورمان دیده نمی‌شود و حتی رئیس‌جمهور جدید این کشور نیز سیاست‌هایی خصمانه‌تر نسبت به رئیس‌جمهور قبلی علیه کشورمان اتخاذ کرده است.

منبع: روزنامه جوان