به گزارش دفاع پرس از رشت، طلبه شهید «مصطفی جهاندیده» ۲۵ دی‌ماه سال ۱۳۴۷ در خانواده‌ای مذهبی و کشاورز در روستای «پائین رود پشت» بندر «کیاشهر» از توابع شهرستان «آستانه اشرفیه» دیده به جهان گشود.
فرزند پنجم خانواده بود، تحصیلات ابتدایی و راهنمایی را در زادگاهش پشت سر گذاشت. بعد از ترک تحصیل در مقطع راهنمایی به علت علاقه‌ای که به دروس حوزوی داشت وارد یکی از حوزه‌های علمیه تهران شد.
با آغاز جنگ تحمیلی سعی می‌کرد تا با هماهنگی با برخی از دوستان در سپاه «مالک اشتر» تهران بدون اطلاع خانواده، با شروع عملیات‌ها در مناطق جنگی نیز حضور یابد.
سرانجام در ۳۰ دی‌ماه سال ۱۳۶۵ در منطقه شلمچه در عملیات «کربلای ۵» شرکت کرد که در حین کمک‌رسانی به دوست مجروحش مورد اصابت تیر مستقیم کالیبر دوشکا قرار گرفت که منجر به جدا شدن کاسه سر وی شد و به درجه رفیع شهادت نائل آمد.
بخش‌هایی از وصیت‌نامه طلبه شهید «مصطفی جهاندیده»:
صبر را پیشه خود سازید که طبق فرموده قرآن «إِنَّ اللّه مَعَ الصَّابِرِینَ»، خدا با صبرکنندگان است و به خدا توکل کنید که «إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الْمُتَوَكِّلِينَ» و از فضل خدا در زندگی مادی و معنوی، ارتزاق بجویید که او دارای فضل عظیم است.
از گروه‌گرایی نیز بپرهیزید و به تبلیغ اسلام بپردازید که با این کارتان خدای را کمک خواهید کرد و «اِن تَنصُرُوا اللهَ یَنصُرکُم وَ یُثَبِّت اَقدامَکُم!» [اگر خدا را یاری کنید، خدا هم شما را یاری می‌کند]
امروز، برادران بسیجی و حزب‌الله از تمام حرکت‌ها، هجرت به سوی جبهه را انتخاب کرده‌اند و از تمام آزادگان، حسین (ع) را و از تمام رنگ‌ها، سرخ را و از تمام گل‌ها، لاله را و از تمام قصیده‌ها، پرواز را و از تمام انبیا، رسول خدا (ص) را و از تمام عادل‌ها، علی (ع) را انتخاب کرده اند و با قلب مملو از عشق به خدا و خدمت به محرومین، به پیش رفته و می‌روند.
آری برای این است که بر هر کس واجب است که با این دسته از انسان‌ها همکاری کند. ای مردم حزب‌الله! نباید تحمل کرد که بعد از این چند سال که از انقلاب می‌گذرد و تقدیم این همه شهدا و عزیزان، عده‌ای به فساد و زشتی‌ها بپردازند و به مقدسات اسلام و دستاورد‌های انقلاب، سخن‌های بد بگویند و شما سکوت اختیار کنید.
بدانید که در مقابل اسلام و قرآن و خون شهدا مسئولید! باید خودتان برای سازندگی کمر همت ببندید! زندگی بهتر و جامعه سالم، همت می‌خواهد!
بدانید که دیگر وقت سکوت نیست! دیگر، وقت نشستن نیست! در حالی که می‌بینید، دشمن از هر طرف به اسلام هجوم آورده و می‌خواهد که آن را از بین ببرد، پس باید مثل همیشه به فریاد خود ادامه دهید.
اگر اندکی به گذشته برگردید، خواهید دید که چه بودید و حالا چه شده‌اید! باید، این بزرگی را مدیون اسلام و مدیون خون سرخ شهدا بدانید.
زیرا آن‌ها کار را از حسین (ع) آموختند و حالا که شما ماندید، باید پیام شهدا را به گوش ملت‌ها و به گوش نسل‌های آینده برسانید که این وظیفه شماست. آری، این قدر اشکال تراشی نکنید!
اگر همگی دست در دست هم بدهید، تمام مشکلات را حل خواهید کرد. بد نیست، کلام رسول خدا (ص) را ذکر کنم که فرمود: «وحدت و یگانگی مایه رحمت خداوند و تفرقه موجب عذاب الهی است! اگر متحد و هماهنگ باشید، در همه چیز پیروز خواهید بود».
پس دوستان، متحد باشید و در اعمال نیک از یکدیگر سبقت بگیرید!
سعادت هر انسان در گرو اعمال اوست و باید آن را در خود جستجو کند نه در دیگران! ولی از دیگران عبرت بگیرید که چه کردند و چه بردند و چه می‌کنند؟ زیرا زندگی واقعی در آنجاست مه این دنیای زودگذر!
بنابراین، اگر عمل نیک داشته باشیم یعنی اگر کشت کنیم، برداشت خواهیم کرد، ولی اگر کسی کِشتی نکند، چگونه برداشت خواهد کرد؟
و چه عملی بالاتر از حفظ اسلاک که مورد هجوم قرار گرفته است؟
باید با تمامی دشمنان اسلام و مسلمین نبرد کرد و دانست که دشمن هیچ غلطی نمی‌تواند بکند و تا به حال، هرکس با اسلام در افتاده، شکست خورده است.
انتهای پیام/
