وی درباره فرزندان خود گفت: محب‌علی در ستاد جنگ‌های نامنظم دکتر چمران تا آخرین لحظه در کنار وی مبارزه کرد و در تاریخ 59/09/09 در حصر آبادان به شهادت رسید. نادرعلی هم عضو ویژه لشکر 92 زرهی اهواز، فرمانده تانک بود، وی در مسیر بازگشت از عملیات «فتح» تانکش بر روی مین می‌رود و منفجر می‌شود و به آرزویش که شهادت بود می‌رسد.
مادر شهیدان ژیانی خاطرنشان کرد: یک سال بعد از شهادت نادرعلی، عباس‌علی که در کلاس
اول راهنمایی درس می‌خواند با شور و شوق به منزل آمد و گفت: «می‌خواهم برای
راهپیمایی روز قدس به شهر بروم.» او به‌همراه دوستانش با وانت به طرف شهر رفتند و در
بین راه تصادف می‌کنند که بر اثر شدت جراحت عباس‌علی فوت می‌کند و عبدلعلی پسر چهارم من نیز، پیرو
راه برادرانش، سیزده بار به جبهه رفت و در عملیات‌های مختلف شرکت کرد.
وی در تشریح خاطره‌ای از حضور رهبر انقلاب در منزل‌شان اظهار داشت: سال 1381 تعدادی آمدند و گفتند می‌خواهند برای مصاحبه و فیلمبرداری به خانه‌مان بیایند، در حال آماده شدن بودم که صدای زنگ خانه به صدا درآمد. پسرم به سمت درب خانه رفت، بعد از لحظاتی سریع برگشت و گفت: «مادر مهمان داریم... رهبر آمده...»، اصلاً باورم نمی‌شد، به سرعت به حیاط خانه رفتم. کاملا خشکم زده بود، واقعاً رهبر عزیزمان سر زده به خانه‌ی ما آمده بود. حضرت امام خامنه‌ای حدود 2 ساعت در خانه ما بودند و در پایان قرآنی به‌عنوان هدیه به ما دادند که روی اولین صفحه آن نوشته بود: «اهدایی به خانواده‌ی شهیدان محب‌علی، نادرعلی و عباس‌علی ژیانی. سید علی خامنه‌ای»
انتهای پیام/
