به گزارش خبرنگار ساجد، شهید «ابراهیم پریپور» ۲۴ اردیبهشت ۱۳۴۵ در تهران چشم به جهان گشود. وی که برای نبرد با متجاوزان بعثی در جبهه حق علیه باطل حضور یافته بود، سوم آذر ۱۳۶۱ در منطقه سومار به درجه رفیع شهادت نائل آمد.
متن وصیتنامهای را که از این شهید والامقام به یادگار مانده است، در ادامه میخوانید:
«بسم رب شهدا والصدیقین
و لاتحسبن الذین قتلوا فی سبیل الله امواتا بل احیاء عند ربهم یرزقون
با درود به رهبر کبیر انقلاب اسلامی و با سلام به شهدای به خون خفته کربلا و کربلاهای ایران سخن را آغاز میکنم: لازم میدانم اکنون که آماده رفتن به جبهههای نبرد حق علیه باطل در این ماه خون و شهادت میباشم چند سطری را به عنوان وصیتنامه بنویسم.
اکنون میروم تا به ندای هل من ناصر ینصرنی حسین زمان خمینی عزیز لبیک گویم. من نمیتوانم قبول کنم که در جبههها در این هوای سرد و طاقتفرسا با دشمنان مبارزه کنند و من در اینجا در این جای گرم آسوده باشم. نمیتوانم بپذیرم که هر روز چندین تن از برادرانم شهید شوند و من شاهد تشییع جنازه آنها باشم و در اینجا به کارهای روزمره خود بپردازم؛ بنابراین اکنون میروم تا با نثار خونم نهال نوپای انقلاب و اسلام را آبیاری کنم.
اما پدر و مادر گرامی و مهربان، میدانم که برای بزرگ کردن من چه رنجها کشیدهاید. میدانم شبها بیدار ماندهاید، همه اینها را میدانم، ولی باید شما خوشحال باشید که رنجهای شما بیهوده هدر نشد و چه بهتر از این که در راه اسلام شهید شوم.
پدر و مادرم فرزند شما که برای او سختیها تحمل کردهاید در راه اسلام و به خاطر اسلام شهید شد و بنابراین باید به این شهادت افتخار کنید چرا که در راه حسین (ع) فرزند از دست دادهای خوشا به سعادت شما.
پدر، مادر، برادران و خواهر گرامی دوست دارم وقتی خبر شهادت من به شما رسید خوشحال شوید و لباس عزا نپوشید و برای من گریه و زاری نکنید، زیرا دشمن خوشحال میشود و تنها خواهشی که از شما دارم این است که امام را تنها نگذارید از فرامین این رهبر عظیم الشان پیروی کنید و همیشه دعایتان برای سلامتی امام باشد.
برادرانم و همشهریان، از شما میخواهم که در گروههای مقاومت بسیج شرکت کنید تا به فرموده امام عزیزمان ارتش ۲۰ میلیونی مهیا شود.
در خاتمه اگر چنانچه پدر و مادرم صلاح دانستند مرا در قبرستان شهدای قاین دفن کنید. والسلام علیکم و رحمة الله و برکاته ابراهیم پریپور ۶۱/۸/۲۱»
انتهای پیام/ 181