به گزارش
دفاع پرس از اراک، «محمدحسن قدیری ابیانه» ظهر امروز در همایش وقف و رسانه استان مرکزی با اشاره به مشکلات کشور اظهار داشت: همه افراد در این فکرند که چرا با توجه به اینکه ایران یک کشور ثروتمند و نفت‌خیز است اما با مشکلات مالی و مسکن و غیره روبه‌رو‌ست.
مدیر انجمن نخبگان جهان اسلام تصریح کرد: در سال گذشته درآمد نفتی 70 هزار میلیارد تومان و در ازای هر نفر 73 هزار تومان در ماه بود پس در نتیجه این توهم نفتی نتیجه ایجاد باور‌های غلط در ذهن مردم را به دنبال دارد که تصور می‌کنند تامین نیاز‌های مردم با دولت است و با منابع نفتی تمام مشکلات مردم جبران می‌شود.
قدیری ابیانه بیان کرد: در حقیقت دولت با این درآمد‌های اندک نمی‌تواند حتی حقوق کارکنان خود را پرداخت کند تا اینکه بخواهد قدمی در برطرف کردن مشکلات مردم بردارد و لازم به ذکر است که دولت 700 هزار میلیارد تومان بدهی دارد که این بدهی به تعبیری در ازای هر خانواده چهار نفره برابر 35 میلیون تومان بوده است.
سفیر سابق ایران در استرالیا و مکزیک بیان کرد: دولت برای جبران کمبودهای مالی به استقراض روی آورده تا جایی که ابتدای امسال 70 هزار میلیارد تومان استقراض کرده که البته این مبلغ هم اکنون بیشتر شده است، گفت: این مبلغ برابر با 10 سال درآمد نفتی کشور است و اگر بخواهیم این مبلغ را بین هر خانواده با متوسط تعداد اعضای چهار نفر تقسیم کنیم دولت به هر خانواده 35 میلیون تومان بدهکار است.
وی ادامه داد: اینکه ملت دچار تنبلی اجتماعی شوند و از دولت توقع داشته باشند که نیاز‌های آن‌ها را برطرف کند شایسته کشور و مردم عزیز ما نیست، در کشور ما میانگین ساعت کاری مفید در ادارات دولتی 22 دقیقه در روز است در حالی که همین میانگین در کره جنوبی 9 ساعت در روز رقم خورده است.
قدیری ابیانه عنوان کرد: بر اساس آمار منتشر شده ساعت مفید یک کارمند در ایران 22 دقیقه در روز است در حالی که این آمار در کشورهای مختلف از جمله کره حدود 9.5 ساعت در روز است و عملکرد یک کارمند کره جنوبی برابر با عملکرد 26 ساله یک کارمند ایرانی است، در صورتی که مردم به توانمندی خود توجه و تکیه داشته باشد و دولت نیز از امکانات و منابع به درستی استفاده کند می توان شاهد پیشرفت های ویژه در بخش های مختلف بود.
اگر دوستی با آمریکا گره باز می‌کرد برای پاکستان و مصر گره‌گشا بودسفیر سابق ایران در استرالیا و مکزیک عنوان کرد: توقع ما از دولت باید در حد امکاناتش باشد و نباید تمام نگاه‌ها به دست دولت و دولتمردان باشد که مشکلات را برطرف کنند بلکه مردم باید تلاش کنند خود نیازهایشان را برطرف کرده و با هم و در کنار هم مشارکت داشته باشند چون هرجا و هر لحظه که مردم مشارکت داشته‌اند ما موفق بوده‌ایم.
قدیری ابیانه خاطرنشان کرد: این تصورات سبب شده که تمام بخش‌های سیاسی کشور در محور توزیع ثروت و نه تولید ثروت گردش داشته باشند.
وی اضافه کرد: این اندیشه که دوستی با آمریکا معضلات و مشکلات را برطرف می‌کند کاملا اشتباه است چون اگر دوستی با آمریکا گره باز می‌کرد برای پاکستان و مصر هم گره‌گشا بود نه اینکه این دو کشور با مشکل فقر روبه‌رو هستند پس در می‌یابیم که آمریکا تنها به دنبال دزدی و چپاول ملت‌ها است و دوستی با آمریکا مشکلی را برطرف نمی‌کند.
مدیر انجمن نخبگان جهان اسلام تصریح کرد: نگاه دست بگیر داشتن و طلبکار بودن در ایران فراگیر شده و در دعاها و مداحی‌های ما هم باب شده که به جای طلب یاری از ائمه با نام گدایی با آن‌ها مناجات می‌کنند.
قدیری ابیانه بیان کرد: وقف قول به امامان معصوم و خدا نیست بلکه عمل است و تنها برای نسل حاضر این کار را نکرده و برای آیندگان هم این اقدام را انجام داده است و می‌توان گفت که وقف بالاترین مظهر کار خیریه است.
وقف، صدقه جاری استوی ادامه داد: وقف، صدقه جاری است که همواره در ادیان الهی و به‌ویژه دین مبین اسلام بسیار تاکید شده است، حضرت رسول اکرم(ص) و اهل بیت(ع) مطهر ایشان نخستین واقفان جهان اسلام نامیده شده‌اند.
سفیر سابق ایران در استرالیا و مکزیک عنوان کرد: وقف مسئله‌ای است که علاوه‌بر این دنیا در دنیای آخرت هم همراه ما است و باید حرکتی انجام شود که وقف تنها مربوط به ثروتمندان نباشد و همه در آن مشارکت داشته باشند.
قدیری ابیانه خاطرنشان کرد: پیشنهاد من به سازمان اوقاف این است که پروژه‌هایی را شناسایی و با کمک رسانه‌ها به مردم معرفی کند تا مردم همانند اوراق مشارکتی که برای بیمارستان آیت‌الله خوانساری خریداری کردند در دیگر پروژه‌ها هم مشارکت داشته باشند.
وی اضافه کرد: ترویج جهانی اسلام باید یکی از اهداف اصلی ما و به‌ویژه اوقاف در وقف کتاب باشد که با مطالعه و تفکر می‌توان به آن دست پیدا کرد و باید به گونه‌ای رفتار کرد که هر شخص غیرمسلمانی که وارد کشور ما می‌شود مسلمان از این کشور خارج شود و اگر این اتفاق رخ ندهد به این معناست که ما کم کاری کرده‌ایم.
انتهای پیام/ 121
