به گزارش خبرنگار ساجد، شهید «داوود محبوبی» سال ۱۳۵۰ چشم به جهان گشود. وی با آغاز جنگ تحمیلی عازم جبهه حق علیه باطل شد و سرانجام ۱۳۶۵ در شلمچه به درجه رفیع شهادت نائل آمد.
متن وصیت‌نامه‌ای را که از این شهید والامقام به یادگار مانده است، در ادامه می‌خوانید:
با سلام و درود بر آقا امام زمان و نایب بر حق ایشان امام خمینی و رزمندگان اسلام من این وصیت را در تاریخ ۶۵/۹/۶ می‌نویسم و از کسانی که این وصیت‌نامه را می‌خوانند تقاضا می‌کنم، که در تمام دوران زندگی خود سعی کنند که هیچگاه چشم خود را به نامحرمات آلوده نکنند، هیچگاه وارد جمعی که دم از غیبت می‌زنند نشوند. سعی کنند بر نفس خود غلبه کنند و با رفقای بد نگردند، ولی اگر در حد توانشان است آن‌ها را از بی‌راهی به راه آورند. با دوستان صمیمی باشید، ولی سعی نکنید که صمیمیت خود را در ظاهر داشته باشید و در باطن بر علیه یکدیگر صحبت کنید.
همیشه در هر کجایی که هستید به یاد خدا و با نام او باشید. من از بچه‌های محل تقاضا می‌کنم که سعی کنید مواظب چشم‌های خود باشید. وصیت من به خواهران این است که همیشه حجاب اسلامی را داشته باشید.
پدر، مادر، برادران و خواهر گرامیم؛ سعی کنید که بر مزار من تا آنجایی که می‌توانید از گریه کردن خودداری کنید، زیرا گریه باعث شادی و روحیه دادن به دشمن می‌باشد.
شما باید بدانید که خداوند امانتی را به شما داده بود و دیر یا زود این امانت را باید به او می‌دادید، پس خدا را شکر کنید و از او تشکر کنید، که امانتی را که به شما داده بود به این طریق از شما گرفت.
یک بار دیگر به کسانی که این وصیت‌نامه را می‌خوانند یا می‌شنوند، توصیه می‌کنم که به یاد آورند، بعد از هر سر بالایی یک سرازیری وجود دارد. بله، در این دنیا هر کار نیکی انجام دهیم در آن دنیاست که پاداشش را خواهیم گرفت. سعی کنید رفتارتان همچون دو برادر با یکدیگر خوب و صمیمی باشد و هیچگاه بر چیز‌های یکدیگر طمع نداشته باشید؛ و من الله التوفیق
داوود محبوبی»
انتهای پیام/ 181
