یادی از ایثارگران علوم پزشکی یزد در کتاب «روزگار همدلی»

به گزارش خبرنگار دفاع پرس از یزد، کتاب «روزگار همدلی» (زخم و مرهم) که توسط «محمدهادی شمس‌الدینی» و «عبدالخالق جعفری» گردآوری و تدوین شده است مجموعه خاطرات ایثارگران دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی شهید صدوقی یزد می‌باشد که با مشارکت اداره کل حفظ آثار و نشر ارزش‌های دفاع مقدس یزد به چاپ رسیده است.

کتاب پیش رو خاطرات کوتاهی است از روزهای جنگ؛ اما نه فقط از آن‌هایی که جنگیدند و زخم دیدند، راویان بسیاری از این خاطرات در آن روزها مرهم‌گذار آن زخم‌ها بودند.

راویان این کتاب سه دسته‌اند؛ نخست آنهایی که قبل از شروع جنگ پزشک بودند و با شروع جنگ تحمیلی در قالب گروه‌های درمانی به جبهه‌ها اعزام شدند و دیگر، آنهایی که در جبهه امدادگر یا بهیار بودند و پشت جبهه دانش‌آموز یا دانشجو و پس از پایان جنگ تحصیلات خود را در حوزه بهداشت و درمان ادامه دادند و بعدها پزشک یا پرستار شدند؛ سوم هم آنهایی هستند که یا در زمان جنگ کارمند دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی و درمانی شهید صدوقی یزد بودند یا بعد از جنگ به استخدام دانشگاه در آمده‌اند.

در این مجموعه از هر سه دسته، خاطراتی روایت شده است؛ اما نه همه خاطرات و نه آنهایی که از همه شیرین‌تر است.

سر و کار پزشک و پرستاز و امدادگر بیش از هر چیز با زخم است و درد؛ این کتاب هم درباره همین زخم‌ها و مرهم‌هاست و درباره «زخم ناسوری» به نام جنگ که هیچ مرهمی آن را خوب نخواهد کرد.

کتاب روزگار همدلی، تنها حاصل نزدیک به 300 ساعت مصاحبه با بیش از صد نفر از ایثارگران این دانشگاه است که در مرحله اول با آنان گفت‌وگو و خاطرات آنان از هشت سال دفاع مقدس ثبت و ضبط شده است.

در بخشی از پیش گفتار کتاب آمده است: کیست آنکه هرگاه دشمن برکوس جنگ نوازد، اندیشه دفاع از دین و ناموس و سرزمین، در وجودش جوانه نزند، رشد نکند و متبلور نشود؟ آزمون جهاد هشت ساله نمایان ساخت که یکایک امت رشید و همیشه در صحنه ایران اسلامی، در مواجهه با کوچک‌ترین گستاخی‌ها، عزم نبرد نموده و زندگی خویش، و هرچه در آن است را وا‌می‌نهند و با عزمی راسخ و شجاعتی مثال‌زدنی، صحنه‌هایی می‌آفرینند که هر یک برگی از کتاب قطور جوانمردی است؛ چرا که جای آنان، آنگاه ارزش می‌یابد که در راه عقیده، نثار شود.

تجلی این کلام در فداکاری با شکوه فرشتگانی است که بال گستردند تا مرهمی بر زخم جهادگران نهند. مردان و زنان سپیدپوشی که سفیدی ردایشان، سرخی خون شهیدان را بیشتر می‌نمایاند، آنان که هماره در ادای رسالت و وظیفه خویش، پیشتاز بوده و متاع جان را بی‌چند و چون در راه پاس‌بخشی از کیان دین و میهن فدا کرده‌اند.

انتهای پیام/