به گزارش گروه بین الملل دفاع پرس، حقوق بشر سلاحی است که هنگام آزادی مناطق تحت اشغال داعش حتی بر اساس معیارهای دوگانه با قدرت عمل می کند اما زمانی که موضوع به کشتار اقلیت مسلمان روهینگیا به دست دولت میانمار مربوط می شود، همین سلاح کُند و زنگ زده عمل می کند.
عملکرد دوگانه کمیته بین المللی در رسیدگی به اوضاع سوریه
شورای امنیت سازمان ملل امروز در حالی گزارش کمیته مستقل تحقیق بین المللی در ارتباط با سوریه را مورد بررسی قرار می دهد که آنچه بیش از همه در این خصوص جلب توجه می کند، شخصیت مشاور نظامی این کمیته در تهیه گزارشی است که انتظار می رود پیش از هرچیزی در این گزارش بر موضوع حقوق بشر متمرکز بوده و بی طرفانه عمل کند.
مارک جارلاسکو مشاور نظامی این کمیته مستقل است که مدتی کارمند بلندپایه اطلاعاتی پنتاگون بوده و مسئولیت تعیین برخی حملات نظامی در عراق و صربستان را برعهده داشت.
در جریان تلاش برای سربه نیست کردن علی المجید معروف به علی شیمیایی پسرعموی صدام، جارلاسکو مسئول پرتاب دو بمب 500 تنی به منزلی بود که گفته می شود المجید در آن حضور داشت اما در آن حمله فقط تعدادی غیرنظامی جان باختند و همین شکست موجب شد او دو هفته پس از حمله مزبور استعفا دهد.
در پی سرو صدایی که در سپتامبر 2014 در خصوص اقدام جارلاسکو به جمع آوی برخی یادگاری های مربوط به دوران نازی ها در آلمان به پا شد و انتقاد زیادی از او را به دنبال داشت، سازمان هیومن رایتس به بررسی فعالیت او پرداخته و اعلام کرد همین انتقادها موجب شد وی در نهایت از این سازمان استعفا دهد.
در حالی که از هرگونه توضیح در این خصوص خودداری کرد یکی از دوستان نزدیکش در این باره گفت که جارلاسکو درواقع از کارش اخراج شد.
نکته قابل توجه اینکه در مورد حمله هواپیماهای ائتلاف بین المللی به مسجد عمربن الخطاب در گزارش جارلاسکو تلاش شد این حمله توجیه شود بدون اینکه اظهارات مسئولان دولت سوریه و یا وزارت دفاع روسیه و نیز هرطرف دیگری در خصوص این ادعا لحاظ شود.
توجیه حملات آمریکا علیه غیرنظامیان و مجرم دانستن سوریه و متحدانش
نتیجه ای که این گزارش به آن رسیده است، اینکه آمریکا باید در مورد حملات هوایی محتاطانه عمل کند تا از قربانی شدن غیرنظامیان جلوگیری شود اما نتیجه آن در مورد حملات ادعایی دولت سوریه و متحدانش این است که تمام این حملات جنایت جنگی است.
این کمیته مواردی را در مورد سوریه ذکر کرده است که هیچ کس از آن اطلاعی ندارد و با وجود نبود دلایل کافی در گزارش های خود تاکید دارد این دولت سوریه بود که خان شیخون را با گاز ساردین هدف حمله قرار داد؛ نتیجه ای که برگرفته از مواضع دولت آمریکا و متحدانش است.
از سوی دیگر در مورد حملات هوایی آمریکا به الرقه که موجب جان باختن دهها غیرنظامی شد، این کمیته هیچ دلیل و مدرکی ارائه نکرد تا جایی که باید پرسید چگونه همین کمیته که در یک گزارش کامل و جداگانه توانست جنایت داعش علیه ایزدی ها در عراق را مستند کند، از مستند کردن تنها یکی از جنایت های ائتلاف بین المللی به رهبری آمریکا ناتوان ماند؟
همچنین این کمیته در یکی از گزارش های خود به حمله هوایی در محله المنصوره اشاره دارد که پناهگاه آورگان بود و در جریان آن دست کم 200 نفر جان باختند، بدون اینکه این حمله را جنایت جنگی اعلام کند.
همین کمیته در گزارشی دیگر از خدمت سربازی در سوریه تحت عنوان سربازگیری اجباری یاد می کند حال آنکه بر اساس قانون اساسی سوریه هیچ موردی وجود ندارد که به موجب آن وظیفه سربازی ممنوع باشد در نتیجه سربازی در سوریه را به هیچ وجه نمی توان جرم یا نقض قانون برشمرد.
همچنین این کمیته در یک گزارش خود به اسارت 15 کودک در پی انفجار الراشدین اشاره کرده است حال آنکه تمام گزارش های مربوط به این موضوع به اسارت دست کم 120 نفر از جمله تعداد زیادی کودک اشاره دارند اما این کمیته بر سرنوشت این کودکان و جنایتی که در حق آنان شده است سرپوش گذاشته و در مورد آن هیچ توضیحی نداده است.
