خبرگزاری دفاع مقدس- امیر حمزه نژاد: سوریه به عنوان خط مقدم محور مقاومت روزهای سرنوشت سازی را سپری می کند. پس از موفقیت ارتش سوریه و تضعیف تروریست ها در این کشور، آمریکا دوباره چتر حمایتی خود را بر سر معارضین سوری برافراشت و در این زمینه بازهم موضوع چالش برانگیز استفاده ارتش سوریه از سلاح های شیمیایی را مطرح کرد.
بنابر سناریو تازه آمریکایی ها در سوریه رسانههای حامی تروریستهای تکفیری فعال در سوریه، همزمان با آغاز عملیات ارتش سوریه برای پاکسازی محله "الغوطه الشرقیه" در حومه دمشق مدعی شدند که ارتش از سلاح شیمیایی در این منطقه استفاده کرده است که این حمله شیمیایی به کشتهشدن بیش از هزار و 300 نفر منجر شد. البته مخالفان سعی کردند برای افزایش فشار سیاسی بر دمشق، دولت بشار اسد را به انجام این حمله متهم کنند؛ اما غیر از جار و جنجال رسانهای هیچ سندی برای اثبات ادعاهای خود نیافتند. از سوی دیگر، طرف سوری استنادات زیادی در بیگناه بودن خود در این حمله و همچنین انجامشدن این حمله از سوی تروریستهای تکفیری در دست دارد.
البته سابقه طرح این ادعاها قدیمیتر از این حوادث است و به یک سال و نیم پیش بر میگردد، زمانی که هشدارهای رژیم اسرائیل و آمریکا در مورد احتمال استفاده از سلاحهای شیمیایی در سوریه مطرح شد. همین مساله تا به امروز به عنوان دستاویزی برای تحت فشار قرار دادن حکومت بشار اسد و کند کردن اقدامات ارتش سوریه برای پاکسازی این کشور از وجود تروریست های سوریه مورد استفاده قرار گرفته است.
سلاح شیمیایی بهانه ای برای مداخله نظامی آمریکا در سوریه
بلافاصله پس از واقعه الغوطه الشرقیه، جان کری، وزیر امور خارجه آمریکا در موضعی جانبدارانه ارتش سوریه را به استفاده از سلاح های شیمیایی علیه مردم این کشور متهم کرد. هجمه رسانه ای غرب در این زمینه نیز هماهنگ با اظهارات جان کری قوت گرفت و سپس بحث مداخله نظامی آمریکا در بحران سوریه مطرح شد. مساله مداخله نظامی غرب در سوریه امروز به عنوان چالش اصلی این کشور و مناقشه جدید آمریکا و روسیه مطرح است.
روسها اقدام اتهام زنی آمریکا علیه حکومت بشار اسد را یک وقت استراحت برای تقویت قوای تروریست می دانند که توسط آمریکا به کار گرفته شده است تا بلکه در این زمینه بازی را عوض کند زیرا تروریست های سوری به این کار احتیاج داشتند چرا که از زمان سقوط قصیر در پنجم جولای در حال شکست بودند. مناطق کلیدی در حمص توسط دولت سوریه آزاد شد و شورشیان در تمام طول تابستان در حال عقب نشینی بودند.
همچنین مساله حمله نظامی آمریکا به سوریه بیش از آنکه به واقعیت نزدیکتر باشد به عنوان یک بلوف و طرح عملیات روانی از سوی کارشناسان بین المللی مورد بررسی قرار گرفته است. با توجه به شرایط سوریه آمریکایی ها ترجیج می دهند که کماکان به صورت نیابتی جنگ علیه بشار اسد را با پول های آل سعود و امیر قطر مدیریت کنند؛ چراکه حضور نظامیان این کشور در سوریه مشکلات بسیاری را گریبانگیر آمریکایی ها می کند. آمریکایی ها در اولین گام باید مساله تروریست های تکفیری دست پروده خود را حل و فصل نماید. زیرا به هیچ عنوان به نظر نمی رسد که تروریست های سوری بخواهند زیر بیرق آمریکا جنگ علیه بشار اسد را ادامه دهند و اشتراک این دو به عنوان جمع اضداد محال ممکن به نظر می رسد.
آیا روسها این بار از مواضع خود کوتاه می آیند
از سوی دیگر روسیه نیز مواضع سفت و سختی علیه مداخله نظامی آمریکا در سوریه اتخاذ کرده است. مناقشه آمریکا و روسیه که بعد از ماجرای پناهندگی یکساله ادوارد اسنودن، جاسوس فراری آمریکا در روسیه به اوج خود رسید، اینبار در میدان سوریه رنگ تازه ای به خود گرفته است؛ مناقشاتی که از سوی بسیاری از تحلیلگران بین المللی به عنوان آغازی بر جنگ سرد دوم میان آمریکا و روسیه تحلیل می شود. در این زمینه بسیاری از تحلیلگران اعتقاد دارند که آتش جنگ سرد خاموش نشده و به عنوان یک آتش زیرخاکستر امروز در مسائل سوریه و ... در حال برور است.
روسیه که از هر نظر خود را در محاصره آمریکا و ناتو می بیند اینبار به نظر نمی رسد که در مساله سوریه کوتاه بیاید زیرا از یک سو نمی خواهد قافیه را مانند مساله ای که در لیبی اتفاق افتاد، ببازد و از سوی دیگر سوریه اهمیت استراتژیکی و ژئوپلوتیکی خاصی برای این کشور دارد که از دست رفتن آن می تواند ضربه مهلکی به آینده سیاسی روسیه در نظام بین الملل بزند و روسها را به اسلحه خالی بدل کند که دیگر تهدیدی برای آمریکا نخواهد بود. اقدامات پیشین روسیه با همیاری چین در سازمان ملل و وتو کردن توامان قعطنامه هایی که علیه سوریه صادر می شد نیز حاوی این پیام است که روسیه و از سوی دیگر چین به طور قاطعانه در مواضع خود در خصوص سوریه ایستاده اند.
جنگ لفظی پوتین و اوباما و شاگرد تنبل خطاب کردن پوتین توسط اوباما نیز در همین راستا تحلیل می شود. روسیه در صدد بازیابی توان خود است و تلاش می کند که پایه های قدرت خود را در مناطق مختلف محکم کند و سوریه نیز یکی از مهمترین پایه های قدرت این کشور در سطح منطقه و جهان به شمار می آید و بدین لحاظ است که روس ها مواضع سفت و سخت تری در قبال این کشور اتخاذ می کنند و از زمان مطرح شدن حمله نظامی آمریکا به سوریه بارها نسبت به اقدام نظامی علیه سوریه به کاخ سفید هشدار داده اند و بر سر این کشور با آمریکایی ها معامله نکردند. نمونه بارز این موضوع را نیز می توان در پیشنهاد اغواگرانه بندر بن سلطان، رئیس اطلاعات رژیم سعودی در طی دیدار مخفی که با پوتین اشاره کرد که روسیه حاضر نشد در قبال این پیشنهاد دست از حمایت از حکومت بشار اسد بردارد.
به هر حال به نظر می رسد که با وجود همه این تفاسیر حمله نظامی آمریکا به سوریه حداقل تا زمانی آمریکایی ها بهانه کافی برای حضور نظامی در سوریه به مجامع بین المللی ارائه کنند، منتفی باشد و از سوی دیگر نظام بین الملل بخصوص کشورهایی مثل روسیه و چین و کشورهای غیر متعهد نیز پذیرای چنین مساله ای نیست. آمریکایی ها اگر هم در این زمینه اقدامی کنند تنها منحصر به حمله هوایی برای از بین بردن زیرساخت های سوریه خواهد بود. به هر لحاظ آنها هنوز نتوانسته اند به مانند مساله عراق مجامع بین المللی را در این زمینه با خود همراه سازند و این به مثابه عامل ترمزی برای اقدامات بعدی آمریکایی هاست.
