به گزارش گروه سایر رسانه های دفاع پرس، «سردار سرتیپ پاسدار حسین دهقان» در سال ۱۳۳۵ در روستای پوده از توابع شهرضای اصفهان دیده به جهان گشود. دهقان در مقام فرماندهی سپاه تهران در سال‌های دهه ۶۰ نقش تعیین کننده‌ای در ایجاد امنیت پایدار در تهران ایفا کرد.
وی با فرماندهی سپاه یکم و قرارگاه عملیاتی ثارالله (ع) در سال‌های دفاع مقدس، فرماندهی عالی مجموعه یگان‌های رزمی استان تهران را عهده دار شد. فرمانده سپاه سوریه و لبنان در سال‌های ۶۱ تا ۶۳ (بعد از تهاجم نیرو‌های رژیم اشغالگری صهیونیستی به لبنان) موجب حضور او در بیرون از مرز‌ها و کسب تجارب بسیار ارزشمند در عرصه جبهه مقاومت شد.
قائم مقام فرمانده نیروی هوایی سپاه در سال‌های ۶۹ - ۶۵ و پس از آن فرماندهی نیروی هوایی سپاه در سال‌های ۷۱- ۶۹، جانشینی ستاد مشترک سپاه، بنیاد تعاون سپاه، جانشین وزیر دفاع و پشتیبانی نیرو‌های مسلح در سال‌های ۸۲- ۷۶، معاون رئیس جمهور و رئیس بنیاد شهید و امور ایثارگران در سال‌های ۸۸-۸۳، جانشین رئیس و دبیر کل مرکز مطالعات راهبردی دفاعی در سال‌های ۸۹-۸۸، دبیر کمیسیون سیاسی– دفاعی و امنیتی مجمع تشخیص مصلحت نظام و رئیس کمیسیون سیاسی- دفاعی و امنیتی مجمع تشخیص، همچنین مشاور رئیس مجلس شورای اسلامی، مشاور رئیس ستاد اجرائی فرمان حضرت امام (ره) و ریاست هیئت مدیره هلدینگ ICT ستاد اجرائی فرمان حضرت امام (ره) از جمله مسئولیت‌های سردار دهقان در ۳ دهه گذشته بوده است.
وی در دولت یازدهم بعنوان وزیر دفاع و پشتیبانی نیرو‌های مسلح انتخاب شد و در سال‌های پرتنش منطقه غرب آسیا، این جایگاه کلیدی را برعهده داشت.
در دولت دوازدهم و با انتخاب جانشین وی بعنوان وزیر جدید دفاع از سوی رئیس جمهور، دهقان از سوی رهبر معظم انقلاب به عنوان مشاور فرماندهی کل قوا در حوزه صنایع دفاعی، منصوب شد.
تحولات داخلی، منطقه ای، برنامه دفاعی و موشکی ایران و نیز تجربیات سردار از سال‌ها فعالیت در حوزه نظامی و امنیتی محور گفتگوی خبرنگاران مهر با «سردار حسین دهقان» است.
متن کامل این گفتگو به شرح زیر است:
سردار؛ شما ریشه اعتراضات و اغتشاشات چند هفته قبل را در چه مسائلی می‌بینید؟
واقعیت امروز جامعه ما این است که قشر عظیمی از مردم در سختی و دچار مسائل معیشتی هستند و فشار‌های اقتصادی که بر آنها وارد می‌آید بیش از طاقت آنهاست؛ لذا از همین بابت و بعضی اتفاقات دیگر که در جامعه رخ می‌دهد مردم نسبت به خواسته هایشان به خیابان آمدند که آنها را به گوش مسئولان برسانند. اما همانطور که ملت ما خوب می‌داند ضد انقلاب سعی کرد از این شرایط استفاده کند. ضد انقلاب حتی اگر یک اعتراض و راهپیمایی مسالمت آمیز و محدودی هم باشد بسیار سریع به دنبال سوء استفاده از آن است، به همین دلیل تلاش می‌کنند بر آن جریان سوار شوند تا منافع خود را تامین کنند.
به طور طبیعی زمان زیادی طول نمی‌کشد تا صف اعتراض و اغتشاش از هم جدا شود. مردم کنار می‌روند و آن عده‌ای هم که به دنبال آشوب، بلوا، ناامنی و ایجاد بی ثباتی هستند در صحنه می‌مانند.
از اتفاقات اخیر باید درس‌های جدی و عبرت آمیزی بگیریم. در مرحله اول باید از نیرو‌های انتظامی که از لحظه اول در صحنه بودند و توانستند به خوبی آن را مدیریت کنند و اجازه به خشونت کشیده شدن آن را به کسی ندادند، تشکر کنیم. پلیس و بسیجیان کتک خوردند، ولی عکس العملی از خود نشان ندادند که این نوع رفتار، انگیزه را از طرف مقابل گرفت، زیرا آنها به دنبال کشته سازی و آسیب به افراد بودند تا از آن به عنوان ابزاری برای ادامه اغتشاشات استفاده کنند.
نکته دیگری که وجود دارد، این است که در شهر‌های بزرگ و مراکز استان‌ها اعتراضات و اغتشاشات مانند برخی شهر‌های کوچک نبود، اما واقعیت این است که این وضعیت به وجود آمد، اما مدیریت و کنترل شد. انشالله که مسئولین با توجه به مقدوراتی که دارند به دنبال حل مسائل مردم باشند.
در بررسی این اغتشاشات و اعتراضات باید چند نکته را مد نظر قرار دهیم؛ اول اینکه مسائل اقتصادی و معیشتی یک روزه و یک شبه به وجود نیامده است. در طول این سال‌ها دولت‌های مختلف اقداماتی را انجام داده اند که پیامد‌های آن امروز بروز پیدا کرده است. امروز بیکاری در سطح جامعه ما بسیار بالاست و این بیکاری در فارغ التحصیلان دانشگاه نمود بیشتری دارد. بیکاری فارغ التحصیلان بحثی است که باید زمانی که آنها دانشجو بودند برنامه‌ای برای آن می‌داشتیم.
مسئله دیگری که وجود دارد این است که منابع دولت بسیار محدود است و نمی‌توان با سرعت یک سری اقدامات تهاجمی برای مقابله با این معضلات انجام دهد، اما امیدواریم با یکسری راهکار‌های درست و تخصیص منابع، راهکاری را برای بهبود شرایط اشتغال در کشور به وجود بیاوریم.
مردم ما نشان داده اند با نظام، انقلاب و رهبری زاویه‌ای ندارند و انتظارات به حقی را دنبال می‌کنند و توقع آنها این است که مسئولین امر پاسخ این مطالبات را به درستی بدهند.
مسئولین باید با صراحت مشکلات و مسائل را با مردم در میان بگذارند و خود را پاسخگوی نارسایی‌ها بدانند تا مردم صداقت و راستی را در رفتار و کردار آنها ببینند.
مردم قدر انقلاب و نظام اسلامی را می‌دانند، زیرا این انقلاب از خود آنهاست. شما هر خانواده‌ای را که نگاه کنید حتماً شهید، جانباز و آزاده‌ای در آن وجود دارد، لذا همه مردم ما برای نظام و انقلاب هزینه داده اند و حاضر نیستند به راحتی اجازه دهند تا دیگران بیایند و آن را به تاراج ببرند و یا آسیبی به آن برسانند.
اگر بخواهیم به صورت مختصر درباره اتفاقات اخیر صحبت کنیم، باید بگوییم در وهله اول مردم اعتراضات و خواسته‌های به حقی داشتند که سعی کردند آن را به صورت مسالمت آمیز اعلام کنند، اما ضد انقلاب در داخل و خارج فعال شدند تا از این حضور مردم در خیابان‌ها برای رسیدن به اهدافشان استفاده کنند. به همین دلیل به وسیله‌های مختلف فضا را متشنج و سعی کردند تا این اعتراضات را سراسری کنند، به عبارت دیگر به بهانه‌های مختلف مردم را در صحنه نگه دارند تا مدیران را از انجام فعالیت درست مستاصل کنند. ان شاالله مسئولین پیام به حق مردم را دریافت کرده باشند و تلاش بیشتری برای رفع مشکلات مردم به ویژه جوانان انجام دهند.
به اعتقاد من یک بخشی از این اتفاقات برمی گردد به دشمنان ما به خصوص آمریکا، اسرائیل و عربستان سعودی که با زمینه سازی به دنبال بهره برداری از شرایط موجود بودند. ما امروز مشاهده می‌کنیم که آنها هم جشن گرفتند و هم عزا. جشن آنها به خاطر این است که توانستند عده‌ای را به خیابان‌ها بیاورند که خوشبختانه با شکست روبرو شد و نتوانستند کاری را پیش ببرند. جالب است ترامپ که در سخنانش می‌گوید همه مردم ایران تروریست هستند، امروز به دنبال دفاع از حقوق مردم و ایستادگی در مقابل نظام است.
طبیعی است که دشمنان با برنامه ریزی‌های مختلف اقداماتی را برای آسیب رساندن به امنیت ایران انجام دهند. اما همواره با هوشیاری ملت فهیم ایران نقشه‌های آنها با شکست مواجه می‌شود.
آقای دکتر در ایام دومین سالگرد اجرای برجام قرار داریم. یکی از مسائل مهمی که در مذاکرات هسته‌ای وجود داشت، بحث توان موشکی و دفاعی کشور بود که جمهوری اسلامی ایران هیچگونه محدودیتی را در این حوزه نپذیرفت، اما بعد از آن شاهد فشار و تحریم‌های متعدد در حوزه موشکی هستیم. شما فکر می‌کردید که بعد از برجام چالش ما با غرب در حوزه موشکی باشد؟
موضوعی که الان بحث محوری ماست و روشنفکران و اندیشمندان باید به آن توجه کنند این است که نظام سلطه از آغازین روز‌های پیروزی انقلاب اسلامی تا امروز و همچنین در آینده که جمهوری اسلامی بر اصول ارزشی خود تاکید کند و بر آن پایبند باشد، یقیناً همواره دشمنی خواهد کرد و برای اینکه بتواند به اهدافش دست پیدا کند تلاش اصلی خود را بر این بگذارد که عناصر اصلی قدرت ملی در کشور ما شکل نگیرد.
عناصر قدرت جنبه‌های مختلف دارد که یک جنبه آن فنی یا فناوری است که غربی‌ها از ابتدا سعی کردند دسترسی ما به دانش روز را محدود کنند و در این حوزه تلاش‌های بسیاری کرده اند.
مسئله دوم اقتصاد و فضایی است که کشور بتواند در سطح جهان تعامل داشته باشد. جنگ اقتصادی و موضوع ایران هراسی مسائلی است که از سوی دشمنان انقلاب به صورت جدی دنبال می‌شود. آنها می‌خواهند ایران را به عنوان یک عامل بی ثباتی در منطقه و جهان مطرح کنند و طبیعتاً قدرت دفاعی ما به عنوان یک عنصر بازدارنده و تامین کننده امنیت کشور یکی از مسائلی است که غربی‌ها به شدت به دنبال محدود کردن آن هستند.
غربی‌ها در زمان جنگ و بعد از آن در حوزه‌های فنی، دفاعی و نظامی هیچگونه تعامل و تبادلی با ما نداشتند و آنچه که امروز در حوزه دفاعی و امنیتی داریم حاصل تلاش دانشمندان، مهندسان و متخصصان داخلی است. به عبارت دیگر آنچه در بخش دفاعی و نظامی داریم محصول اتکا به توانایی‌های داخلی و تلاشی است که دست اندرکاران این حوزه داشتند برای اینکه به سمتی برویم تا کمترین نیاز را به فرامرز‌ها داشته باشیم و آنها نتوانند به این وسیله بر ما فشاری را تحمیل کنند.
قدرت موشکی ایران عنصر اصلی بازدارندگی کشور است و مسئولین نظام بار‌ها و بار‌ها اعلام کرده اند که اگرچه توان ساخت موشک در برد‌های مختلف با قدرت تخریب کنندگی بالا و با دقت اصابت بسیار دقیق را داریم، اما برد موشک هایمان را در حدود تهدید‌هایی که احتمالش برای کشور وجود دارد نگهداشته ایم، این به معنای آن نیست که ما نمی‌توانیم موشکی با برد بیشتر تولید کنیم بلکه در سیاست‌های ما وجود ندارد و تهدیدی را برای افزایش برد موشک‌ها نمی‌بینیم.
باید دید چه کسانی به دنبال زیرسوال بردن توان موشکی ایران هستند و یا اینکه می‌خواهند که این توان دفاعی را محدود کنند؟ آمریکا، عربستان، اسرائیل و هم پیمانان منطقه‌ای آنها به دنبال محدود کردن توان دفاعی ایران هستند و در این راه تلاش می‌کنند تا اروپا را نیز با خود همراه کنند و قدرت موشکی ایران را به عنوان یک عنصر تهدیدکننده معرفی کنند، اما آنها باید بدانند سیاست دفاعی جمهوری اسلامی ایران بر مبنای بازدارندگی موثر شکل گرفته و در میان سلاح‌ها و امکانات دفاعی که داریم، توان موشکی در حوزه زمین به زمین و زمین به هوا، از اولویت‌های جدی کشور است. ما روی آنها تا حد نیاز برای مقابله و مواجهه باید تهدیدات احتمالی کار می‌کنیم و تلاش برای دفاع از کشور خود و افزایش قدرت دفاعی را یک حق مشروع برای خود می‌دانیم، زیرا هر کشوری باید توان دفاع از خود را داشته باشد تا بتواند هویت، سرزمین و نظام خود را حفظ کند، هر کسی بخواهد این ملت را تهدید کند با تمام توان در مقابل آن ایستادگی می‌کنیم.
در راه دفاع از کشور هیچ نیازی به تشویق و تائید آمریکا و همپیمانانش نداریم، از سوی دیگر هیچگونه هراسی از تهدیدات آنها بر ما وارد نیست تا به همین دلیل توان دفاعی خود را محدود کنیم. توان دفاعی، پشتوانه امنیت ملی و برآمده از تجربه تاریخی ایران است، دیدیم و همگان دیدند که چگونه در ۸ سال دفاع مقدس همه امکانات و تجهیزات برای رژیم بعثی عراق فراهم شد و کوچکترین امکاناتی در اختیار ایران قرار نگرفت. ما باید به ملت ایران اطمینان بدهیم و به دشمنان نیز پیام بدهیم که این ملت همواره آگاه، بصیر، دشمن شناس است که همواره در صحنه حضور دارد و برای دفاع از اصول و ارزش‌های خود هر سرمایه گذاری که لازم باشد را انجام می‌دهد.
برنامه‌های موشکی کشور با قدرت ادامه پیدا می‌کند و هیچ تعلل، تاخیر و توقفی در این مسیر وجود نخواهد داشت. به فضل الهی هر روز شاهد خواهیم بود که کار جدیدی در حوزه دفاعی به منصه ظهور و بروز می‌رسد.
شما چند ماه قبل از سوی فرمانده کل قوا بعنوان مشاور ایشان در امور دفاعی منصوب شدید، از همین باب و البته تجاربی که دارید، مهمترین نیاز دفاعی امروز کشور را چه چیزی می‌دانید؟ چه اقداماتی در این حوزه انجام شده و یا اینکه چه برنامه‌هایی وجود دارد؟
مسئله‌ای که بر آن تاکید می‌کنم این است که در مذاکرات هسته‌ای (برجام) هیچ گونه محدودیتی برای توان دفاعی وجود ندارد، اما باید بگویم و تاکید کنم که اصلی‌ترین نیاز ما در گذشته، حال و آینده حفظ یکپارچگی و انسجام ملی است. ملت ما انسجام و پیوست را دارد، اما متاسفانه، چون علائق مختلفی وجود دارد، برخی مشاجرات و مباحث بوجود می‌آید که به یکپارچگی و انسجام ملی آسیب می‌زند. اولین هدف دشمنان ما بر هم زدن انسجام ملی ماست تا بتواند به این وسیله در صفوف ما رخنه کند و به امنیت ملی ما لطمه بزند و توسعه نفوذ دهند.
بحث بسیار مهمی که موجب تامین امنیت و انسجام ملی ماست، رهبری است. رهبری به عنوان فرماندهی کل قوا، موجب بالا رفتن روحیه نیرو‌های مسلح و انگیزه‌های الهی آنها می‌شود تا بتواند در مقابل تهدید‌ها ایستادگی کند. از سوی دیگر صنایع دفاعی ما آموختند که نه در شرایط جنگ بلکه در شرایط صلح نیز دنیا به صورت جدی با ما همکاری نخواهد کرد البته امروز دیگر نمی‌توان گفت که دنیا یک محیط بسته است و هیچ کشوری نمی‌تواند با دیگران کار کند. روش‌ها و راه‌های مختلف و متعددی وجود دارد که کشور‌ها می‌توانند با استفاده از این نیاز‌های خود را تامین کنند، اما در صنایع دفاعی مبنا بر این گذاشته شده تا عناصری که برای ما برتری ساز هستند کمترین نیاز را به بیرون از مرز‌ها داشته باشند و همه آنها را بر مبنای اصول و عقاید دفاعی خودمان و برای مقابله با دشمنان بومی سازی کنیم.
بومی بودن توان دفاعی کشور نقطه قوتی است که کشور ما از آن برخودار است و همواره مورد تایید مقام معظم رهبری و پیگیری نیرو‌های مسلح بوده است.
مائو جمله‌ای را خطاب به آمریکایی‌ها دارد که گفت: شما به روش خود بجنگید و ما هم به روش خود دفاع می‌کنیم. در حوزه دفاعی کشور توانمندی‌هایی را دنبال می‌کنیم که بتوانیم نقاط قوت دشمن را از کار بیاندازیم، تا امروز علیرغم همه تحریم ها، محدودیت‌ها و توطئه‌های آمریکا، عربستان و رژیم صهیونیستی همواره توانسته ایم به خوبی از منافع کشورمان دفاع کنیم. در مسائل اخیر هم دیدیم که با تلاش آمریکا جلسه شورای امنیت تشکیل شد تا در راستای اهداف ایران تصمیمی گرفته شود، اما باید بگوییم که آمریکایی‌ها دیگر قادر به تحمیل خواسته خود به کشور‌های دیگر نیستند و دولت‌های جهان تا حدودی براستقلال خود تاکید دارند. امروز دیگر همانند گذشته، کشور‌ها گوش به فرمان آمریکا نیستند.
باید تاکید کنم، ایران دراولویت‌های برتری ساز در مقابله و مواجهه با تهدید‌ها کمترین نیاز را به بیگانگان دارد. صنعت دفاعی و موشکی ما صنعت بومی است و قادریم امنیت کشور را به بهترین نحو تامین کنیم.
دوران وزارت شما همزمان با تشدید بحران تکفیری‌ها در منطقه و حضور مستشاری و میدانی ایران در سوریه و عراق بود. شما چرایی این حضور را در چه عواملی می‌دانید؟
پدیده‌هایی که در دو، سه دهه گذشته در منطقه وجود آمده چند هدف را دنبال می‌کردند. اول اینکه یک چهره زشت، خشن و غیرقابل قبول از اسلام به دنیا عرضه کند، چون مفاهیم عمیقی که در مکتب اهل بیت (ع) است مفاهیمی است که با هر ذهنی و اندیشه آزادی خواهی فارغ از هر رنگ و نژادی سازگار است. انقلاب اسلامی که برگرفته از همین مکتب قوی اسلام است، کشش بسیاری را در سطح منطقه و جهان داشته است. به همین دلیل مستکبرین به فکر افتادند تا کاری کنند که اسلام را دینی خشن و متجاوز به همه بشر نشان داد.
آمریکا و پیروان آن در راستای معرفی دین اسلام به عنوان یک مذهب خشن در ابتدا گروه طالبان را با کمک عربستان سعودی و پاکستان تاسیس کرد که همگان دیدند این گروه تروریستی در افغانستان چه مسائلی را بوجود آورد. بعد از آن القاعده بوجود آمد و با همراهی آمریکا قضیه برج‌های دوقلو را راه انداخت که یک سرفصل جدید را برای دشمنی با انقلاب اسلامی بوجود آورد، در حالی که جمهوری اسلامی به شدت این حادثه تروریستی را محکوم کرد و بنا بر اعتراف خود آمریکایی ها، عربستان سعودی عامل اصلی حادثه تروریستی ۱۱ سپتامبر بود.
بعد ازحادثه تروریستی ۱۱ سپتامبر، آمریکایی‌ها استراتژی‌ای را انتخاب کردند که بر اساس آن هر جایی که تهدیدی وجود داشت به مقابله با آن می‌پرداختند. آمریکایی گفتند که هر جا مسلمانی است می‌تواند تهدیدی برای آنها باشد؛ لذا بعد از آن فکر کردند که برای مقابله با تهدید چه کنند به همین دلیل جمعیت‌های باانگیزه دینی قوی که در بستر جهالت و تعصب باشد را نیاز داریم تا به چند هدف برسند. اول اینکه قادر باشند این جمعیت‌های دینی را علیه اسلام بکار ببرند. دوم این گروه‌های افراطی چهره‌ای را از اسلام به نمایش بگذارند که برای همگان ایجاد تنفر کند و سوم اینکه توسط همین گروه‌های تندرو، کشور‌های اسلامی و مسلمانان را تخلیه راهبردی مبارزه با فساد و استبداد و استکبار کند. شما می‌بینید همه این اتفاقات در چند سال گذشته در کشور‌های اسلامی رخ داده است.
آمریکایی‌ها طرح‌هایی را تحت راهبرد خاورمیانه جدید داشتند و بر آن بودند که کشور‌های دارای نظام استبدادی و دیکتاتوری را با نظام‌های دموکراتیک جایگزین کنند که این طرح در برنامه‌های جورج بوش بود، او می‌خواست این طرح را با توسل به زور اجرایی کند. بعد از پایان دوران بوش، بیداری اسلامی از کشور تونس و بعد از آن مصر و لیبی شکل گرفت. آمریکایی‌ها احساس کردند جریان از دست آنها در حال خارج شدن است، به همین دلیل تلاش کردند تا آن را مهار و مصادره به مطلوب کنند.
البته در این راه موفقیت‌هایی را هم بدست آوردند و بجز تونس و مصر که در یک مقطع اخوان المسلمین در آن به قدرت رسید و بعد از آن کنار رفت و مبارزه با اخوانیسم در دستور قرار گرفت، در دیگر کشور‌ها اوضاع را کنترل کردند.
انقلاب مصر اولین تجربه‌ای بود که جریان اخوان المسلمین به قدرت رسید، اما با توطئه آمریکایی‌ها و رژیم صهیونیستی با شکل مواجه شد. داعش در زمانی که آمریکایی‌ها در عراق حضور داشتند در فلوجه شکل گرفت که در ابتدا سران حزب بعث و ارتش صدام بودند و بعد از آن گروه‌های دیگر به آنها ملحق شدند و در مکان‌های مختلف توسط آمریکایی‌ها آموزش دیدند.
ابوبکر البغدادی که زندانی آمریکایی‌ها بود توسط آنها آموزش داده شد و برای به آشوب کشیدن منطقه شامات انتخاب شد. آنها از این اقدام چند هدف را دنبال می‌کردند. اول اینکه کلیه زیرساخت‌های کشور‌های عربی منطقه بجز جنوب خلیج فارس کاملا از بین برد و تعداد زیادی از مردم از شهر‌های خود مهاجرت کردند و تعداد زیادی از جوانان انقلابی که پشتوانه‌های توسعه این کشور‌ها بودند به شهادت رسیدند.
نکته بسیار مهمی که باید به آن بسیار توجه کرد این است زمانی که جنگی رخ می‌دهد تنها به یک نسل ختم نمی‌شود و چندین نسل را تحت تاثیر خود قرار می‌دهد. به این جنایات باید آسیب رساندن به مظاهر تمدن و مذهب را نیز اضافه کنیم. آنها در عراق و سوریه بنا داشتند حرمین شریفین را ویران کنند. به همین دلیل یک حس اسلام خواهی و دفاع از مقدسات در همه مسلمانان آگاه و بیدار همه جهان بوجود آمد. این که چرا جمهوری اسلامی ایران وارد عرصه مبارزه با داعش و تروریسم شد؟ باید بگوییم اولین دلیل آن خواست دولت‌های قانونی عراق و سوریه برای یاری رساندن به آنها بود، ما در سطح آموزش، انتقال تجارب و کمک‌های مستشاری وارد این عرصه شدیم. در بخش تسلیحات آنچه از ما خواستند به آنها دادیم.
هدف جمهوری اسلامی از ورود به میدان مبارزه با تروریسم و یاری رساندن به حکومت‌های قانونی سوریه و عراق این بود که نشان دهیم دنیا تهدید این گروه‌های تروریستی را متوجه نشده است، از سویی دیگر خواستیم توان خود را به جهانیان نشان دهیم. مسئله‌ای که جهانیان باید متوجه می‌شدند این بود که تروریسم و گروه‌های تکفیری تنها تهدید کننده امنیت کشور‌های منطقه نیست، بلکه عامل ناامنی جهانی هستند و همه باید برای مقابله با آنها اقدام کنند. اگر چه باید به زمینه‌های شکل گیری و بروز و رشد گروه‌های تروریستی توجه کرد، اما واقعیت این است که این گروه‌ها ضد امنیت و موجب بی ثباتی در جهان هستند. افرادی که از بیش از ۸۰ کشور جهان به سوریه وعراق آمده بودند، به کشتار و تصرف سرزمین زدند و امروز هم در هر گوشه دنیا دست به جنایت می‌زنند و فضای ناامنی را بوجود آوردند. در این شرایط تنها کشوری که برای مبارزه با گروه‌های تکفیری به میدان عمل آمد و از مردم و حکومت‌های قانونی آنها دفاع کرد جمهوری اسلامی ایران بود.
در مقابل جنایات داعش و گروه‌های تروریستی در سوریه و عراق، آمریکایی‌ها با طرح مسئله وجود تروریسم به خوب و بد همچنان در حال حمایت و تجهیز این گروه‌های تروریستی هستند، تا تروریست‌ها بتوانند به حیات خود ادامه دهند و آمریکایی‌ها از آنها به عنوان ابزاری استفاده کنند و هر گاه کشور اسلامی و حتی غیراسلامی را خواستند دچار تنش و آسیب کنند از این گروه‌های تروریستی بهره ببرند.
سردار سلیمانی پایان دولت داعش را در سوریه و عراق اعلام کرد و امروز بحث بازسازی سیاسی و خرابی‌های جنگ در این کشور مطرح است. با توجه به تجاربی که جمهوری اسلامی ایران در گذشته داشته که با هزینه‌های بسیار و حمایت از کشور‌ها در مواجهه با بحران‌ها بعد از پایان بحران نقش چندانی در منفعت اقتصادی این کشور‌ها نداشته است شما فکر می‌کنید آینده ایران در سوریه به چه شکل است و چگونه می‌توان در بازسازی این کشور حضور داشته و منفعت اقتصادی ببرد؟
مسئله اصلی این است که جمهوری اسلامی پس از پیروزی انقلاب به هیچ کشوری از نظر سرزمین، منابع و مسائلی که معمولا موجب می‌شود کشوری در کشور دیگر حضور پیدا کند چشم داشت نداشته و چنین مناسبتی را برقرار نکرده است. جمهوری اسلامی از ابتدای پیروزی‌ها و تا به امروز و در آینده کنار ملت‌هایی است که تحت ظلم و سیطره استکبار بودند و همپایه با آنها مسیر ایستادگی و مقاومت را طی کرده است. سوریه و عراق هم جدا از این مسائل نیستند. زمانی که ما بحث از سوریه و عراق می‌کنیم آنچه بیش از همه اهمیت دارد مسئله جبهه مقاومت است و اگر ما هزینه‌ای می‌دهیم برای این است که جبهه مقاومت آسیب نبیند، چون آسیب به جبهه مقاومت مساوی است با سیطره پیدا کردن مجدد رژیم صهیونیستی بر کل کشور‌های اسلامی.
در بحران‌های اخیر نیز کشوری که بیشترین نفع و بهره را برد رژیم صهیونیستی بود، زیرا آنها بدون هزینه و کشته دادن شاهد درگیری در کشور‌های اسلامی بودند. ایالات متحده آمریکا نیز از مسئله داعش و درگیری و آشوب در جهان اسلام بسیار خوشحال بود. امروز نیز اگرچه تصرف سرزمینی داعش از بین رفته، اما تفکر داعشی از بین نرفته است. داعش یک نوع تفکر، اندیشه و برداشت نا معقول و افراطی از اسلام است که این افراد بدنبال ارتباط با جوانان جهان اسلام و جذب آنان است.
پس اگر بگوییم فتنه داعش کماکان باقی است، درست است. اینکه داعش سرزمینی ندارد مطلب درستی است، اما اینکه بگوییم داعش تلاش نخواهد کرد تا سرزمینی را در اختیار بگیرد مسئله‌ای است که باید به آن توجه جدی داشت. امروز کشور‌های اسلامی از قفقاز به آسیای میانه تا مالزی و جنوب شرق آسیا خود را در معرض تهدید داعش می‌داند البته این تهدید در اروپا نیز وجود دارد. بنابرای پدیده داعش و تفکر داعشی وجود دارد و آمریکایی، رژیم صهیونیستی و عربستان تلاش خواهند کرد به نوعی گروه تروریستی داعش را حفظ کنند تا در مواقع لزوم از آنها استفاده کند.
اینکه بخواهیم بگوییم سهم و بهره‌ای از بازسازی سوریه ببریم مسئله اشتباهی است. اما ما در موضع کمک به ملت سوریه باید وارد عمل بشویم، زیرا جمهوری اسلامی تجارب و توانمندی‌های بسیاری در بازسازی دارد که اگر دولت سوریه بخواهد، می‌تواند از آن بهره ببرد. البته باید هزینه آن را هم پرداخت کند، اما جمهوری اسلامی بدنبال تجارت نیست. دولت سوریه می‌تواند با یک تصمیم جدی و ایجاد شرایط زمینه حضور بخش خصوصی ایران را در بازسازی خرابی‌های جنگ این کشور بوجود آورد.
مذاکرات میان دو طرف وجود دارد و در سفر‌هایی که انجام شده طرف سوری بر اولویت داشتن شرکت‌های ایرانی در بازسازی این کشور تاکید داشت.
آیا می‌توان گفت: با توجه به جبهه متحد و قوی تری که بعد از مقابله با تروریست‌های تکفیری شکل گرفته و گروه‌های مقاومت از افغانستان، پاکستان، ایران، سوریه، عراق و لبنان انسجام بیشتری پیدا کرده اند این مسائل به پایان کار رژیم صهیونیستی بیانجامد؟
اولین مسئله‌ای که باید به آن توجه کنیم این است که نیازی به تلاش برای نابودی رژیم صهیونیستی نیست، زیرا اسرائیل خودش نابود می‌شود. رهبر معظم انقلاب نیز چندسال قبل فرمودند که اسرائیل ۲۵ سال آینده را نخواهد دید. اسرائیلی‌ها با بحران هویت روبرو هستند و مردم آن خودشان را متعلق به سرزمینی و حاکمیت سیاسی موجود نمی‌دانند، زیرا آنها مجموعه افرادی هستند که با وعده‌های بسیار از گوشه گوشه جهان در سرزمین اشغال جمع شده اند. مسئله فلسطین دو بعد دارد که یک طرف آن اسلام و طرف دیگر آن همه جهان استکبار است.
مسئله دیگری که وجود دارد این است که رژیم صهیونیستی قدرت و هیمنه‌ای که قبل از جنگ‌های ۳۳ روزه و ۲۲ روزه علیه حزب الله لبنان و نوار غزه داشت را دیگر ندارد و روحیه‌ای که در مردم فلسطین و لبنان برای مقابله با آن شکل گرفته بسیار بالاست. همزمان با دفاع مقدس زمانی که رژیم صهیونیستی به جنوب لبنان حمله کرد شارون در پیشانی نیرو‌ها حرکت می‌کرد تا به بیروت رسیدند و اردوگاه‌های فلسطینی نشین را به خاک و خون کشیدند، اما این رژیم با آن قدرت و نوع رفتاری که در آن سال‌ها داشت امروز نگران آن است که حتی یک شلیک به سمت لبنان و یا هر کشور دیگری داشته باشد. موضع امروز رژیم صهیونیستی دوگانه است. از یک سو به دلیل درگیری‌هایی که در منطقه شکل گرفته است هیچ هزینه‌ای نمی‌کند، اما از سویی دیگر مسئله بسیار سخت و خطرناکی که برای آن وجود دارد این است که روند‌هایی که در این شرایط دارد شکل می‌گیرد بقای رژیم صهیونیستی را به شدت تهدید می‌کند یعنی اینکه هر گلوله‌ای که در منطقه توسط آنها، آمریکایی‌ها و عربستان شلیک شود پایان حیات رژیم صهیونیستی است.
یعنی نیازی به اقدام محور مقاومت برای پایان حیات رژیم صهیونیستی نیست؟
برعکس، محور مقاومت همواره باید تقویت شود و منسجم‌تر از گذشته مقدورات خودش را بالاتر ببرد و همانطور که قبلا گفته شده تا کرانه باختری تثبیت شود. این قدرت باید تقویت شود که اسرائیل خود را در موضع قرار دهد. همینکه این مسئله رخ بدهد اسرائیل نابود می‌شود، زیرا ملت اسرائیل به این نتیجه می‌رسند که دولت این رژیم نمی‌تواند حتی امنیت آنها را تامین کند پس از آن سرزمین مهاجرت می‌کنند و این یعنی پایان اسرائیل.
نظر شما درباره اقدامات عربستان سعودی و بحران آفرینی‌هایی که این کشور در منطقه ایجاد کرده است، چیست؟ برخی در فضای بین الملل و داخل کشور معتقدند هر چه روابط ایران و عربستان به تیرگی بیانجامد دود آن بیشتر به چشم جهان اسلام می‌رود و معتقدند که ما باید به سمت مصالحه با عربستان برویم، نظر شما در این باره چیست؟
مسئله امروز عربستان دو بعد دارد. بعد اول مسائل داخلی آن است که در آن شاهد جنگ بر سر قدرت میان شاهزادگان آن هستیم. مسئله دیگر فساد گسترده‌ای است که در این نظام وجود دارد که در ظاهر به نفع آقای بن سلمان است که با مقابله با آن می‌تواند مقبولیت داخلی را حفظ کند. اما واقعیت این است که مشکلات داخلی این کشور بسیار جدی است. بعد دوم، مسائل بیرونی این کشور است. آنها در ۲۵ سال گذشته در تمامی طرح‌های منطقه‌ای با ناکامی مواجه شده است و شکست خورده و عامل به شکست کشانده شدن خودش را ایران اسلامی می‌داند و اگر امروز تلاش می‌کند ایران را به عنوان دشمن و کسی که مقابل او ایستاده و حوزه‌های نفوذ آن را محدود کرده به خاطر این است که ایران به این میزان گسترش نفوذ بسنده نیست و بدنبال گسترش تاثیرگذاری و نفوذ در کل جهان اسلام است حتی بن سلمان گفته است که ایرانی‌ها بدنبال زمینه سازی برای استقرار حکومت حضرت مهدی (عج) هستند. پس به همین میزان نفوذ و حضوری که دارند محدود نیستند و به دنبال گسترش آن هستند.
آمریکایی‌ها و اسرائیلی‌ها بدنبال محدود کردن ایران هستند به همین دلیل مثلثی را شکل داده اند. البته کشور‌های دیگری هم همسو با آنها هستند، اما جالب است که درون این جبهه عربی به شکل قابل مشهودی شکاف ایجاد شده و اتحاد عربی میان آنها از بین می‌رود و اینکه بگوییم آنها به رهبری عربستان بخواهند و بتوانند جنگی را علیه ما آغاز کنند اتفاق نمی‌افتد.
از طرفی حمله‌ای که عربستان به یمن کرد به این دلیل صورت گرفت که پیروزی عربستان در یمن معادل بود با جبران همه شکست‌هایی که در طی این سال‌ها در منطقه از جبهه مقاومت متحمل شده بود، اما در طول این زمان با وجود اینکه آل سعود همه سلاح‌های خود را برای مقابله با ملت یمن به کار گرفته است هنوز موفقیتی بدست نیاورده و ملت یمن با وحدت کامل این کشورشان در برابر عربستان سعودی مقاومت می‌کند.
سئوالی که اینجا مطرح می‌شود این است که عربستان سعودی چگونه می‌خواهند خودش را از این منجلاب بیرون بکشد؟ به همین دلیل آنها تلاش می‌کنند تا فضای جدیدی را بوجود آورند. به همین دلیل می‌گویند که ایران از یمن حمایت می‌کند. حال اینکه عربستان سعودی که نتوانسته در این مدت بر یک ملت در محاصره غلبه پیدا کند آیا می‌تواند با یک دولت قوی با سابقه تمدنی بزرگ و تجارب منطقه‌ای و بین المللی راهبردی و تعیین کننده مواجهه کند که قطعا نمی‌تواند.
آل سعود پول و سرمایه ملتش را که حاصل فروش نفت، گاز و منابع کشور است را برای خرید سلاح به آمریکا می‌دهد و به عبارتی آمریکا، عربستان را تبدیل به بازار سلاح کرده است. از سوی دیگر اینکه چرا عربستان با قطر وارد فضای امروزی شده بحث بسیار جدی است. همه این‌ها نشان می‌دهد که عربستان سعودی در سیاست‌های داخلی، منطقه‌ای و جهانی با شکست مواجه شده و عامل همه این شکست‌ها را ایران اسلامی می‌داند. پس برای پاسخ به این شکست‌ها حرف‌هایی از دهن افراد بی تجربه و جاهل بیان می‌شود که اتفاق مهمی نیست.
آیا امکان گفتگو و مصالحه میان ایران و عربستان وجود دارد؟
من در سال ۹۳ در کنفرانس امنیتی مسکو اعلام کردم ما عربستان را نصیحت می‌کنیم که منابع ملی خودش را در جهت تخریب جهان اسلام بکار نگیرد. ایشان که مدعی متولی حرمین شریفین است بیایند و این موضوع را دلیلی برای اتحاد و یکپارچگی جهان اسلام کند تا مسلمانان آسیب نبینند. چرا با سیاست هایشان موجب آسیب رساندن به دنیای اسلام می‌شوند.
امروز آن چیزی که در ذهن ما است این است که به هر کیفیتی بتوانیم جلوی ریخته شدن خون یک نفر را بگیریم و معتقدیم که این کار درست نیست. کشتار و تجاوز که ارزشمند نیست که کسی بخواهد از آن دفاع کند. البته اگر دشمن تهاجم کرد باید مقابل او ایستاد و با قاطعیت پاسخ او را داد، اما گسترش تجاوز به کشور‌های دیگر در این زمان دیگر معنایی ندارد. ما به عربستان می‌گویم که بیایید و یمن را تخلیه کنید و از این اقداماتی که در جهت تجهیز و پشتیبانی گروه‌های تروریستی می‌کنید دست بردارید، منطقه به آرامش می‌رسد و ما هم می‌توانیم با هم مذاکره کنیم. مردم عربستان مسلمان هستند و بخش زیادی از مسلمانان جهان متاثر از عربستان هستند و حتما می‌بایست اگر آنها از موضع کبر و غرور و اینکه مانند آمریکایی‌ها غداره کشی می‌کنند، دست بردارند چه مشکلی برای مذاکره با آنها وجود دارد، اما آنها از این رفتار دست بر نمی‌دارند. آنها با آمریکایی‌ها یک موضع مشترک پیدا کرده اند و آن این است که می‌گویند ما باید جلوی توسعه و نفوذ ایران در کشور‌های اسلامی و منطقه را بگیریم و ایران از منطقه باید بیرون برود یعنی حزب الله و الحشدالشعبی و جبهه مقاومت نباید باشد یعنی هیچ کسی نباشد و تنها آنها باشند و این اتفاق نمی‌افتد؛ لذا اگر آنها آماده مذاکره باشند ما هم آماده ایم.
یکی از مسائلی که در دوران شما به خوبی مشاهده شد فعال‌تر شدن مباحث حقوقی و پیگیری مطالبات و قرارداد‌های بین المللی بود که از آن جمله می‌توان به قرارداد خرید اس ۳۰۰ اشاره کرد که با سنگ اندازی‌های متعدد مانع تحقق این قرارداد می‌شدند. در این باره توضیح دهید و بفرمایید که پس از پیروزی انقلاب اسلامی در این حوزه به چه میزان موفق بودیم و آیا توانسته ایم مطالبات خودمان را از ایالات متحده در قبال قرارداد‌های نظامی که در دوران پهلوی بسته شده بود دریافت کنیم؟
در این ۴ سال تمامی دعاوی خارجی‌ای که داشتیم را در دستور کار قرار دادیم. با آمریکایی‌ها بحث هایمان را کرده و به اتمام رسیده، بخشی از مطالبات خودمان را دریافت کرده ایم و روی بقیه آنها نیز یک سری اختلافات جزئی در محاسبه و مستندات وجود دارد که فکر می‌کنم اگر دوستان به صورت جدی آن را پیگیری کنند به نتیجه می‌رسد و می‌توانیم همه مطالباتمان را بگیریم.
در رابطه با انگلستان نیز چنین وضعیتی داشتیم که پرونده آن را هم فعال کرده و به نتیجه رساندیم و رأی به نفع ما صادر شده و در مرحله اجراست و طرفین در حال بحث هستند. اختلاف ما با روس‌ها هم در زمینه اس ۳۰۰ بود که به حول قوه الهی حل شد و محموله اس ۳۰۰ به صورت کامل دریافت شد. امروز ما دعوای حقوقی خارجی جدی و تعیین کننده‌ای نداریم.
منبع: مهر
